جواد جهان آرایى (جهان‌آرا)

جواد جهان‌آرایى
زمینهٔ کاری	شاعر
زادروز	1334 کاشان
ملیت	ایرانی
سبک نوشتاری	غزل
تخلص	جهان‌آرا
مدرک تحصیلی	فوق دیپلم

جواد جهان‌آرایى (زاده در 1334 در کاشان) شاعری ایرانی است.

زندگینامه

جهان‌آرایى تحصیلات ابتدایى را در دبستان ملى خیام(مدرس) به انجام رسانید و دورۀ دبیرستان را تا سوم متوسطه ادامه داد و پس از آن به هنرستان نسّاجى کاشان رفت و دیپلم خود را از آنجا اخذ کرد و در سال 1352 به تهران رهسپار شد و به تحصیل ادامه داد و تا اخذ فوق دیپلم پیش رفت و پس از انجام خدمت سربازى به استخدام کارخانۀ کاشى اصفهان درآمد و تا سال 1360 در همین شغل باقى بود؛ آن‌گاه به زادگاهش بازگشت و به شغل آزاد روى آورد. جهان‌آرایى مردى کریم الطّبع و شاعرى نکته‌سنج است و در میان اعضاى انجمن‌هاى ادبى کاشان منزلت خاصّى دارد.

آثار شاعر

وی در انواع قالب‌هاى شعر فارسى طبع‌آزمایى مى‌کند؛ ولى طبعا شاعرى است غزل‌سرا، طبعش روان و ساختار شعرى‌اش محکم و استوار است.

برادر! آب:

آن‌که را بود مهر مادر، آب		دیده مى‌دوخت تشنه‌لب بر آب
کربلا بود و جنگ و هُرم عطش		داشت آنجا بهاى گوهر، آب
چنگ مى‌زد (رباب) بر دل ریش		که: خدا! کى رسد به اصغر آب؟
مانده حیران درین میان چه کند؟		از کجا مى‌شود میسّر آب؟
برد او را پدر به عرصۀ رزم		تا دهد جاى شیر مادر، آب
وه که سیراب شد ز جرعۀ تیر		نرسید آه بر لبش گر آب
دید تا کودکان تشنه، حسین		گفت از سوز جان: برادر! آب
اى بهین آبیار گلشن عشق		بهر این غنچه‌ها بیاور آب
رفت آن میر عشق سوى فرات		تا که بنهاد پاى جان بر آب
کفى از آب برگرفت و، شگفت		دید تصویر کودکان در آب
تشنه‌لب بود و لب بر آب نزد		تا بنوشد ز حوض کوثر آب
خواست تا نوشد از فرات، امّا		بر دلش زد شرر چو آذر، آب
مشک را پر ز آب کرد و شتافت		تا دهد باغ را سراسر آب
تیرها سوى او روانه شدند		گاه در چشم رفت و گه در آب!
تا تهى، مشک شد ز آب افسوس		گشت از شرم، پور حیدر ،آب

منابع

• دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1514-1518.

• محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج1، ص 566-567.