شبیب بن عبدالله نهشلی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
شبیب بن عبدالله (ابو عمرو) نهشلی و بنا به قولی ابو عمر خثعمی، منسوب به بنی نهشل بن دارم بن مالک بن حنظله بن مالک بن زید مناة بن تمیم، از قبیله تمیم، از اعراب عدنانی شمال شبه جزیره بود. او پیامبر (ص) را درک کرد و از تابعین و از اصحاب خاص امام علی (ع) بود که در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان در رکاب آن حضرت جنگید. پس از شهادت امام علی (ع) به امام حسن (ع) و سپس به امام حسین (ع) پیوست. او از مدینه تا مکه و سپس تا کربلا در خدمت امام حسین (ع) بود. | شبیب بن عبدالله (ابو عمرو) نهشلی و بنا به قولی ابو عمر خثعمی، منسوب به بنی نهشل بن دارم بن مالک بن حنظله بن مالک بن زید مناة بن تمیم، از قبیله تمیم، از اعراب عدنانی شمال شبه جزیره بود. او پیامبر (ص) را درک کرد و از تابعین و از اصحاب خاص امام علی (ع) بود که در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان در رکاب آن حضرت جنگید. پس از شهادت امام علی (ع) به امام حسن (ع) و سپس به امام حسین (ع) پیوست. او از مدینه تا مکه و سپس تا کربلا در خدمت امام حسین (ع) بود. | ||
سید محسن امین نام او را ابو عامر نهشلی ثبت نموده <ref>اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: | سید محسن امین نام او را ابو عامر نهشلی ثبت نموده <ref>اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت:1403 ﻫ ق.، ج2، ص389. </ref> و جمعی از مورخین او را با شبیب بن عبدالله همدانی یکی می‌دانند. <ref>برای نمونه نک : مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص113. </ref> او را با نام‌های حبیب بن عبیدالله نهشلی، <ref>فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص86. </ref> حبیب بن عبدالله نهشلی <ref>اقبال الاعمال، ج2، ص78. </ref> و ابو عمرو نهشلی <ref>مثیر الاحزان، ابن نما حلّی، نجم الدین محمد بن جعفر، نجف اشرف: منشورات المطیعه الحیدریه، 1369 ﻫ ق / 1950 م. ، ص42. </ref> نیز نامیده‌اند. | ||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
ابن نمّای حلی می‌نویسد: ابو عمرو نهشلی در صبح روز [[عاشورا]] و پس از حمله اول با اذن [[امام حسین (ع)]] به میدان جنگ رفت و به‌طور منفرد با لشکر [[عمر سعد|ابن سعد]] جنگید، <ref>مثیر الاحزان، ابن نما حلّی، نجم الدین محمد بن جعفر، نجف اشرف: منشورات المطیعه الحیدریه، | ابن نمّای حلی می‌نویسد: ابو عمرو نهشلی در صبح روز [[عاشورا]] و پس از حمله اول با اذن [[امام حسین (ع)]] به میدان جنگ رفت و به‌طور منفرد با لشکر [[عمر سعد|ابن سعد]] جنگید، <ref>مثیر الاحزان، ابن نما حلّی، نجم الدین محمد بن جعفر، نجف اشرف: منشورات المطیعه الحیدریه، 1369 ﻫ ق / 1950 م. ، ص42-43. </ref> ولی ابن شهر آشوب می‌نویسد که شبیب بن عبدالله در حمله اول به [[شهادت]] رسید <ref>مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص113. </ref> و این می‌رساند که آنان دو شخص بودند و منظور ابن شهر آشوب [[شبیب بن عبدالله همدانی|شبیب بن عبدالله همدانی]] است که در حمله اول به شهادت رسید. | ||
شبیب روز عاشورا پس از نبردی سنگین و خوردن چند زخم به محضر امام حسین (ع) آمد و چنین رجز خواند: | شبیب روز عاشورا پس از نبردی سنگین و خوردن چند زخم به محضر امام حسین (ع) آمد و چنین رجز خواند: | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
او از امام حسین (ع) مژده بهشت گرفت و دیگر بار به میدان رفت و جنگید. [[عامر بن نهشل تمیمی|عامر بن نهشل]] از قبیله بنی اللات، از سپاه ابن سعد کمین کرد و در بی‌رمقی او نیزه بر پهلویش نشاند. عبدالله بر خاک افتاد و عامر سر از تنش جدا کرد و او را به [[شهادت]] رساند. | او از امام حسین (ع) مژده بهشت گرفت و دیگر بار به میدان رفت و جنگید. [[عامر بن نهشل تمیمی|عامر بن نهشل]] از قبیله بنی اللات، از سپاه ابن سعد کمین کرد و در بی‌رمقی او نیزه بر پهلویش نشاند. عبدالله بر خاک افتاد و عامر سر از تنش جدا کرد و او را به [[شهادت]] رساند. | ||
در [[زیارت رجبیه]] و [[زیارت ناحیه مقدسه]] به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی شَبیبِ بنِ عَبدِاللهِ نَهشَلی» <ref>برای تفصیل بیشتر رک : جال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: | در [[زیارت رجبیه]] و [[زیارت ناحیه مقدسه]] به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی شَبیبِ بنِ عَبدِاللهِ نَهشَلی» <ref>برای تفصیل بیشتر رک : جال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص74؛بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج44، ص199؛ذخیرة الدارین، حائری شیرازی، سید عبدالحمید، نجف: مطبعه المرتضویه ، 1345 ﻫ ق.، ص219؛ جامع الرواة، ج1، ص398؛ اقبال الاعمال، ج2، ص78. </ref> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 336-338.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهدای صبح عاشورا]] | [[رده: شهدای صبح عاشورا]] | ||
[[en:Shabib b. Abd Allah al-Nahshali]] | |||
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۵
.jpg) | |
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | شبیب بن عبدالله (ابو عمرو) نهشلی و بنا به قولی ابو عمر خثعمی |
| محل زندگی | بصره |
| نقش های برجسته | از یاران امام حسین (ع) و شهدای کربلا |
شبیب بن عبدالله نهشلی از اصحاب امام حسین(ع) بود که در کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.
