نقض مقررات جنگى: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Esmaeili صفحهٔ نقض مقرّرات جنگى را به نقض مقررات جنگى منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نقض مقررات جنگی''' در حادثه [[کربلا]] توسط سپاه [[کوفه]] کاملا مشهود است. عملکرد سپاه کوفه در حادثۀ کربلا با اصحاب و [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] از اصول و قواعد جنگى تجاوز کرد. | '''نقض مقررات جنگی''' در حادثه [[کربلا]] توسط سپاه [[کوفه]] کاملا مشهود است. عملکرد سپاه کوفه در حادثۀ کربلا با اصحاب و [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] از اصول و قواعد جنگى تجاوز کرد. | ||
== نمونه‌هایی از نقض مقررا جنگی == | ==نمونه‌هایی از نقض مقررا جنگی== | ||
نمونه‌هایى از این نقضها از این قرار است: | نمونه‌هایى از این نقضها از این قرار است: | ||
!-حملۀ عمومى به یک نفر: | !-حملۀ عمومى به یک نفر: | ||
بر خلاف | بر خلاف مقررات نبردهاى تن به تن و رفتن یک هماورد به میدان یک مبارز، در کربلا گاهى دسته جمعى به یکى از یاران [[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]] حمله مى‌شد، مثل [[عابس بن ابى شبیب شاکرى|عابس]] که بر او تاختند یا دستور سنگباران او صادر شد. | ||
۲- | ۲-تعرض مسلحانه به زن و کودک: | ||
زنان و کودکان در جنگها | زنان و کودکان در جنگها مصونیت دارند، ولى در کربلا، به دستور [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]]، خیمه‌ها را بر سر زنان و کودکان بى‌پناه سوزاندند و به خیمه‌نشینان بى‌دفاع تاختند و آنان را آوارۀ صحرا کردند. | ||
۳-اسیر گرفتن زن مسلمان: | ۳-اسیر گرفتن زن مسلمان: | ||
زن مسلمان را نمى‌توان اسیر گرفت. على(ع) هم در جنگ | زن مسلمان را نمى‌توان اسیر گرفت. على(ع) هم در جنگ صفین اسیر نگرفت، اما سپاه [[یزید]]، بازماندگان اصحاب و اهل بیت امام حسین(ع) را ([[زینب (ع)|زینب]]، [[ام کلثوم|ام کلثوم]]، [[سکینه]] و...) به اسارت گرفته به کوفه و شام بردند. در دربار شام هم یکى از شامیان از یزید مى‌خواست که فاطمه، دختر سیدالشهدا را بعنوان کنیز به او ببخشند، که مورد اعتراض زینب(س) قرار گرفت. | ||
۴-غارت: | ۴-غارت: | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
پس از شهادت امام، به خیمه‌ها تاختند و هر چه یافتند به غنیمت و غارت گرفتند. حتى روپوش زنان و جامۀ سیدالشهدا و گوشوارۀ دخترکان را. <ref>با استفاده از«انقلاب تکاملى اسلام»،ص ۸۲۴ با تلخیص.</ref> | پس از شهادت امام، به خیمه‌ها تاختند و هر چه یافتند به غنیمت و غارت گرفتند. حتى روپوش زنان و جامۀ سیدالشهدا و گوشوارۀ دخترکان را. <ref>با استفاده از«انقلاب تکاملى اسلام»،ص ۸۲۴ با تلخیص.</ref> | ||
اینها همه افزون بر اصل ماجرا و کشتن فرزند پیامبر و منادى حق و عدالت بود، که آن نه تنها نقض | اینها همه افزون بر اصل ماجرا و کشتن فرزند پیامبر و منادى حق و عدالت بود، که آن نه تنها نقض مقررات جنگ، بلکه نقض اسلام و قرآن بود. به همین جهت، این ننگ و نفرت و نفرین از آل‌امیه و یزیدیان، تا قیامت بر آن سنگدلان ماند. | ||
آنچه از کوفیان و یزیدیان در این حادثه دیده شد، همه | آنچه از کوفیان و یزیدیان در این حادثه دیده شد، همه تخطى از اصول انسانى و اسلامى بود، برخى هم بى‌سابقه و شگفت بود و براى ارعاب دیگران به آن گونه سرکوب شدید پرداختند و مخالفان را گردن زدند و شهدا را لگدکوب سم اسبان ساختند. | ||
=== نمونه هایی از شهدای نهضت کربلا === | ===نمونه هایی از شهدای نهضت کربلا=== | ||
[[عبدالله بن | [[عبدالله بن یقطر]] را در [[کوفه]]،از بالاى قصر پایین انداختند و هنوز رمقى در بدن داشت که سرش را بریدند. | ||
[[قیس بن مسهّر صیداوى|قیس بن | [[قیس بن مسهّر صیداوى|قیس بن مسهر]] را از بالاى دارالأماره به پایین انداختند و متلاشى شد و جان داد. | ||
