خسرو آقایارى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «زادگاهش تهران و در سال 1337 به دنیا آمده است.کارشناس ادبیات فارسى است و تاکنون...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خسرو آقایاری''' (۱۳۳۷ ه. ش) نویسنده و شاعر ایرانی است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام =خسرو آقایارى | |||
| تصویر =khosro aghayari.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت =نویسنده و شاعر | |||
| ملیت =ایرانی | |||
| تاریخ تولد =۱۳۳۷ ه. ش | |||
| محل تولد =تهران | |||
| والد = | |||
| تاریخ مرگ = | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها =افسانۀ باغ آرزوها، عاشیق محمد، مردى دیگر، دلقک و پهلوان، حماسه‌های پهلوانی | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم(های) ساخته بر اساس اثر(ها)= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات =کارشناس ادبیات فارسى | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
==زندگینامه== | |||
خسرو آقایاری نویسنده و کارشناس ادبیات فارسى است. وی عهده‌دار مسئولیت‌ها و مشاغلی از جمله مدیر «دفتر ادبیات و هنر [[عاشورا]]<nowiki/>یی»، کارشناس و مسئول فعالیت‌هاى ادبى و دبیر کانون شاعران و نویسندگان وزارت آموزش و پرورش (از سال ۱۳۶۲ ه. ش)، مدیر مرکز آفرینش‌هاى ادبى کانون پرورش فکرى، دبیر ماهنامۀ ادبیات کودک و نوجوان بوده‌است. | |||
در حاشیۀ کار | وی در حاشیۀ کار نویسندگى، گاهى از سر تفنّن شعر مى‌گوید و به معیارهاى شعرى و به نقد شعر نیز می‌پردازد. | ||
==آثار== | |||
===نثر=== | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=543488&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author افسانۀ باغ آرزوها] (داستان) | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=516913&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author عاشیق محمد] (داستان) | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=629112&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مردى دیگر] (داستان) | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=642270&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دلقک و پهلوان] (نمایشنامه) | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=585834&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author حماسه‌های پهلوانی] (در چهار مجلّد) | |||
<br /> | |||
==اشعار== | |||
===در عزاى گل=== | ===در عزاى گل=== | ||
| خط ۱۱: | خط ۷۱: | ||
{{ب| شعر امَّن یُجیب مى‌خواند | تشنگى‌هاى خاطر باران }} | {{ب| شعر امَّن یُجیب مى‌خواند | تشنگى‌هاى خاطر باران }} | ||
{{ب| باز جوشنده از دل | {{ب| باز جوشنده از دل سنگ است | آب از بهر تشنه کامى ما }} | ||
{{ب| آه مردم!مگر که تشنه شدید | بعدِ | {{ب| آه مردم! مگر که تشنه شدید | بعدِ گلهاى پَرپر زهرا؟ }} | ||
{{ب| | {{ب| آسمان، داغدار مى‌گرید | در عزاى گلى که بى‌کفن است }} | ||
{{ب| کفن امّا کجا نشان دارید | بهر آن کس که پارهْ پاره | {{ب| کفن امّا کجا نشان دارید | بهر آن کس که پارهْ پاره تن است؟ }} | ||
{{ب| باد هم باز در رکاب آورد | پاى بیتابى و قرارش را }} | {{ب| باد هم باز در رکاب آورد | پاى بیتابى و قرارش را }} | ||
{{ب| | {{ب| سوگوار است، نوحه مى‌خواند | تا زیارت کند مزارش را }} | ||
{{ب| | {{ب| آفتاب است اینکه بیتاب است | تشنگانى که در پى آبید! }} | ||
{{ب| روح کوثر فتاده بر صحرا | آه اى مردمان!مگر خوابید؟ }} | {{ب| روح کوثر فتاده بر صحرا | آه اى مردمان! مگر خوابید؟ }} | ||
{{ب| | {{ب| آفتاب است اینکه مى‌تابد | هُرم داغی است آه پُر شررش }} | ||
{{ب| از خجالت تنش عرق کرده | اشک مى‌جوشد از دو چشم ترش }} | {{ب| از خجالت تنش عرق کرده | اشک مى‌جوشد از دو چشم ترش }} | ||
{{ب| | {{ب| آفتاب، عاشقانه مى‌گرید | بر زمین، نعش شاه دین افتاد }} | ||
{{ب| آسمان تا زمین فرو غلتید | دیدۀ او چو بر زمین افتاد }} | {{ب| آسمان تا زمین فرو غلتید | دیدۀ او چو بر زمین افتاد }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
[[ | *[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج۱، ص ۵۳۴-۵۳۵.]] | ||
{{شاعران}} | |||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | |||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | |||
[[رده:شاعران ایرانی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۳
خسرو آقایاری (۱۳۳۷ ه. ش) نویسنده و شاعر ایرانی است.
| خسرو آقایارى | |
|---|---|
 | |
| زمینهٔ کاری | نویسنده و شاعر |
| زادروز | ۱۳۳۷ ه. ش تهران |
| ملیت | ایرانی |
| کتاب‌ها | افسانۀ باغ آرزوها، عاشیق محمد، مردى دیگر، دلقک و پهلوان، حماسه‌های پهلوانی |
| مدرک تحصیلی | کارشناس ادبیات فارسى |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
خسرو آقایاری نویسنده و کارشناس ادبیات فارسى است. وی عهده‌دار مسئولیت‌ها و مشاغلی از جمله مدیر «دفتر ادبیات و هنر عاشورایی»، کارشناس و مسئول فعالیت‌هاى ادبى و دبیر کانون شاعران و نویسندگان وزارت آموزش و پرورش (از سال ۱۳۶۲ ه. ش)، مدیر مرکز آفرینش‌هاى ادبى کانون پرورش فکرى، دبیر ماهنامۀ ادبیات کودک و نوجوان بوده‌است.
وی در حاشیۀ کار نویسندگى، گاهى از سر تفنّن شعر مى‌گوید و به معیارهاى شعرى و به نقد شعر نیز می‌پردازد.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نثر[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- افسانۀ باغ آرزوها (داستان)
- عاشیق محمد (داستان)
- مردى دیگر (داستان)
- دلقک و پهلوان (نمایشنامه)
- حماسه‌های پهلوانی (در چهار مجلّد)
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در عزاى گل[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| باز هم آفتاب مى‌تابد | بر عطشناک تربت یاران | |
| شعر امَّن یُجیب مى‌خواند | تشنگى‌هاى خاطر باران | |
| باز جوشنده از دل سنگ است | آب از بهر تشنه کامى ما | |
| آه مردم! مگر که تشنه شدید | بعدِ گلهاى پَرپر زهرا؟ | |
| آسمان، داغدار مى‌گرید | در عزاى گلى که بى‌کفن است | |
| کفن امّا کجا نشان دارید | بهر آن کس که پارهْ پاره تن است؟ | |
| باد هم باز در رکاب آورد | پاى بیتابى و قرارش را | |
| سوگوار است، نوحه مى‌خواند | تا زیارت کند مزارش را | |
| آفتاب است اینکه بیتاب است | تشنگانى که در پى آبید! | |
| روح کوثر فتاده بر صحرا | آه اى مردمان! مگر خوابید؟ | |
| آفتاب است اینکه مى‌تابد | هُرم داغی است آه پُر شررش | |
| از خجالت تنش عرق کرده | اشک مى‌جوشد از دو چشم ترش | |
| آفتاب، عاشقانه مى‌گرید | بر زمین، نعش شاه دین افتاد | |
| آسمان تا زمین فرو غلتید | دیدۀ او چو بر زمین افتاد |