زندگینامه
شبیب بن عبدالله (ابو عمرو) نهشلی و بنا به قولی ابو عمر خثعمی، منسوب به بنی نهشل بن دارم بن مالک بن حنظله بن مالک بن زید مناة بن تمیم، از قبیله تمیم، از اعراب عدنانی شمال شبه جزیره بود. او پیامبر (ص) را درک کرد و از تابعین و از اصحاب خاص امام علی (ع) بود که در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان در رکاب آن حضرت جنگید. پس از شهادت امام علی (ع) به امام حسن (ع) و سپس به امام حسین (ع) پیوست. او از مدینه تا مکه و سپس تا کربلا در خدمت امام حسین (ع) بود.
سید محسن امین نام او را ابو عامر نهشلی ثبت نموده [۱] و جمعی از مورخین او را با شبیب بن عبدالله همدانی یکی می‌دانند. [۲] او را با نام‌های حبیب بن عبیدالله نهشلی، [۳] حبیب بن عبدالله نهشلی [۴] و ابو عمرو نهشلی [۵] نیز نامیده‌اند.
نقش در واقعه کربلا
ابن نمّای حلی می‌نویسد: ابو عمرو نهشلی در صبح روز عاشورا و پس از حمله اول با اذن امام حسین (ع) به میدان جنگ رفت و به‌طور منفرد با لشکر ابن سعد جنگید، [۶] ولی ابن شهر آشوب می‌نویسد که شبیب بن عبدالله در حمله اول به شهادت رسید [۷] و این می‌رساند که آنان دو شخص بودند و منظور ابن شهر آشوب شبیب بن عبدالله همدانی است که در حمله اول به شهادت رسید.
شبیب روز عاشورا پس از نبردی سنگین و خوردن چند زخم به محضر امام حسین (ع) آمد و چنین رجز خواند:
اَبشِر هَدیت الرّشد تلقی احمداً | ||
فی جَنَّةِ الفردوس تعلوا صعداً |
ای حسین، ای رهبر انسان‌ها! به سعادت و نیک‌فرجامی بشارت ده که ما را به راستی و درستی راه نمودی و درهای بهشت به رویمان گشودی. مسرور باش که خدایت رستگار کند تا رسول خدا را در بهشت ملاقات کنی و در جایگاه و پایگاه رفیع و بلند بهشت خرم خدا صعود کنی.
او از امام حسین (ع) مژده بهشت گرفت و دیگر بار به میدان رفت و جنگید. عامر بن نهشل از قبیله بنی اللات، از سپاه ابن سعد کمین کرد و در بی‌رمقی او نیزه بر پهلویش نشاند. عبدالله بر خاک افتاد و عامر سر از تنش جدا کرد و او را به شهادت رساند.
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی شَبیبِ بنِ عَبدِاللهِ نَهشَلی» [۸]
منبع
پی نوشت
- ↑ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت:1403 ﻫ ق.، ج2، ص389.
- ↑ برای نمونه نک : مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص113.
- ↑ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص86.
- ↑ اقبال الاعمال، ج2، ص78.
- ↑ مثیر الاحزان، ابن نما حلّی، نجم الدین محمد بن جعفر، نجف اشرف: منشورات المطیعه الحیدریه، 1369 ﻫ ق / 1950 م. ، ص42.
- ↑ مثیر الاحزان، ابن نما حلّی، نجم الدین محمد بن جعفر، نجف اشرف: منشورات المطیعه الحیدریه، 1369 ﻫ ق / 1950 م. ، ص42-43.
- ↑ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص113.
- ↑ برای تفصیل بیشتر رک : جال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص74؛بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج44، ص199؛ذخیرة الدارین، حائری شیرازی، سید عبدالحمید، نجف: مطبعه المرتضویه ، 1345 ﻫ ق.، ص219؛ جامع الرواة، ج1، ص398؛ اقبال الاعمال، ج2، ص78.