غلامرضا آذر حقیقى (آذر): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | '''غلامرضا آذر حقیقى''' (۱۲۸۰ ه. ش-۱۳۵۸ ه. ش) از شاعران آئینی ایرانی است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام =غلامرضا آذر حقیقى | | نام =غلامرضا آذر حقیقى | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = | ||
| ملیت = | | ملیت = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد =۱۲۸۰ ه. ش | ||
| محل تولد =مشهد | | محل تولد = روستای کاهو (از توابع مشهد) | ||
| والد =محمد ولى | | والد =محمد ولى | ||
| تاریخ مرگ = | | تاریخ مرگ =۱۳۵۸ ه. ش | ||
| محل مرگ =مشهد | | محل مرگ =مشهد | ||
| علت مرگ = | | علت مرگ = | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | |||
غلامرضا آذر حقیقی فرزند محمدولى، متخلّص به «آذر»، در قریۀ کاهو از دهات کوهپایۀ مشهد متولد شد. وى پس از آموختن خواندن و نوشتن به سرودن شعر و [[نوحه|نوحه]]<nowiki/>هاى [[سینه زنى|سینه‌زنى]] پرداخت. آذر سال‌ها در مشهد به تعلیم نوحه‌خوانى پرداخت. آذر حقیقی در صحن نو در جوار امام على بن موسى الرضا(ع) به خاک سپرده شد. | |||
== | ==آثار== | ||
مجموعه اشعار و نوحه‌هاى آن مرحوم در ۵ جلد منتشر و بارها تجدید چاپ شده‌است.<ref>صد سال شعر خراسان، على اکبر گلشن آزادى، به کوشش احمد کمالپور (کمال)، ص ۴۱ تا ۴۳.</ref> | |||
== | ==اشعار== | ||
===سفیر [[کوفه]]=== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| به زیر تیغم و این آخرین سلام من است | عزیز فاطمه!سوى تو این پیام من است }} | {{ب| به زیر تیغم و این آخرین سلام من است | عزیز فاطمه! سوى تو این پیام من است }} | ||
{{ب| به کوى | {{ب| به کوى عشق، نخستین فدایى تو منم | هزار شکر که سربازى‌ات مرام من است }} | ||
{{ب| لبم به ذکر تو گویاست تا توان دارم | که عشق روى تو کارِ علَى الدّوام من است }} | {{ب| لبم به ذکر تو گویاست تا توان دارم | که عشق روى تو کارِ علَى الدّوام من است }} | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۵: | ||
{{ب| به جرم یارى دین گر شوم شهید چه غم | که این عقیده و این علت قیام من است }} | {{ب| به جرم یارى دین گر شوم شهید چه غم | که این عقیده و این علت قیام من است }} | ||
{{ب| به راه عشق تو جان مى‌دهم ولى شادم | از این که قرعۀ جان باختن به نام من است <ref> | {{ب| به راه عشق تو جان مى‌دهم ولى شادم | از این که قرعۀ جان باختن به نام من است <ref>همان، ص ۴۱ و ۴۲.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
===شِبه احمد (ص)=== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| بر زمین شیرازۀ امّ الکتاب افتاده است | یا که شبه احمد از | {{ب| بر زمین شیرازۀ امّ الکتاب افتاده است | یا که شبه احمد از پشت «عقاب» افتاده است؟ }} | ||
{{ب| این علىِّ اکبر است افتاده در دریاى خون | یا که عکسِ ماهِ غرق خون در آب افتاده است؟ }} | {{ب| این علىِّ اکبر است افتاده در دریاى خون | یا که عکسِ ماهِ غرق خون در آب افتاده است؟ }} | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۰: | ||
{{ب| گشت ظاهر در رُخَش آثار پیرى تا که دید | نو خطش از پا در ایام شباب افتاده است }} | {{ب| گشت ظاهر در رُخَش آثار پیرى تا که دید | نو خطش از پا در ایام شباب افتاده است }} | ||
{{ب| بر سرش بنشست و بر زانو نهاد از غم سرش | خواند نور دیده | {{ب| بر سرش بنشست و بر زانو نهاد از غم سرش | خواند نور دیده را، دید از جواب افتاده است }} | ||
{{ب| خم شد و صورت به | {{ب| خم شد و صورت به صورت، لب به لب بنهاد و گفت: | آتش داغت على! بر جانِ باب افتاده است }} | ||
{{ب| یا على!بعد از تو بادا خاک بر فرق جهان | | {{ب| یا على! بعد از تو بادا خاک بر فرق جهان | بی تو شهد زندگانى در سراب افتاده است <ref>همان،ص ۴۲.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* [[کاروان شعر عاشورا| | *[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج۱، ص ۵۲۷-۵۲۸.]] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
<references /> | <references />{{شاعران}} | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران ایرانی]] | [[رده:شاعران ایرانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۲
غلامرضا آذر حقیقى (۱۲۸۰ ه. ش-۱۳۵۸ ه. ش) از شاعران آئینی ایرانی است.
| غلامرضا آذر حقیقى | |
|---|---|
| زادروز | ۱۲۸۰ ه. ش روستای کاهو (از توابع مشهد) |
| مرگ | ۱۳۵۸ ه. ش مشهد |
| محل زندگی | مشهد |
| تخلص | آذر |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
غلامرضا آذر حقیقی فرزند محمدولى، متخلّص به «آذر»، در قریۀ کاهو از دهات کوهپایۀ مشهد متولد شد. وى پس از آموختن خواندن و نوشتن به سرودن شعر و نوحه‌هاى سینه‌زنى پرداخت. آذر سال‌ها در مشهد به تعلیم نوحه‌خوانى پرداخت. آذر حقیقی در صحن نو در جوار امام على بن موسى الرضا(ع) به خاک سپرده شد.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مجموعه اشعار و نوحه‌هاى آن مرحوم در ۵ جلد منتشر و بارها تجدید چاپ شده‌است.[۱]
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سفیر کوفه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| به زیر تیغم و این آخرین سلام من است | عزیز فاطمه! سوى تو این پیام من است | |
| به کوى عشق، نخستین فدایى تو منم | هزار شکر که سربازى‌ات مرام من است | |
| لبم به ذکر تو گویاست تا توان دارم | که عشق روى تو کارِ علَى الدّوام من است | |
| به جرم یارى دین گر شوم شهید چه غم | که این عقیده و این علت قیام من است | |
| به راه عشق تو جان مى‌دهم ولى شادم | از این که قرعۀ جان باختن به نام من است [۲] |
شِبه احمد (ص)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| بر زمین شیرازۀ امّ الکتاب افتاده است | یا که شبه احمد از پشت «عقاب» افتاده است؟ | |
| این علىِّ اکبر است افتاده در دریاى خون | یا که عکسِ ماهِ غرق خون در آب افتاده است؟ | |
| رو عقابا در حرم آهسته با لیلا بگو: | قرص ماهت در میانِ آفتاب افتاده است | |
| سرور لب‌تشنگان از داغ جانسوز پسر | در سراپاى وجودش انقلاب افتاده است | |
| گشت ظاهر در رُخَش آثار پیرى تا که دید | نو خطش از پا در ایام شباب افتاده است | |
| بر سرش بنشست و بر زانو نهاد از غم سرش | خواند نور دیده را، دید از جواب افتاده است | |
| خم شد و صورت به صورت، لب به لب بنهاد و گفت: | آتش داغت على! بر جانِ باب افتاده است | |
| یا على! بعد از تو بادا خاک بر فرق جهان | بی تو شهد زندگانى در سراب افتاده است [۳] |