کوفیان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مردم | مردم [[کوفه]]، '''کوفیان'''، در تاریخ به بى‌وفایى و سست عهدى شهرت یافته‌اند، تا آنجا که گفته شده است «الکوفى لا یوفى» | ||
== ویژگی اخلاقی == | ==ویژگی اخلاقی== | ||
در شعارهاى مردم در انقلاب اسلامى ایران و جنگ تحمیلى نیز گفته مى‌شد که«ما اهل [[کوفه]] نیستیم،على تنها بماند».البتّه تغییر اوضاع کوفه را در دوران [[مسلم بن عقیل]] و بر سر کار آمدن [[ابن زیاد]] و کنترل شدید شهر و سختگیرى نسبت به مردم و...را نیز نباید نادیده گرفت، که مانع خروج هواداران [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] براى یارى آن حضرت در [[کربلا]] شد؛ ولى به هر حال،تاریخ اسلام خاطرۀ خوشى از عهد و پیمان مردم کوفه ندارد. <ref>در مورد کوفه و کوفیان،ر.ک:«تاریخ الکوفه»،سید حسین البراقى،ص ۱۳۹.</ref> | در شعارهاى مردم در انقلاب اسلامى ایران و جنگ تحمیلى نیز گفته مى‌شد که«ما اهل [[کوفه]] نیستیم،على تنها بماند».البتّه تغییر اوضاع کوفه را در دوران [[مسلم بن عقیل]] و بر سر کار آمدن [[ابن زیاد]] و کنترل شدید شهر و سختگیرى نسبت به مردم و...را نیز نباید نادیده گرفت، که مانع خروج هواداران [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] براى یارى آن حضرت در [[کربلا]] شد؛ ولى به هر حال،تاریخ اسلام خاطرۀ خوشى از عهد و پیمان مردم کوفه ندارد. <ref>در مورد کوفه و کوفیان،ر.ک:«تاریخ الکوفه»،سید حسین البراقى،ص ۱۳۹.</ref> | ||
از ویژگیهاى روحى و اخلاقى جامعۀ کوفى،اینها را شمرده‌اند:تناقض در رفتار، نیرنگ و تزلزل، سرکشى نسبت به والیان، فرصت طلبى، اخلاق ناپسند، طمع و آزمندى، شایعه‌پذیرى و ترکیب یافتن مردم آن از قبایل مختلف با گرایشهاى قبایلى. <ref>با استفاده از«حیاة الامام الحسین»،باقر شریف القرشى،ج ۲،ص ۴۲۰.</ref> همینها سبب شد تا على(ع) از دست آنان خون دل بخورد و امام مجتبى(ع) بى‌وفایى ببیند و مسلم بن عقیل، در این شهر غریبانه به [[شهادت]] برسد و [[سید الشهدا (ع)|سید الشهدا(ع)]] نزدیک کوفه در [[کربلا]] در محاصرۀ سپاه کوفه لب تشنه جان دهد. | از ویژگیهاى روحى و اخلاقى جامعۀ کوفى،اینها را شمرده‌اند:تناقض در رفتار، نیرنگ و تزلزل، سرکشى نسبت به والیان، فرصت طلبى، اخلاق ناپسند، طمع و آزمندى، شایعه‌پذیرى و ترکیب یافتن مردم آن از قبایل مختلف با گرایشهاى قبایلى. <ref>با استفاده از«حیاة الامام الحسین»،باقر شریف القرشى،ج ۲،ص ۴۲۰.</ref> همینها سبب شد تا على(ع) از دست آنان خون دل بخورد و امام مجتبى(ع) بى‌وفایى ببیند و مسلم بن عقیل، در این شهر غریبانه به [[شهادت]] برسد و [[سید الشهدا (ع)|سید الشهدا(ع)]] نزدیک کوفه در [[کربلا]] در محاصرۀ سپاه کوفه لب تشنه جان دهد. | ||
== در نهضت عاشورا == | ==در نهضت [[عاشورا]]== | ||