[[مسلم بن عقیل]] را نیز بالاى قصر برده، گردن زدند، سپس بدن او را پایین انداختند. | [[مسلم بن عقیل]] را نیز بالاى قصر برده، گردن زدند، سپس بدن او را پایین انداختند. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
نیز آوردن انبوه آن سپاه عظیم براى کشتن جمعى محدود، استفادۀ از شیوۀ آب بستن به روى سپاه و تشنه نگهداشتن آنان، سرهاى شخصیتهاى بارز را از تن جدا کردن و شهر به شهر گرداندن، همه از شیوه‌هاى زشتى بود که در حادثۀ کربلا انجام گرفت و مقررات جنگى و اصول اخلاقى و انسانى نقض شد. | نیز آوردن انبوه آن سپاه عظیم براى کشتن جمعى محدود، استفادۀ از شیوۀ آب بستن به روى سپاه و تشنه نگهداشتن آنان، سرهاى شخصیتهاى بارز را از تن جدا کردن و شهر به شهر گرداندن، همه از شیوه‌هاى زشتى بود که در حادثۀ کربلا انجام گرفت و مقررات جنگى و اصول اخلاقى و انسانى نقض شد. | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۵۰-۴۵۱.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۵۰-۴۵۱.] | ||
== پی نوشت == | ==پی نوشت== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:مفاهیم]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۰۸
نقض مقررات جنگی در حادثه کربلا توسط سپاه کوفه کاملا مشهود است. عملکرد سپاه کوفه در حادثۀ کربلا با اصحاب و اهل بیت امام حسین(ع) از اصول و قواعد جنگى تجاوز کرد.
نمونه‌هایی از نقض مقررا جنگی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نمونه‌هایى از این نقضها از این قرار است:
!-حملۀ عمومى به یک نفر:
بر خلاف مقررات نبردهاى تن به تن و رفتن یک هماورد به میدان یک مبارز، در کربلا گاهى دسته جمعى به یکى از یاران حسین(ع) حمله مى‌شد، مثل عابس که بر او تاختند یا دستور سنگباران او صادر شد.
۲-تعرض مسلحانه به زن و کودک:
زنان و کودکان در جنگها مصونیت دارند، ولى در کربلا، به دستور شمر، خیمه‌ها را بر سر زنان و کودکان بى‌پناه سوزاندند و به خیمه‌نشینان بى‌دفاع تاختند و آنان را آوارۀ صحرا کردند.
۳-اسیر گرفتن زن مسلمان:
زن مسلمان را نمى‌توان اسیر گرفت. على(ع) هم در جنگ صفین اسیر نگرفت، اما سپاه یزید، بازماندگان اصحاب و اهل بیت امام حسین(ع) را (زینب، ام کلثوم، سکینه و...) به اسارت گرفته به کوفه و شام بردند. در دربار شام هم یکى از شامیان از یزید مى‌خواست که فاطمه، دختر سیدالشهدا را بعنوان کنیز به او ببخشند، که مورد اعتراض زینب(س) قرار گرفت.
۴-غارت:
پس از شهادت امام، به خیمه‌ها تاختند و هر چه یافتند به غنیمت و غارت گرفتند. حتى روپوش زنان و جامۀ سیدالشهدا و گوشوارۀ دخترکان را. [۱]
اینها همه افزون بر اصل ماجرا و کشتن فرزند پیامبر و منادى حق و عدالت بود، که آن نه تنها نقض مقررات جنگ، بلکه نقض اسلام و قرآن بود. به همین جهت، این ننگ و نفرت و نفرین از آل‌امیه و یزیدیان، تا قیامت بر آن سنگدلان ماند.
آنچه از کوفیان و یزیدیان در این حادثه دیده شد، همه تخطى از اصول انسانى و اسلامى بود، برخى هم بى‌سابقه و شگفت بود و براى ارعاب دیگران به آن گونه سرکوب شدید پرداختند و مخالفان را گردن زدند و شهدا را لگدکوب سم اسبان ساختند.
نمونه هایی از شهدای نهضت کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عبدالله بن یقطر را در کوفه،از بالاى قصر پایین انداختند و هنوز رمقى در بدن داشت که سرش را بریدند.
قیس بن مسهر را از بالاى دارالأماره به پایین انداختند و متلاشى شد و جان داد.
مسلم بن عقیل را نیز بالاى قصر برده، گردن زدند، سپس بدن او را پایین انداختند.
هانى بن عروه را نیز دست بسته در بازار گردن زدند، سپس پاهایش را بسته و پیکرش را در بازار کشیدند.[۲]
نیز آوردن انبوه آن سپاه عظیم براى کشتن جمعى محدود، استفادۀ از شیوۀ آب بستن به روى سپاه و تشنه نگهداشتن آنان، سرهاى شخصیتهاى بارز را از تن جدا کردن و شهر به شهر گرداندن، همه از شیوه‌هاى زشتى بود که در حادثۀ کربلا انجام گرفت و مقررات جنگى و اصول اخلاقى و انسانى نقض شد.