خاکى شیرازى: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
'''خاکی شیرازی''' (م ۱۲۸۶ ه. ق) شاعر و درویش قرن سیزدهم هجرى بود.<ref>محمدابراهیم قاری متخلص به «خاکى» درویش و شاعر بود.</ref>{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = خاکی شیرازی
| نام                    = خاکی شیرازی
| تصویر                  =
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              = ملا محمد ابراهیم قارى
| نام اصلی              = ملا محمدابراهیم قارى
| زمینه فعالیت          = شاعر
| زمینه فعالیت          = شاعر
| ملیت                  =ایرانی
| ملیت                  =ایرانی
خط ۹: خط ۹:
| محل تولد                =
| محل تولد                =
| والدین                =
| والدین                =
| تاریخ مرگ              = 1286 ه.ق
| تاریخ مرگ              = ۱۲۸۶ ه. ق
| محل مرگ                =
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  = وادى السلام
| مدفن                  = وادى‌السلام
|در زمان حکومت          =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
|اتفاقات مهم            =
خط ۴۵: خط ۴۵:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
'''خاکی شیرازی''' (درگذشته 1286 ه.ق) از شعراى سده سیزدهم هجرى بود.
==زندگینامه==
محمد ابراهیم قاری، متخلص به «خاکى»، یکی از دراویش شاعر بود.<ref>شاعر دیگرى با همین عنوان (خاکى شیرازى) در شیراز مى‌زیسته که نامش میرزا محمد امین بوده و به سال 1250 ه.ق در تهران درگذشته است.</ref>
==آثار==
==آثار==


اشعار پراکنده‌اى که از خاکى شیرازى در دو تذکره «حدیقة الشعراء» و «مرآة الفصاحه» آمده در سبک عراقى است و وى از شیوه بیانى این سبک براى به تصویر کشیدن مطالبى که در نظر داشته استفاده کرده است.  
از ملا محمدابراهیم قاری متخلص به خاکی شیرازی اشعار پراکنده‌اى در دو تذکره «حدیقةالشعراء» و «مرآةالفصاحه» به چاپ رسیده‌است که در سبک عراقى است و او از شیوه بیانى این سبک براى به تصویر کشیدن مطالبى که در نظر داشته استفاده کرده‌است.  


===اشعار===
==اشعار==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|شنیده‌اید حسینى به ظلم گشت شهید | ندیده‌اید که چشم سپهر خون بارید}}  
{{ب|شنیده‌اید حسینى به ظلم گشت شهید | ندیده‌اید که چشم سپهر خون بارید}}  
خط ۶۱: خط ۵۵:
{{ب|شنیده‌اید که کردند تیربارانش |ندیده‌اید به یاران و عترتش چه رسید}}  
{{ب|شنیده‌اید که کردند تیربارانش |ندیده‌اید به یاران و عترتش چه رسید}}  


{{ب|شنیده‌اید که از خون سر نمود وضو |ندیده‌اید که چون در سجود سر بخشید! <ref>''همان،  ص 178.''</ref>}}  
{{ب|شنیده‌اید که از خون سر نمود وضو |ندیده‌اید که چون در سجود سر بخشید!<ref>''همان،  ص ۱۷۸.''</ref>}}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
===بند سوم دوازده‌ بندى در مراثى سالار شهیدان===
'''بند سوم دوازده‌ بندى در مراثى سالار شهیدان'''
 
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|چون شهسوار عرصه میدان کربلا شد| غوطه‌ور به لجّه عمان کربلا}}  
{{ب|چون شهسوار عرصه میدان [[کربلا]] شد| غوطه‌ور به لجّه عمان کربلا}}  


{{ب|بارید آسمان به زمین بس که سیل خون| شد مهر و ماه غرقه طوفان کربلا}}
{{ب|بارید آسمان به زمین بس که سیل خون| شد مهر و ماه غرقه طوفان کربلا}}




{{ب|شیرخدا به راحت <ref>''خاکى شیرازى از کجا دریافته است که امیر مومنان على (ع) در جریان مصائب و شهادت حضرت سید الشهداء (ع) در امن و راحت و آسایش بوده است؟! این شیوه سخن گفتن دور از ادب و خلاف واقع است. او مى‌توانست بگوید: شیر خدا نبود که آلود گرگ چرخ دندان به خون یوسف کنعان کربلا شاعران آیینى ما باید بایدها و نبایدهاى شعر آیینى را دقیقا مراعات کنند و از این‌گونه سخن گفتن بپرهیزند. [البته شاید منظور شاعر از «راحت»، همان غنودن به خواب مرگ و شهادت باشد.]''</ref> و آلوده گرگ چرخ| دندان به خون یوسف کنعان کربلا}}  
{{ب|شیرخدا به راحت<ref>خاکى شیرازى از کجا دریافته است که امیرمومنان على(ع) در جریان مصائب و شهادت حضرت سیدالشهداء(ع) در امن و راحت و آسایش بوده‌است؟! این شیوه سخن گفتن دور از ادب و خلاف واقع است. او مى‌توانست بگوید: شیر خدا نبود که آلود گرگ چرخ دندان به خون یوسف کنعان کربلا شاعران آیینى ما باید بایدها و نبایدهاى شعر آیینى را دقیقا مراعات کنند و از این‌گونه سخن گفتن بپرهیزند. [البته شاید منظور شاعر از «راحت»، همان غنودن به خواب مرگ و شهادت باشد.]</ref> و آلوده گرگ چرخ| دندان به خون یوسف کنعان کربلا}}  
{{پایان شعر}}{{شعر}}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
{{ب|مسجد به دیر و سَبحه به زنّار شد بدل | چون شد فسرده شمع شبستان کربلا }}
{{ب|مسجد به دیر و سَبحه به زنّار شد بدل | چون شد فسرده شمع شبستان کربلا }}
خط ۸۷: خط ۷۹:
{{ب|اى زادۀ زیاد، کجا مى‌رود زِ یاد | ظلمى که از تو رفت به سلطان کربلا}}  
{{ب|اى زادۀ زیاد، کجا مى‌رود زِ یاد | ظلمى که از تو رفت به سلطان کربلا}}  