البته ترکیب جمعیّتى این شهر نیز، چندان منسجم نبود. مردم خود این شهر،به اضافۀ قبایلى از یمن مثل قضاعه،غسّان،بجیله،خثعم،کنده،حضرموت، ازد،مذحج،حمیر،همدان و نخع که پس از بناى این شهر از دورۀ«سعد بن ابى وقاص» ساکن این شهر شده و قدرت و نفوذى یافته بودند و جمعیّتى از نژاد فارس که در کوفه مى‌زیستند،سبب گرایشهاى مختلفى در مردم شده بود.از سردمداران اموى نیز برخى کوفه را در تحت نفوذ خود داشتند و مردم را به هوادارى بنى امیّه فرا مى‌خواندند و سلطۀ اموى را گسترده و ریشه‌دار مى‌ساختند. | البته ترکیب جمعیّتى این شهر نیز، چندان منسجم نبود. مردم خود این شهر،به اضافۀ قبایلى از یمن مثل قضاعه،غسّان،بجیله،خثعم،کنده،حضرموت، ازد،مذحج،حمیر،همدان و نخع که پس از بناى این شهر از دورۀ«سعد بن ابى وقاص» ساکن این شهر شده و قدرت و نفوذى یافته بودند و جمعیّتى از نژاد فارس که در کوفه مى‌زیستند،سبب گرایشهاى مختلفى در مردم شده بود.از سردمداران اموى نیز برخى کوفه را در تحت نفوذ خود داشتند و مردم را به هوادارى بنى امیّه فرا مى‌خواندند و سلطۀ اموى را گسترده و ریشه‌دار مى‌ساختند. | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
<br /> | <br /> | ||
{| | {| | ||
|واى بر کوفه و بر رسم پذیرایى او | |واى بر کوفه و بر رسم پذیرایى او | ||
| | | | ||
|سست عهدى و ریاکارى و خود رأیى او | |سست عهدى و ریاکارى و خود رأیى او | ||
|- | |- | ||
|خاک عالم به سرش باد که در خاک کشید | |خاک عالم به سرش باد که در خاک کشید | ||
| | | | ||
|هر که بنشست سر خوان پذیرایى او | |هر که بنشست سر خوان پذیرایى او | ||
|- | |- | ||
|رسم او غدر و دورنگى،ره او کید و نفاق | |رسم او غدر و دورنگى،ره او کید و نفاق | ||
| | | | ||
|شش جهت پر شد از آوازۀ رسوایى او <ref>محمد حسین بهجتى(شفق).</ref> | |شش جهت پر شد از آوازۀ رسوایى او <ref>محمد حسین بهجتى(شفق).</ref> | ||
|- | |- | ||
|اى کوفه!اى کتیبۀ بیداد | |اى کوفه!اى کتیبۀ بیداد | ||
| | | | ||
|وى گور داد خواهى و فریاد | |وى گور داد خواهى و فریاد | ||
|- | |- | ||
|اى پایگاه بازى شیطان | |اى پایگاه بازى شیطان | ||
| | | | ||
|وى شرح خاطرات پریشان | |وى شرح خاطرات پریشان | ||
|- | |- | ||
|خوردى فریب دیو هوى را | |خوردى فریب دیو هوى را | ||
| | | | ||
|کشتى به جهل،شیر خدا را | |کشتى به جهل،شیر خدا را | ||
|- | |- | ||
|کشتى دو عاشق ازلى را | |کشتى دو عاشق ازلى را | ||
| | | | ||
|نشناختى حسین و على را | |نشناختى حسین و على را | ||
|- | |- | ||
|پشت على ز درد تو خم شد | |پشت على ز درد تو خم شد | ||
| | | | ||
|نام تو در فساد،علم شد | |نام تو در فساد،علم شد | ||
|- | |- | ||
|در هفت رنگ تفرقه،طاقى | |در هفت رنگ تفرقه،طاقى | ||
| | | | ||
|بیتوته‌گاه جهل و نفاقى | |بیتوته‌گاه جهل و نفاقى | ||
|- | |- | ||
|اى جویبار جارى ناپاک | |اى جویبار جارى ناپاک | ||
| | | | ||
|اى آبروى ریخته بر خاک... <ref>از مثنوى غم‌آلود«کتیبۀ بیداد»قادر طهماسبى(فرید)،در سوگ على،امام مظلوم«ع».</ref> | |اى آبروى ریخته بر خاک... <ref>از مثنوى غم‌آلود«کتیبۀ بیداد»قادر طهماسبى(فرید)،در سوگ على،امام مظلوم«ع».</ref> | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
<br /> | <br /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۷۷-۳۷۹.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۷۷-۳۷۹.] | ||
== پی‌نوشت == | ==پی‌نوشت== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:افراد]] | [[رده:افراد]] | ||
[[رده:گروه‌های اجتماعی]] | [[رده:گروه‌های اجتماعی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۰
