غلامحسین (وجدی) جواهری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۶۹: خط ۶۹:
*مجموعه شعر «دیدار» (1369)
*مجموعه شعر «دیدار» (1369)


== اشعار ==
==اشعار==
ترکیب دوازده‌بندى در اقتفاى مرثیۀ دوازده‌بند محتشم کاشانى، که به نقل دوبند آن بسنده مى‌کنیم: <ref>هر بند از این ترکیب‌بند عاشورایى در شش بیت سامان یافته و جمعا داراى ۷۲ بیت است.</ref>
ترکیب دوازده‌بندى در اقتفاى مرثیۀ دوازده‌بند [[محتشم کاشانی‌|محتشم کاشانى]]، که به نقل دوبند آن بسنده مى‌کنیم: <ref>هر بند از این ترکیب‌بند عاشورایى در شش بیت سامان یافته و جمعا داراى ۷۲ بیت است.</ref>


===بند ششم===
===بند ششم===
خط ۱۰۸: خط ۱۰۸:
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
<references />
<references />{{شاعران}}
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران ایرانی]]
[[رده:شاعران ایرانی]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۲

غلامحسین (وجدى) جواهرى (۱۳۰۳ ه. ش) شاعر ایرانی است.

غلامحسین (وجدى) جواهرى
Gholamhossain jafari.jpg
زمینهٔ کاری شعر
زادروز ۱۳۰۳ ه. ش
قم
ملیت ایرانی
سبک نوشتاری غزل
دیوان سروده‌ها «گلهاى جاویدان»، «در آسمان سخن»، «تصحیح کلیات شیخ بهایى»، «تصحیح دیوان عرفى شیرازى»، «تصحیح دیوان نظیرى نیشابورى»، «نمونه‌هاى طنز فارسى»، «نگارش پارسى»، «على در شعر و ستایش»، «تصحیح دیوان سلطان قاجار» و «تصحیح دیوان قصّاب کاشانى» و مجموعه شعر «دیدار».
تخلص وجدى
مدرک تحصیلی متوسطه

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وجدی در سال ۱۳۰۳ در قم متولد شد. وی تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در تهران به پایان برد اما به خاطر درگذشت پدرش، از ادامۀ تحصیل بازماند و به امر تجارت و کشاورزى روى آورد سپس به تدریس پرداخت. او با نام مستعار «خروس بى‌محل» با روزنامه فکاهى «توفیق» همکارى مى‌کرد.

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مقاله‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • «گل‌هاى جاویدان»
  • «در آسمان سخن»
  • «نمونه‌هاى طنز فارسى»
  • «نگارش پارسى»
  • «على در شعر و ستایش»

ویرایش‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • «تصحیح دیوان سلطان قاجار»
  • «تصحیح دیوان قصّاب کاشانى»
  • «تصحیح کلیات شیخ بهایى»
  • «تصحیح دیوان عرفى شیرازى»
  • «تصحیح دیوان نظیرى نیشابورى»
  • مجموعه شعر «دیدار» (1369)

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ترکیب دوازده‌بندى در اقتفاى مرثیۀ دوازده‌بند محتشم کاشانى، که به نقل دوبند آن بسنده مى‌کنیم: [۱]

بند ششم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

تنها نه بر تو مردم دنیا گریستند کرّوبیان عالم بالا گریستند
بر تشنه‌کامى تو در آن آفتاب گرم مرغ هوا و ماهى دریا گریستند
پروانه‌وار گِرد خیام تو کودکان چون شمع سوختند و سراپا گریستند
شد عرش و فرش لجّۀ خون از هجوم اشک در ماتم تو خیل ملک تا گریستند
تنها نشد به سوگ تو اسلام داغدار بر ماتم تو راهب و ترسا گریستند
آن کس که در عزاى تو گریان نشد، که بود؟ چشمش چو چشم من گهر افشان نشد،که بود؟ [۲]


بند هشتم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

من کیستم؟ فروغ سپهر امامتم نور خدا و معنى سرّ ولایتم
هر جا که عشق جلوه کند، حسن یوسفم هر جا عفاف پرده کشد، راز خلوتم
در بارگاه قدس نبرده‌ست هیچ‌کس حتّى فرشته ره به حریم جلالتم
از جلوۀ عفاف به گردون ندیده است حتى ستاره پرتوى از رنگ عفّتم
خوارم مبین یزید به بزمت از آنکه هست ذرات کاینات گواه اصالتم
من زینبم، سلالۀ زهراى اطهرم دخت امام و، زادۀ پاک پیمبرم [۳]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. هر بند از این ترکیب‌بند عاشورایى در شش بیت سامان یافته و جمعا داراى ۷۲ بیت است.
  2. مجموعه شعر(دیدار)،جواهرى وجدى،ص ۱۲۸.
  3. همان،ص ۱۲۹.