عبدالله بن یقطر: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==نقش پیش از واقعه کربلا== | ==نقش پیش از واقعه کربلا== | ||
عبدالله همراه با امام حسین (ع) از مدینه به مکه و از آنجا نیز همراه کاروان امام حسین (ع) به سمت کوفه حرکت کرد. او از فرستادگان امام حسین (ع) و حامل پیامی برای [[مسلم بن عقیل]] به کوفه بود و رهسپار آن دیار شد. اما توسط [[حصین بن نمیر تمیمی|حصین بن نمیر]] در نزدیکی قادسیه دستگیر شد. او را نزد عبیدالله بن زیاد بردند و چون اسرار نامه امام حسین (ع) را فاش نکرد، عبیدالله نیز دستور داد او را از بالای قصر به زمین افکندند و استخوان‌هایش خُرد شد. هنوز رمقی در بدن داشت که عبدالملک بن عمیر لخمی با ضربتی او را کشت. <ref>ر.ک : انساب الاشراف، ج3، ص169؛ تاریخ طبری، ج5، ص397؛ انصار الحسین (ع)، ص136-137.</ref> | عبدالله همراه با امام حسین (ع) از مدینه به مکه و از آنجا نیز همراه کاروان امام حسین (ع) به سمت کوفه حرکت کرد. او از فرستادگان امام حسین (ع) و حامل پیامی برای [[مسلم بن عقیل|مسلم بن عقیل]] به کوفه بود و رهسپار آن دیار شد. اما توسط [[حصین بن نمیر تمیمی|حصین بن نمیر]] در نزدیکی قادسیه دستگیر شد. او را نزد عبیدالله بن زیاد بردند و چون اسرار نامه امام حسین (ع) را فاش نکرد، عبیدالله نیز دستور داد او را از بالای قصر به زمین افکندند و استخوان‌هایش خُرد شد. هنوز رمقی در بدن داشت که عبدالملک بن عمیر لخمی با ضربتی او را کشت. <ref>ر.ک : انساب الاشراف، ج3، ص169؛ تاریخ طبری، ج5، ص397؛ انصار الحسین (ع)، ص136-137.</ref> | ||
برخی نیز نوشته‌اند عبدالله سفیر مسلم برای امام حسین (ع) بود تا تحول و انحطاط کوفه را خبر دهد که توسط مالک بن یربوع تمیمی دستگیر و به عبیدالله بن زیاد تحویل داده شد. در کوفه وی را از بالای قصر دارالاماره به پایین پرتاب کردند. وقتی بالای قصر رسید، از همان جا بر عبیدالله بن زیاد و پدرش لعنت کرد. پس از آن‌که او را پایین انداختند، هنوز رمقی در تنش مانده بود که توسط عبدالملک بن عمیر لخمی، سر از تنش جدا شد. <ref>الفتوح، ج5، ص45.</ref> | برخی نیز نوشته‌اند عبدالله سفیر مسلم برای امام حسین (ع) بود تا تحول و انحطاط کوفه را خبر دهد که توسط مالک بن یربوع تمیمی دستگیر و به عبیدالله بن زیاد تحویل داده شد. در کوفه وی را از بالای قصر دارالاماره به پایین پرتاب کردند. وقتی بالای قصر رسید، از همان جا بر عبیدالله بن زیاد و پدرش لعنت کرد. پس از آن‌که او را پایین انداختند، هنوز رمقی در تنش مانده بود که توسط عبدالملک بن عمیر لخمی، سر از تنش جدا شد. <ref>الفتوح، ج5، ص45.</ref> | ||
در زیارت رجبیه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی عَبدِاللهِ بنِ یقطُر رَضیعِ الحُسین عَلیهِ السَّلام“ | در زیارت رجبیه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی عَبدِاللهِ بنِ یقطُر رَضیعِ الحُسین عَلیهِ السَّلام“ | ||
عده‌ای نیز قیس بن مسهر صیداوی و عبدالله بن یقطر را که سرگذشتی مشابه دارند، یک فرد می‌دانند. زیرا هر دو سفیر امام حسین (ع) برای مسلم بن عقیل بودند و طریقه شهادت هر دو نیز یکسان بود. | عده‌ای نیز قیس بن مسهر صیداوی و عبدالله بن یقطر را که سرگذشتی مشابه دارند، یک فرد می‌دانند. زیرا هر دو سفیر امام حسین (ع) برای مسلم بن عقیل بودند و طریقه شهادت هر دو نیز یکسان بود. | ||
==دعای امام حسین (ع)== | ==دعای امام حسین (ع)== | ||
در منزل زباله خبر شهادت [[قیس بن مسهر صیداوی]] و عبدالله بن یقطر به امام حسین (ع) رسید. <ref>تاریخ طبری، ج5، ص 398-399؛ ارشاد، ج،2 ص70-71.</ref> امام حسین (ع) آیه استرجاع را خواند و اشک ریخت. سپس این آیه را تلاوت فرمود: ”فَمِنْهُم مَن قَضی نَحْبَه وَ مِنْهُم مَن‌ْ ینْتَظِر وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلا“ از آنان کسانی هستند که به پیمان خود وفا کردند و برخی دیگر درانتظار وفای به عهد خود هستند و هرگز تبدیلی را در پیمان روا نمی‌دارند. آن‌گاه فرمود: خداوند بهشت را پاداش آنان قرار دهد. بارالها برای ما و شیعیان ما جایگاه والایی قرار ده و ما را با ایشان در قرارگاهی از رحمت خود گرد آور و پاداش بسیار خودت را بر ما ارزانی دار که تو بر هر کاری توانایی. <ref>البدایه و النهایه، ج8، ص268؛ با اشاره به آیه 23 سوره احزاب.8.