مردم کوفه، کوفیان، در تاریخ به بى‌وفایى و سست عهدى شهرت یافته‌اند، تا آنجا که گفته شده است «الکوفى لا یوفى»
ویژگی اخلاقی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در شعارهاى مردم در انقلاب اسلامى ایران و جنگ تحمیلى نیز گفته مى‌شد که«ما اهل کوفه نیستیم،على تنها بماند».البتّه تغییر اوضاع کوفه را در دوران مسلم بن عقیل و بر سر کار آمدن ابن زیاد و کنترل شدید شهر و سختگیرى نسبت به مردم و...را نیز نباید نادیده گرفت، که مانع خروج هواداران سیدالشهدا(ع) براى یارى آن حضرت در کربلا شد؛ ولى به هر حال،تاریخ اسلام خاطرۀ خوشى از عهد و پیمان مردم کوفه ندارد. [۱]
از ویژگیهاى روحى و اخلاقى جامعۀ کوفى،اینها را شمرده‌اند:تناقض در رفتار، نیرنگ و تزلزل، سرکشى نسبت به والیان، فرصت طلبى، اخلاق ناپسند، طمع و آزمندى، شایعه‌پذیرى و ترکیب یافتن مردم آن از قبایل مختلف با گرایشهاى قبایلى. [۲] همینها سبب شد تا على(ع) از دست آنان خون دل بخورد و امام مجتبى(ع) بى‌وفایى ببیند و مسلم بن عقیل، در این شهر غریبانه به شهادت برسد و سید الشهدا(ع) نزدیک کوفه در کربلا در محاصرۀ سپاه کوفه لب تشنه جان دهد.
در نهضت عاشورا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
البته ترکیب جمعیّتى این شهر نیز، چندان منسجم نبود. مردم خود این شهر،به اضافۀ قبایلى از یمن مثل قضاعه،غسّان،بجیله،خثعم،کنده،حضرموت، ازد،مذحج،حمیر،همدان و نخع که پس از بناى این شهر از دورۀ«سعد بن ابى وقاص» ساکن این شهر شده و قدرت و نفوذى یافته بودند و جمعیّتى از نژاد فارس که در کوفه مى‌زیستند،سبب گرایشهاى مختلفى در مردم شده بود.از سردمداران اموى نیز برخى کوفه را در تحت نفوذ خود داشتند و مردم را به هوادارى بنى امیّه فرا مى‌خواندند و سلطۀ اموى را گسترده و ریشه‌دار مى‌ساختند.
شیعیان اهل بیت نیز در کوفه کم نبودند،امّا تشیّعشان در بعد خطبه‌هاى حماسى و نطقهاى پرشور و عواطف سرشار نسبت به خاندان پیامبر«ص»،بیش از پیروى از خط سرخ آل على و پا نهادن در میدانهاى درگیرى بود.بى‌آنکه بخواهیم سختگیریها و شدّت عمل امویان را در محدود ساختن یارى شیعیان نسبت به حسین بن على(ع)نادیده بگیریم،از روحیّۀ سستى و بى‌وفایى آنان نمى‌توان بسادگى گذشت.حتّى جمعى از آنان با دیدن پیکرهاى حسین و یارانش در دم تیغها،مى‌گریستند و دعا مى‌کردند که خدایا پسر پیامبرت را یارى کن.یکى از خودشان بر آنان خروشید که چرا به جاى دعا،به یاریش نمى‌شتابید«هلاّ تهبون الى نصرته بدل هذا الدّعاء؟». [۳]
| واى بر کوفه و بر رسم پذیرایى او | سست عهدى و ریاکارى و خود رأیى او | |
| خاک عالم به سرش باد که در خاک کشید | هر که بنشست سر خوان پذیرایى او | |
| رسم او غدر و دورنگى،ره او کید و نفاق | شش جهت پر شد از آوازۀ رسوایى او [۴] | |
| اى کوفه!اى کتیبۀ بیداد | وى گور داد خواهى و فریاد | |
| اى پایگاه بازى شیطان | وى شرح خاطرات پریشان | |
| خوردى فریب دیو هوى را | کشتى به جهل،شیر خدا را | |
| کشتى دو عاشق ازلى را | نشناختى حسین و على را | |
| پشت على ز درد تو خم شد | نام تو در فساد،علم شد | |
| در هفت رنگ تفرقه،طاقى | بیتوته‌گاه جهل و نفاقى | |
| اى جویبار جارى ناپاک | اى آبروى ریخته بر خاک... [۵] |