{{ب|تا روز حشر لعنت حق بر یزید باد | «هل من مَزید» نار بر او مزید باد! <ref>''تذکره مرآة الفصاحه، ص 179.''</ref>}}
{{ب|تا روز حشر لعنت حق بر یزید باد | «هل من مَزید» نار بر او مزید باد!<ref>تذکره مرآةالفصاحه، ص ۱۷۹.</ref>}}


{{پایان شعر}}***
{{م|}}


{{شعر}}
{{ب|مظلوم کربلا! سر و جانم فداى تو | نبود به جان تو به سرم جز هواى تو}}  
{{ب|مظلوم کربلا! سر و جانم فداى تو | نبود به جان تو به سرم جز هواى تو}}  


{{ب|هر صبح و شام و روز و شب و سال و ماه عمر | چون نی نوا کنم ز غم نینواى تو <ref>''حدیقة الشعراء، ج 1،ص 523.''</ref>}}  
{{ب|هر صبح و شام و روز و شب و سال و ماه عمر | چون نی نوا کنم ز غم نینواى تو<ref>حدیقةالشعراء، ج ۱،ص ۵۲۳.</ref>}}  


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


====رباعى====
===رباعى===


{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب|محبوب قلوب عالمین است حسین | زینت ده بزم شور و شین است حسین}}
{{ب|محبوب قلوب عالمین است [[حسین]]| [[زینب (س)|زینت]] ده بزم شور و شین است حسین}}


{{ب|امروز اگر نجات فردا طلبى | مى‌دان به یقین همه حسین است حسین <ref>''همان''</ref> }}
{{ب|امروز اگر نجات فردا طلبى | مى‌دان به یقین همه حسین است حسین <ref>همان</ref> }}


{{ب|به کربلا ز نجف یا على! تعال تعال <ref>''در متن آمده: ز کربلا به نجف....''</ref>| ببین به حال حسین و بر او بنال بنال}}  
{{ب|به کربلا ز نجف یا على! تعال تعال<ref>در متن آمده: ز کربلا به نجف...</ref>| ببین به حال حسین و بر او بنال بنال}}  


{{ب|مه محرمش از تشنگى چو ماه صیام | بر او قتال حلال و حرام آب زلال!}}  
{{ب|مه [[محرم]]ش از تشنگى چو ماه صیام | بر او قتال حلال و حرام آب زلال!}}  


{{ب|هزار و نهصد و پنجاه زخم بر بدنش |نه سر عمامه نه تن سر ز ظلم اهل ضلال}}  
{{ب|هزار و نهصد و پنجاه زخم بر بدنش |نه سر عمامه نه تن سر ز ظلم اهل ضلال}}  


{{ب|به پیشگاه خسان صف‌زنان نگر ز جفا| سر برهنه و روى گشاده عترت و آل <ref>''در حاشیه نسخه، مولف با خط ریز و رنگ پریده نوشته: «باقى این مرثیه را حاجى ملا اسماعیل بلبل دارد، باید ان شاء اللّه گرفته شود.» (ر.ک: حدیقة الشعراء، ج 1،ص 523.)''</ref> }}
{{ب|به پیشگاه خسان صف‌زنان نگر ز جفا| سر برهنه و روى گشاده عترت و آل<ref>در حاشیه نسخه، مولف با خط ریز و رنگ پریده نوشته: «باقى این مرثیه را حاجى ملا اسماعیل بلبل دارد، باید ان شاء اللّه گرفته شود.» (ر.ک: حدیقة الشعراء، ج ۱،ص ۵۲۳.)</ref> }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۱۱۸: خط ۱۰۹:
==منابع==
==منابع==


*[[دانشنامه‌ شعر عاشورایی‌ انقلاب‌ حسینی‌ در شعر شاعران‌ عرب‌ و عجم‌|دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ص: 910.]]
*[[دانشنامه‌ شعر عاشورایی‌ انقلاب‌ حسینی‌ در شعر شاعران‌ عرب‌ و عجم‌|دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ۲، ص: ۹۱۰.]]