</ref> | در منزل زباله خبر شهادت [[قیس بن مسهر صیداوی]] و عبدالله بن یقطر به امام حسین (ع) رسید. <ref>تاریخ طبری، ج5، ص 398-399؛ ارشاد، ج،2 ص70-71.</ref> امام حسین (ع) آیه استرجاع را خواند و اشک ریخت. سپس این آیه را تلاوت فرمود: ”فَمِنْهُم مَن قَضی نَحْبَه وَ مِنْهُم مَن‌ْ ینْتَظِر وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلا“ از آنان کسانی هستند که به پیمان خود وفا کردند و برخی دیگر درانتظار وفای به عهد خود هستند و هرگز تبدیلی را در پیمان روا نمی‌دارند. آن‌گاه فرمود: خداوند بهشت را پاداش آنان قرار دهد. بارالها برای ما و شیعیان ما جایگاه والایی قرار ده و ما را با ایشان در قرارگاهی از رحمت خود گرد آور و پاداش بسیار خودت را بر ما ارزانی دار که تو بر هر کاری توانایی. <ref>البدایه و النهایه، ج8، ص268؛ با اشاره به آیه 23 سوره احزاب.8.</ref> | ||
نسخهٔ ۵ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۳۹
عبدالله بن یقطر، از قبیله حمیر، یمنی الاصل و ساکن مدینه بود. پدرش بقطر خادم پیامبر (ص) بود. او و همسرش میمونه در خانه امام علی (ع) زندگی می‌کردند. بنا به نقلی عبدالله سه روز قبل از امام حسین (ع) متولد شد. مادرش دایه امام حسین (ع) بود. به همین دلیل عبدالله را برادر رضاعی آن حضرت نامیده‌اند. [۱] اگر چه بنا به نقلی امام حسین (ع) جز از مادرش از شخص دیگری شیر نخورده است. عبدالله یکی از فرستادگان امام حسین (ع) به کوفه بود.
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالله بن یقطر |
| خویشاوندان سرشناس | پدرش بقطر خادم پیامبر (ص) و مادرش میمونه |
| نقش های برجسته | از فرستادگان امام حسین (ع) و حامل پیامی برای مسلم بن عقیل |
نقش پیش از واقعه کربلا
عبدالله همراه با امام حسین (ع) از مدینه به مکه و از آنجا نیز همراه کاروان امام حسین (ع) به سمت کوفه حرکت کرد. او از فرستادگان امام حسین (ع) و حامل پیامی برای مسلم بن عقیل به کوفه بود و رهسپار آن دیار شد. اما توسط حصین بن نمیر در نزدیکی قادسیه دستگیر شد. او را نزد عبیدالله بن زیاد بردند و چون اسرار نامه امام حسین (ع) را فاش نکرد، عبیدالله نیز دستور داد او را از بالای قصر به زمین افکندند و استخوان‌هایش خُرد شد. هنوز رمقی در بدن داشت که عبدالملک بن عمیر لخمی با ضربتی او را کشت. [۲] برخی نیز نوشته‌اند عبدالله سفیر مسلم برای امام حسین (ع) بود تا تحول و انحطاط کوفه را خبر دهد که توسط مالک بن یربوع تمیمی دستگیر و به عبیدالله بن زیاد تحویل داده شد. در کوفه وی را از بالای قصر دارالاماره به پایین پرتاب کردند. وقتی بالای قصر رسید، از همان جا بر عبیدالله بن زیاد و پدرش لعنت کرد. پس از آن‌که او را پایین انداختند، هنوز رمقی در تنش مانده بود که توسط عبدالملک بن عمیر لخمی، سر از تنش جدا شد. [۳] در زیارت رجبیه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی عَبدِاللهِ بنِ یقطُر رَضیعِ الحُسین عَلیهِ السَّلام“ عده‌ای نیز قیس بن مسهر صیداوی و عبدالله بن یقطر را که سرگذشتی مشابه دارند، یک فرد می‌دانند. زیرا هر دو سفیر امام حسین (ع) برای مسلم بن عقیل بودند و طریقه شهادت هر دو نیز یکسان بود.
دعای امام حسین (ع)
در منزل زباله خبر شهادت قیس بن مسهر صیداوی و عبدالله بن یقطر به امام حسین (ع) رسید. [۴] امام حسین (ع) آیه استرجاع را خواند و اشک ریخت. سپس این آیه را تلاوت فرمود: ”فَمِنْهُم مَن قَضی نَحْبَه وَ مِنْهُم مَن‌ْ ینْتَظِر وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلا“ از آنان کسانی هستند که به پیمان خود وفا کردند و برخی دیگر درانتظار وفای به عهد خود هستند و هرگز تبدیلی را در پیمان روا نمی‌دارند. آن‌گاه فرمود: خداوند بهشت را پاداش آنان قرار دهد. بارالها برای ما و شیعیان ما جایگاه والایی قرار ده و ما را با ایشان در قرارگاهی از رحمت خود گرد آور و پاداش بسیار خودت را بر ما ارزانی دار که تو بر هر کاری توانایی. [۵]
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 269-270.