کاظم واعظی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۴۸: خط ۴۸:
}}
}}
==زندگینامه==
==زندگینامه==
حاج کاظم واعظی در سال 1317 ه. ش، در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان تربت حیدریه متولد شد. پس از چند سال تحصیل به شغل کفّاشی مشغول گردید، وی از سال 1344 شروع به مرثیه‌ی اهل بیت (ع) نمود و پس از آن به سرودن اشعار پرداخت. <ref> سیمای مدّاحان و شاعران؛ ص 313.</ref>
حاج کاظم واعظی در سال 1317 ه. ش، در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان تربت حیدریه متولد شد. پس از چند سال تحصیل به شغل کفّاشی مشغول گردید، وی از سال 1344 شروع به [[مرثیه|مرثیه‌]]<nowiki/>ی [[اهل بیت|اهل بیت (ع)]] نمود و پس از آن به سرودن اشعار پرداخت. <ref> سیمای مدّاحان و شاعران؛ ص 313.</ref>
==اشعار==
==اشعار==


خط ۸۵: خط ۸۵:
{{ب| همه گرم فغان و آوایند|داغدار عزیز زهرایند  }}
{{ب| همه گرم فغان و آوایند|داغدار عزیز زهرایند  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1340.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1340.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۹۸: خط ۹۵:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۲

حاج کاظم واعظی یکی از شاعران معاصر است.

حاج کاظم واعظی
زادروز 1317 ه. ش
تربت حیدریه

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حاج کاظم واعظی در سال 1317 ه. ش، در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان تربت حیدریه متولد شد. پس از چند سال تحصیل به شغل کفّاشی مشغول گردید، وی از سال 1344 شروع به مرثیه‌ی اهل بیت (ع) نمود و پس از آن به سرودن اشعار پرداخت. [۱]

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

می کشان از خون دل می‌کشند نعره‌ی مستانه چون نی می‌کشند
می نخورده نینوایی می‌شوند سینه چاک و کربلایی می‌شوند
ناله‌ی جانسوزشان از نای دل‌ بگسلد بند قفس از پای دل
می‌رود دل هر کجا یار دل است‌ زندگی بی‌مهر دلبر مشکل است
ساقیا پرکن ز می پیمانه‌ام‌ کز شرار عشق تو دیوانه‌ام
بوی می پیچیده همچون آفتاب‌ در فضای سینه‌های دل کباب
هر که را بینم از شیب وز شباب‌ بر در میخانه افتاده خراب
من کیم کز میگساران دم زنم‌ وز امام تک سواران دم زنم


باز اهل ولا همه جمعند همچو پروانه گرد یک شمعند
باده نوشان همه شبیب و شباب‌ بر در میکده خراب خراب
می نخورده ز بوی می مستند یکدل و یکصدا و یکدستند
در میخانه بر همه باز است‌ فرصتی از برای پرواز است
نام زیبای سیّد الشّهدا شده زینت فزای میکده‌ها
ماه خون و غم عزاداری است‌ اشک غم از دو دیدگان جاری است
همه گرم فغان و آوایند داغدار عزیز زهرایند

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. سیمای مدّاحان و شاعران؛ ص 313.