سید هاشم وفایی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = سید هاشم وفایی | | نام = سید هاشم وفایی | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۶: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
'''سید هاشم وفایی''' (١٣٤٤ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است. | |||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
سید هاشم وفایی فرزند سید احمد که تخلص «وفایی» را از نام خانوادگی خود دارد، در سال ١٣٤٤ شمسی در شهر مقدس مشهد به دنیا آمد و در جوار نورانی امام رضا (ع) سکونت گزید. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است. | سید هاشم وفایی فرزند سید احمد که تخلص «وفایی» را از نام خانوادگی خود دارد، در سال ١٣٤٤ شمسی در شهر مقدس مشهد به دنیا آمد و در جوار نورانی امام رضا (ع) سکونت گزید. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف [[امام حسین|امام حسین (ع)]]، اشعاری را سروده است. | ||
سید هاشم وفایی درباره خود می‌گوید: «از طفولیت همراه با پدر در محافل و مجالس اهل بیت (ع) حضور پیدا کرده و شعر خود را مدیون مرحمت و لطف آن ذوات مقدس میدانم و همواره سعی کردم در مجامع ادبی (رضوی و....) با بهرهبرداری از علوم و تجارب اساتیدی چون استاد احمد کمال و [[محمد جواد غفورزاده|غفورزاده]] «شفق» به غنای ادبی خود بیفزایم و بهره فکری و فطری ببرم». | سید هاشم وفایی درباره خود می‌گوید: «از طفولیت همراه با پدر در محافل و مجالس [[اهل بیت|اهل بیت (ع)]] حضور پیدا کرده و شعر خود را مدیون مرحمت و لطف آن ذوات مقدس میدانم و همواره سعی کردم در مجامع ادبی (رضوی و....) با بهرهبرداری از علوم و تجارب اساتیدی چون استاد احمد کمال و [[محمد جواد غفورزاده|غفورزاده]] «شفق» به غنای ادبی خود بیفزایم و بهره فکری و فطری ببرم». | ||
==آثار سید هاشم وفایی== | ==آثار سید هاشم وفایی== | ||
آثار سید هاشم وفایی عبارت‌اند از: | آثار سید هاشم وفایی عبارت‌اند از: | ||
| خط ۶۰: | خط ۵۹: | ||
'''گلزار عشق''' | '''گلزار عشق''' | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| کعبه پیدا کـرد قـدر و افتخــار از کربلا | این حرم دارد مقــام و اعتبــار از کربلا }} | {{ب| کعبه پیدا کـرد قـدر و افتخــار از [[کربلا]] | این حرم دارد مقــام و اعتبــار از کربلا }} | ||
{{ب| گر که میتابد چو خورشیدی درخشان، یافته | مکتب اســلام لوحی زرنگــار از کربلا }} | {{ب| گر که میتابد چو خورشیدی درخشان، یافته | مکتب اســلام لوحی زرنگــار از کربلا }} | ||
| خط ۸۰: | خط ۷۹: | ||
{{ب| چون که سرهای شهیدان روی نیـزه رفت، یافت | مکتب شیعه هـزاران سربدار از کربلا }} | {{ب| چون که سرهای شهیدان روی نیـزه رفت، یافت | مکتب شیعه هـزاران سربدار از کربلا }} | ||
{{ب| تا که زینب پـایـههای ظلم را ویران کند | در کـلام خویش دارد ذوالفقار از کربلا }} | {{ب| تا که [[زینب]] پـایـههای ظلم را ویران کند | در کـلام خویش دارد ذوالفقار از کربلا }} | ||
{{ب| گر سیهپوش است زهـرا، تا قیامت مانده است | بر دل او داغهـایی مـاندگـار از کربلا <ref>«فلا ندنبک صباحا و مساء و لا بکین لک بدل الدموع دما». ر.ک: بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۲۰.</ref> }} | {{ب| گر سیهپوش است زهـرا، تا قیامت مانده است | بر دل او داغهـایی مـاندگـار از کربلا <ref>«فلا ندنبک صباحا و مساء و لا بکین لک بدل الدموع دما». ر.ک: بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۲۰.</ref> }} | ||
{{ب| وارث خــون حسیــن و مهــدی آل عـلی | روز و شب دارد دلی اندوهبار از کربلا <ref>قال ابوعبدالله امام صادق «ع»: «فی طین قبر الحسین الشفاء من کل داء و هو الدواء الأ کبر». ر.ک: وسایل الشیعه، ج،۱۴ص۵۲۴.</ref> }} | {{ب| وارث خــون [[حسیــن]] و مهــدی آل عـلی | روز و شب دارد دلی اندوهبار از کربلا <ref>قال ابوعبدالله امام صادق «ع»: «فی طین قبر الحسین الشفاء من کل داء و هو الدواء الأ کبر». ر.ک: وسایل الشیعه، ج،۱۴ص۵۲۴.</ref> }} | ||
{{ب| گرَدی از اندوه و غم فـردا نـدارد بر دلش | بر رخ هـر کس که بنشیند غبار از کربلا <ref>«من دمعت عیناه فینا قطره بواه الله عزوجل الجنة». ر.ک: احقاق الحق، ج ۵، ص ۵۲۳.</ref> }} | {{ب| گرَدی از اندوه و غم فـردا نـدارد بر دلش | بر رخ هـر کس که بنشیند غبار از کربلا <ref>«من دمعت عیناه فینا قطره بواه الله عزوجل الجنة». ر.ک: احقاق الحق، ج ۵، ص ۵۲۳.</ref> }} | ||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۵: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references /> | <references />{{شاعران}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۸
| سید هاشم وفایی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ١٣٤٤ ه. ش مشهد |
| پدر و مادر | سید احمد وفایی |
| کتاب‌ها | «گلبن وفا»، «گلبن شهادت»، «گنجینه برکات»، «آینه وحی»، «شکوفههای صلوات» و «سرود سجادهها» |
| تخلص | وفایی |
سید هاشم وفایی (١٣٤٤ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سید هاشم وفایی فرزند سید احمد که تخلص «وفایی» را از نام خانوادگی خود دارد، در سال ١٣٤٤ شمسی در شهر مقدس مشهد به دنیا آمد و در جوار نورانی امام رضا (ع) سکونت گزید. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است.
