میثم محتشم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''میثم محتشم،''' در سال 1359 شمسی در شهرستان الیگودرز از استان لرستان دیده به جهان گشود. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است.
'''میثم محتشم''' (١٣٥٩ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.


{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
خط ۸: خط ۸:
| نام اصلی              =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  = ایرانی
| ملیت                  =  
| تاریخ تولد            =        1359 ه.ش
| تاریخ تولد            =        ١٣٥٩ ه.ش
| محل تولد                =      شهرستان الیگودرز از استان لرستان‏‌‏‏‏‏‏‏
| محل تولد                =      شهرستان الیگودرز از استان لرستان‏‌‏‏‏‏‏‏
| والدین                =   
| والدین                =   
خط ۴۹: خط ۴۹:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
==زندگینامه==
میثم محتشم در سال ١٣٥٩ شمسی در شهرستان الیگودرز از استان لرستان دیده به جهان گشود. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف [[امام حسین (ع)]]، اشعاری را سروده است. وی کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی  است و تدریس در دانشگاه و عضویت انجمن ادبی فردوسی الیگودرز را در کارنامه فعالیت خود دارد.


 
محتشم در جشنواره‌ها و کنگره‌های بسیاری چون دومین کنگره سراسری شعر عاشورا «حنجره‌های سرخ» الیگودرز، کنگره سراسری شعر پیامبر اعظم «پرانتر از جبرائیل» ورامین و... برگزیده شده است. وی همچنین داوری کنگره‌های سراسری شعر عاشورا در الیگودرز را برعهده داشته است.  
 
 
 
 
 
 
 
 
==زندگینامه میثم محتشم==
میثم محتشم هم‌اکنون مدرس دانشگاه و کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی و عضو انجمن ادبی فردوسی الیگودرز است.
محتشم در جشنواره‌ها و کنگره‌های بسیاری چون دومین کنگره سراسری شعر عاشورا «حنجره‌های سرخ» الیگودرز، کنگره سراسری شعر پیامبر اعظم «پرانتر از جبرائیل» ورامین و... برگزیده شده است. وی همچنین داوری کنگره‌های سراسری شعر عاشورا در الیگودرز را برعهده دارد.  
==اشعار==
==اشعار==
{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۷۳: خط ۶۴:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
===رباعی===
'''رباعی'''
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| یک لاله به هجر باغ، عادت می‌کرد              |                یک غصه به باغبان سرایت می‌کرد }}
{{ب| یک لاله به هجر باغ، عادت می‌کرد              |                یک غصه به باغبان سرایت می‌کرد }}
خط ۸۲: خط ۷۲:


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| تا قافله صبح به شام است هنوز                  |        در مسلک تو، تب قیام است هنوز }}
{{ب| تا قافله صبح به [[شام]] است هنوز                  |        در مسلک تو، تب قیام است هنوز }}
{{ب| نه بر لب تو، نه سوی مشک عباس                |        بیچاره فرات، تشنه‌کام است هنوز }}
{{ب| نه بر لب تو، نه سوی [[مشک]] [[عباس]]               |        بیچاره [[فرات]]، تشنه‌کام است هنوز }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


خط ۱۱۰: خط ۱۰۰:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==منابع==
==منابع==
طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1177-1179.
 
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3623708&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1177-1179.]
{{شاعران}}
[[رده:ادبیات]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۰۳

میثم محتشم (١٣٥٩ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.

میثم محتشم
زادروز ١٣٥٩ ه.ش
شهرستان الیگودرز از استان لرستان‏‌‏‏‏‏‏‏
مدرک تحصیلی کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

میثم محتشم در سال ١٣٥٩ شمسی در شهرستان الیگودرز از استان لرستان دیده به جهان گشود. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است. وی کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی است و تدریس در دانشگاه و عضویت انجمن ادبی فردوسی الیگودرز را در کارنامه فعالیت خود دارد.

محتشم در جشنواره‌ها و کنگره‌های بسیاری چون دومین کنگره سراسری شعر عاشورا «حنجره‌های سرخ» الیگودرز، کنگره سراسری شعر پیامبر اعظم «پرانتر از جبرائیل» ورامین و... برگزیده شده است. وی همچنین داوری کنگره‌های سراسری شعر عاشورا در الیگودرز را برعهده داشته است.

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ماندی و ماند بانگ تو بعد از هزاره‌ها رفتند و رفت شوکت شمس العماره‌ها
مضمون قطعه قطعه! برای سرودنت صدپاره گشته است دل چارپاره‌ها!
سمت حضور چشم تو پرواز می‌کنند با یک اشاره‌ات همه تکّه پاره‌ها
تو صورت کدام فلک بوده‌یی مگر؟ زخم تن تو بیشتر است از ستاره‌ها
روح غزل! چگونه تو را می‌توان سرود؟ طرفی نبست شعر من از استعاره‌ها
این زن چقدر سر بشمارد، چقدر؟ آه افتاده است تاب و توان شماره‌ها!
قندیل بسته‌اند مرض‌ها یکی یکی ای نیمی از نگاه تو دنیای چاره‌ها

رباعی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

یک لاله به هجر باغ، عادت می‌کرد یک غصه به باغبان سرایت می‌کرد
از صور صدا نخاست آن روز که داشت خورشید به روی نی قیامت می‌کرد!


تا قافله صبح به شام است هنوز در مسلک تو، تب قیام است هنوز
نه بر لب تو، نه سوی مشک عباس بیچاره فرات، تشنه‌کام است هنوز


آن لحظه که دلخوشی مجالی می‌داد دستت به لب علی چه حالی می‌داد
هر بوسه که بر دست تو می‌زد مولا انگار که بوی مشک خالی می‌داد!


آنجا نه سخن ز غم، نه از زاری بود هر آنچه که بود، صحبت یاری بود
یک مشک وفا، به ارمغان می‌آورد دستی که به سوی خیمه‌ها جاری بود!


پیمانه شهر، خالی از پیمان بود بازار حراج منطق و ایمان بود
تا ساحت گل اسیر توفان نشود در محفل تیرها، گلو باران بود!


گرچه روزی باغبانی داغدار یاس شد در هجوم بی‌کسی‌ها، زخمی صد داس شد
دست رحمت یاس را در باغ جان تکثیر کرد ذره ذره پا گرفت و حضرت عباس شد

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]