*[[کاروان شعر عاشورا|محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج ص 313-315.]]
*[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج ۱، ص ۳۱۳-۳۱۵.]]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
<references />
<references />{{شاعران}}
[[رده:شاعران قرن سیزدهم]]
[[رده:شاعران قرن سیزدهم]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران ایرانی]]
[[رده:شاعران ایرانی]]
[[رده:شاعران عاشورایی]]
[[رده:شاعران عاشورایی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۲

خاکی شیرازی (م ۱۲۸۶ ه. ق) شاعر و درویش قرن سیزدهم هجرى بود.[۱]

خاکی شیرازی
نام اصلی ملا محمدابراهیم قارى
زمینهٔ کاری شاعر
مرگ ۱۲۸۶ ه. ق
ملیت ایرانی
جایگاه خاکسپاری وادى‌السلام
تخلص خاکى
اثرگذاشته بر شاعران عاشورایی قرن سیزدهم

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از ملا محمدابراهیم قاری متخلص به خاکی شیرازی اشعار پراکنده‌اى در دو تذکره «حدیقةالشعراء» و «مرآةالفصاحه» به چاپ رسیده‌است که در سبک عراقى است و او از شیوه بیانى این سبک براى به تصویر کشیدن مطالبى که در نظر داشته استفاده کرده‌است.

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شنیده‌اید حسینى به ظلم گشت شهید ندیده‌اید که چشم سپهر خون بارید
شنیده‌اید که کردند تیربارانش ندیده‌اید به یاران و عترتش چه رسید
شنیده‌اید که از خون سر نمود وضو ندیده‌اید که چون در سجود سر بخشید![۲]

بند سوم دوازده‌ بندى در مراثى سالار شهیدان[ویرایش | ویرایش مبدأ]


چون شهسوار عرصه میدان کربلا شد غوطه‌ور به لجّه عمان کربلا
بارید آسمان به زمین بس که سیل خون شد مهر و ماه غرقه طوفان کربلا
شیرخدا به راحت[۳] و آلوده گرگ چرخ دندان به خون یوسف کنعان کربلا
مسجد به دیر و سَبحه به زنّار شد بدل چون شد فسرده شمع شبستان کربلا
از تندباد حادثه دوران به باد داد بشکفت هر گلى ز گلستان کربلا
در جوى خون لاله‌عذاران سرو قد گردیده لاله‌زار بیابان کربلا
غیر از سرشک حسرت و آب دل کباب آبى که زد بر آتش مهمان کربلا
آل زنا غنوده بر اورنگ زرنگار و اندر خرابه پرده‌نشینان کربلا
اى زادۀ زیاد، کجا مى‌رود زِ یاد ظلمى که از تو رفت به سلطان کربلا
تا روز حشر لعنت حق بر یزید باد «هل من مَزید» نار بر او مزید باد![۴]
مظلوم کربلا! سر و جانم فداى تو نبود به جان تو به سرم جز هواى تو
هر صبح و شام و روز و شب و سال و ماه عمر چون نی نوا کنم ز غم نینواى تو[۵]

رباعى[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محبوب قلوب عالمین است حسین زینت ده بزم شور و شین است حسین
امروز اگر نجات فردا طلبى مى‌دان به یقین همه حسین است حسین [۶]
به کربلا ز نجف یا على! تعال تعال[۷] ببین به حال حسین و بر او بنال بنال
مه محرمش از تشنگى چو ماه صیام بر او قتال حلال و حرام آب زلال!
هزار و نهصد و پنجاه زخم بر بدنش نه سر عمامه نه تن سر ز ظلم اهل ضلال
به پیشگاه خسان صف‌زنان نگر ز جفا سر برهنه و روى گشاده عترت و آل[۸]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. محمدابراهیم قاری متخلص به «خاکى» درویش و شاعر بود.
  2. همان، ص ۱۷۸.
  3. خاکى شیرازى از کجا دریافته است که امیرمومنان على(ع) در جریان مصائب و شهادت حضرت سیدالشهداء(ع) در امن و راحت و آسایش بوده‌است؟! این شیوه سخن گفتن دور از ادب و خلاف واقع است. او مى‌توانست بگوید: شیر خدا نبود که آلود گرگ چرخ دندان به خون یوسف کنعان کربلا شاعران آیینى ما باید بایدها و نبایدهاى شعر آیینى را دقیقا مراعات کنند و از این‌گونه سخن گفتن بپرهیزند. [البته شاید منظور شاعر از «راحت»، همان غنودن به خواب مرگ و شهادت باشد.]
  4. تذکره مرآةالفصاحه، ص ۱۷۹.
  5. حدیقةالشعراء، ج ۱،ص ۵۲۳.
  6. همان
  7. در متن آمده: ز کربلا به نجف...
  8. در حاشیه نسخه، مولف با خط ریز و رنگ پریده نوشته: «باقى این مرثیه را حاجى ملا اسماعیل بلبل دارد، باید ان شاء اللّه گرفته شود.» (ر.ک: حدیقة الشعراء، ج ۱،ص ۵۲۳.)