شیخ علی کاشف الغطاء: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «شیخ علی بن شیخ جعفر (صاحب کاشف الغطاء) بن شیخ خضر مالکی نجفی، از قبیله‌ی بنی م...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
شیخ علی بن شیخ جعفر (صاحب کاشف الغطاء) بن شیخ خضر مالکی نجفی، از قبیله‌ی بنی مالک در عراق است. او در نجف متولّد شد و عالمی فقیه و اصولی بود. پایان عمرش را در کربلا گذرانیده و به سال 1253 ه. ق در کربلا وفات یافته است.
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
او را در نجف دفن کردند. <ref> ادب الطف؛ ج 6، ص 328.</ref>
| عنوان = علی کاشف‌الغطاء
| تصویر =
| اندازه تصویر =
| نام کامل = علی بن جعفر کاشف الغطاء مالکی نجفی
| لقب =
| نسب = مالک اشتر
| خویشاوندان سرشناس =جعفر کاشف الغطاء • حسن بن جعفر کاشف الغطاء
| تاریخ تولد =
| شهر تولد =
| کشور تولد =
| محل تحصیل =
| محل زندگی = کربلا • نجف
| تاریخ وفات = 1253ق
| شهر وفات = [[کربلا]]
| محل دفن = نجف
| استادان =شیخ جعفر کاشف الغطاء
| شاگردان = شیخ انصاری • سید ابراهیم قزوینی • شیخ جعفر شوشتری
| اجازه روایت از =
| اجازه اجتهاد از =
| اجازه روایت به =
| اجازه اجتهاد به =
| تالیفات = الخیارات • النّور السّاطع فی الفقه النّافع • الرّساله الصّومیه • البیع • حاشیه بر بغیه الطّالب
| سایر =اشعاری در مدح و مرثیه [[اهل بیت]] • تدریس فقه • مرجع تقلید
| سیاسی =
| اجتماعی =اعزام حسن بن جعفر بن کاشف الغطاء به حله
| امضا =
| وب‌گاه رسمی =
}}'''شیخ علی کاشف الغطاء''' از علما و شعرای عراقی است.


== زندگینامه ==
شیخ علی بن شیخ جعفر (صاحب کاشف الغطاء) بن شیخ خضر مالکی نجفی، از قبیله‌ی بنی مالک در عراق است. او در نجف متولّد شد و عالمی فقیه و اصولی بود. پایان عمرش را در [[کربلا]] گذرانیده و به سال 1253 ه. ق در کربلا وفات یافته است. او را در نجف دفن کردند. <ref> ادب الطف؛ ج 6، ص 328.</ref>


== نمونه اشعار ==
1- مررت بکربلاء فهاج وجدی‌مصارع فتیة غرّ کرام
1- مررت بکربلاء فهاج وجدی‌مصارع فتیة غرّ کرام


خط ۲۰: خط ۵۰:
2- از زمین کربلا درباره‌ی ساکنین آن پرسیدم. آنان‌که دارای عزّت و شرف و مراتب عالی هستند.
2- از زمین کربلا درباره‌ی ساکنین آن پرسیدم. آنان‌که دارای عزّت و شرف و مراتب عالی هستند.


3- روزی را به خاطر آوردم که امام حسین (ع) در آنجا غریب و تنها بود و رنج و اندوه من به خاطر این غریب (بزرگوار) و مصیبت اوست.
3- روزی را به خاطر آوردم که [[امام حسین|امام حسین (ع)]] در آنجا غریب و تنها بود و رنج و اندوه من به خاطر این غریب (بزرگوار) و مصیبت اوست.


4- در آن هنگام او از حقیقت خود به تنهایی دفاع می‌کرد. جان من فدای این قهرمان مدافع حقیقت باد.
4- در آن هنگام او از حقیقت خود به تنهایی دفاع می‌کرد. جان من فدای این قهرمان مدافع حقیقت باد.
خط ۲۷: خط ۵۷:


6- ای کربلا، چه ماههایی در تو بودند که قرص کامل آنها به خسوف گرایید و ناپدید شد.
6- ای کربلا، چه ماههایی در تو بودند که قرص کامل آنها به خسوف گرایید و ناپدید شد.
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 501.
* دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 501.


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۴۰: خط ۶۶:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۲

علی کاشف‌الغطاء
اطلاعات فردی
نام کامل: علی بن جعفر کاشف الغطاء مالکی نجفی
نسب: مالک اشتر
محل زندگی: کربلا • نجف
تاریخ وفات: 1253ق
محل دفن: نجف
شهر وفات: کربلا
خویشاوندان
سرشناس:
جعفر کاشف الغطاء • حسن بن جعفر کاشف الغطاء
اطلاعات علمی
استادان: شیخ جعفر کاشف الغطاء
شاگردان: شیخ انصاری • سید ابراهیم قزوینی • شیخ جعفر شوشتری
تألیفات: الخیارات • النّور السّاطع فی الفقه النّافع • الرّساله الصّومیه • البیع • حاشیه بر بغیه الطّالب
سایر: اشعاری در مدح و مرثیه اهل بیت • تدریس فقه • مرجع تقلید
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
اجتماعی: اعزام حسن بن جعفر بن کاشف الغطاء به حله

شیخ علی کاشف الغطاء از علما و شعرای عراقی است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شیخ علی بن شیخ جعفر (صاحب کاشف الغطاء) بن شیخ خضر مالکی نجفی، از قبیله‌ی بنی مالک در عراق است. او در نجف متولّد شد و عالمی فقیه و اصولی بود. پایان عمرش را در کربلا گذرانیده و به سال 1253 ه. ق در کربلا وفات یافته است. او را در نجف دفن کردند. [۱]

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

1- مررت بکربلاء فهاج وجدی‌مصارع فتیة غرّ کرام

2- أسائل ربعها عن ساکنیه‌ولاة العزّ و الرّتب السّوامی

3- و مثل لی الحسین بها غریباعنائی للغریب المستضام

4- یحامی عن حقیقته وحیدابنفسی ذلک البطل المحامی

5- و لم أرمثل رزئک لیس ینسی‌علی الأیّام عاما بعد عام

6- ألا یا کربلا کم فیک بدرعلاه الخسف من بعد التّمام [۲]


1- بر کربلا که قتلگاه جوانان برازنده است، گذشتم و اندوه و حزن من شدّت یافت.

2- از زمین کربلا درباره‌ی ساکنین آن پرسیدم. آنان‌که دارای عزّت و شرف و مراتب عالی هستند.

3- روزی را به خاطر آوردم که امام حسین (ع) در آنجا غریب و تنها بود و رنج و اندوه من به خاطر این غریب (بزرگوار) و مصیبت اوست.

4- در آن هنگام او از حقیقت خود به تنهایی دفاع می‌کرد. جان من فدای این قهرمان مدافع حقیقت باد.

5- من مصیبتی چون مصیبت شما ندیدم که هیچگاه با گذشت زمان فراموش نمی‌شود.

6- ای کربلا، چه ماههایی در تو بودند که قرص کامل آنها به خسوف گرایید و ناپدید شد.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 501.

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ادب الطف؛ ج 6، ص 328.
  2. اعیان الشیعه؛ ج 8، ص 178.