سید هاشم وفایی درباره خود می‌گوید: «از طفولیت همراه با پدر در محافل و مجالس اهل بیت (ع) حضور پیدا کرده و شعر خود را مدیون مرحمت و لطف آن ذوات مقدس میدانم و همواره سعی کردم در مجامع ادبی (رضوی و....) با بهرهبرداری از علوم و تجارب اساتیدی چون استاد احمد کمال و غفورزاده «شفق» به غنای ادبی خود بیفزایم و بهره فکری و فطری ببرم».
آثار سید هاشم وفایی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
آثار سید هاشم وفایی عبارت‌اند از:
«گلبن وفا»، «گلبن شهادت»، «گنجینه برکات»، «آینه وحی»، «شکوفههای صلوات» و «سرود سجادهها». [۱]
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
گلزار عشق
| کعبه پیدا کـرد قـدر و افتخــار از کربلا | این حرم دارد مقــام و اعتبــار از کربلا | |
| گر که میتابد چو خورشیدی درخشان، یافته | مکتب اســلام لوحی زرنگــار از کربلا | |
| گلبن ایمـان شکوفـا شد در آن گلـزار عشق | یافت با خون شهیدان برگ و بار از کربلا | |
| بر بلنــدای زمــانــه، بـر فــراز نُه فلک | پــرچـم اســلام مانده پایدار از کربلا | |
| سر زند هر روز گر خورشید با رخســار زرد | مـانـده تا روز قیامت شرمسار از کربلا | |
| گر چه گلهای نبّـوت تشنه لب پرپر شدند | نخل دین و معدلت شد استوار از کربلا | |
| زان همه عشق و جوانمردی و ایمان و شرف | عشق و ایثــار و وفا شـد نامدار از کربلا | |
| نیست در آن باغ جاویدان نشـانی از خزان | بر مشــام جـان رسد بوی بهار از کربلا | |
| آسمان وقتی سر خورشیــد را بر نیزه دید | گفت جلـوه کـرده نور کردگار از کربلا | |
| چون که سرهای شهیدان روی نیـزه رفت، یافت | مکتب شیعه هـزاران سربدار از کربلا | |
| تا که زینب پـایـههای ظلم را ویران کند | در کـلام خویش دارد ذوالفقار از کربلا | |
| گر سیهپوش است زهـرا، تا قیامت مانده است | بر دل او داغهـایی مـاندگـار از کربلا [۲] | |
| وارث خــون حسیــن و مهــدی آل عـلی | روز و شب دارد دلی اندوهبار از کربلا [۳] | |
| گرَدی از اندوه و غم فـردا نـدارد بر دلش | بر رخ هـر کس که بنشیند غبار از کربلا [۴] | |
| میدهـد او را خــدا پــروانه بـاغ بهشت | هر که بر بـال دلش دارد شرار از کربلا | |
| روز رستاخیـز وقتی سر برون آرم ز خاک | تربتی دارم به همـره یـادگار از کربلا | |
هرکه را باشد «وفائی» نکهتی از کوی دوست | ||
داده بر او حـق مــدال افتخـــار از کـربلا | ||
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ گفت‌وگوی مؤلف با شاعر.
- ↑ «فلا ندنبک صباحا و مساء و لا بکین لک بدل الدموع دما». ر.ک: بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۲۰.
- ↑ قال ابوعبدالله امام صادق «ع»: «فی طین قبر الحسین الشفاء من کل داء و هو الدواء الأ کبر». ر.ک: وسایل الشیعه، ج،۱۴ص۵۲۴.
- ↑ «من دمعت عیناه فینا قطره بواه الله عزوجل الجنة». ر.ک: احقاق الحق، ج ۵، ص ۵۲۳.