انس‌ بن‌ حارث کاهلی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
انس‌ بن‌ حارث بن نبیة بن‌ کاهل بن عمرو بن صعب بن اسد بن خزیمه کاهلی اسدی کوفی، از اصحاب پیامبر اکرم (ص) و از برجستگان شیعه و از شیوخ بزرگ کوفه بود. کاهلی منسوب به بنی‌کاهل، تیره‌ای از قبیله بنی‌اسد بن خزیمه از اعراب عدنانی شمال شبه‌جزیره است. <ref>انصار الحسین (ع)، ص85. </ref>
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| تصویر              =مزار یاران امام حسین(ع).jpg
| اندازه تصویر      =
|توضیح تصویر        =
| نام کامل          =انس‌ بن‌ حارث بن نبیة بن‌ کاهل بن عمرو بن صعب بن اسد بن خزیمه کاهلی اسدی کوفی
| لقب                =
| نسب                =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ تولد        =
| شهر تولد          =
| کشور تولد          =
| محل زندگی          =[[کوفه]]
| تاریخ وفات/شهادت  =
| شهر وفات/شهادت    =
| نحوه وفات/شهادت    =
| مدفن              =
| از یاران          =
| فعالیت‌های اجتماعی  =
| مشایخ              =
| شاگردان          =
| آثار              =
| نقش های برجسته              =از اصحاب پیامبر(ص)، حضرت علی(ع) و امام حسین(ع)
}}'''انس‌ بن‌ حارث بن نبیة بن‌ کاهل بن عمرو بن صعب بن اسد بن خزیمه کاهلی اسدی کوفی،''' از یاران [[حسین|امام حسین(ع)]] بود که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید.


==زندگینامه==
انس‌ خود و پدرش از اصحاب‌ پیامبر (ص) بودند. <ref>رجال طوسی، ص71،3. </ref> پدرش حارث از اصحاب صفه بوده‌است. کاهلی منسوب به بنی‌ کاهل، تیره‌ای از قبیله بنی‌ اسد بن خزیمه از اعراب عدنانی شمال شبه‌ جزیره است. <ref>انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص85. </ref> ابن‌ سعد بیان می‌کند که منازل بنی‌ کاهل، در [[کوفه]] بوده‌است. <ref>الطبقات الکبری، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، 1405 ه ق.، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، 1405 ه ق.، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، 1405 ه ق.، ج6، ص58. </ref> انس در جنگ‌های بدر و حنین شرکت کرده و احادیثی از آن حضرت را روایت می‌کرد. او حدیث‌ مشهوری‌ از پیامبر(ص) را نقل‌ کرده‌است‌ که‌ آن‌ حضرت‌ فرمود: «این‌ فرزندم‌ در سرزمین‌ عراق ‌کشته‌ می‌شود. هر کس‌ او را درک‌ کرد، حمایتش‌ کند.» <ref>  اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ابن اثیر، عزّ الدین علی بن احمد بن ابی الکرم، چاپ عادل احمد رفاعی، بیروت: 1417 ﻫ ق / 1966 م. فی معرفه الصحابه، ابن اثیر، عزّ الدین علی بن احمد بن ابی الکرم، چاپ عادل احمد رفاعی، بیروت: 1417 ﻫ ق / 1966 م.، ج1، ص349؛ الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 ﻫ ق. فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 ﻫ ق.، ج1، ص68؛ دلائل النبوه و معرفه احوال صاحب الشریعه، بیهقی، ابوبکر احمد بن الحسین، تحقیق عبدالمعطی قلعجی، بیروت: دار الکتب العلمیه، 1405 ﻫ  و معرفه احوال صاحب الشریعه، بیهقی، ابوبکر احمد بن الحسین، تحقیق عبدالمعطی قلعجی، بیروت: دار الکتب العلمیه، 1405 ﻫ ، ج2، ص710؛  ترجمه الامام الحسین (ع) من تاریخ دمشق، ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تحقیق علامه شیخ باقر محمودی، بیروت: مؤسسه المحمودی، 13 من تاریخ دمشق، ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تحقیق علامه شیخ باقر محمودی، بیروت: مؤسسه المحمودی، 13 من تاریخ دمشق، ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تحقیق علامه شیخ باقر محمودی، بیروت: مؤسسه المحمودی، 139، ص238-239.</ref>


ابن‌سعد بیان می‌کند که منازل بنی‌کاهل، در کوفه بوده است. <ref>الطبقات الکبری، ج6، ص58. </ref>
انس پس از رحلت پیامبر(ص)، از یاوران امام علی(ع) و امام حسن(ع) بود. او قاری قرآن بود.  
 
==نقش در واقعه کربلا==
 
برخی پیوستن انس‌ بن‌ حارث به امام حسین(ع) را در مکه دانسته و برخی دیگر در کربلا و شبانه می‌دانند.‌ انس در کربلا ماموریت یافت تا پیام امام حسین(ع) را به [[عمر بن سعد]] برساند. او به عمر سلام نکرد. عمر پرسید: «چرا سلام نکردی؟ آیا ما را کافر می‌دانی؟» انس پاسخ داد: «چگونه منکر خدا و رسول الله نیستی در حالی‌ که برای ریختن خون فرزند پیامبر (ص) کمر بسته‌ای؟»
انس در جنگ‌های بدر و حنین شرکت کرده و احادیثی از آن حضرت را روایت می‌کرد. او حدیث‌ مشهوری‌ از رسول‌ الله (ص) را نقل‌ کرده‌ است‌ که‌ آن‌ حضرت‌ فرمود: این‌ فرزندم‌ در سرزمین‌ عراق ‌کشته‌ می‌شود. هر کس‌ او را درک‌ کرد، حمایتش‌ کند. <ref>اسد الغابه، ج1، ص349؛ الاصابه، ج1، ص68؛ دلائل النبوه، ج2، ص710؛ ترجمة الامام الحسین (ع)، ص238-239.</ref>
 
 
انس‌ خود و پدرش از اصحاب‌ رسول‌ الله (ص) بودند. <ref>رجال طوسی، ص71،3. </ref> پدرش حارث از اصحاب صفه بوده است. انس پس از رحلت پیامبر اکرم (ص)، از یاوران امیرالمؤمنین علی (ع) و امام حسن (ع) بود. او عابدی زاهد حافظ و قاری قرآن و جنگاوری شجاع و پاک‌باز بود. انس پیرمردی مسن بود که به حکم صحابی بودن منزلت و موقعیتی عالی در جامعه داشت.
 
 
برخی پیوستن او را به امام در مکه دانسته و برخی دیگر در کربلا و شبانه می‌دانند.‌
 
 
انس در کربلا مأموریت یافت تا پیام امام حسین (ع) را به عمر بن سعد برساند. او به عمر سلام نکرد. عمر پرسید چرا سلام نکردی؟ آیا ما را کافر می‌دانی؟ انس پاسخ داد چگونه منکر خدا و رسول الله نیستی در حالی‌که برای ریختن خون فرزند پیامبر کمر بسته‌ای؟
 
 
انس صبح عاشورا و پس از حمله اول، پس از شهادت قُرة‌ بن‌ ابی قُره‌ غفاری‌، به حضور امام حسین (ع) رسید و از آن حضرت اذن جهاد طلبید. امام اجازه فرمود. انس در هنگام‌ نبرد،  ابروان ‌خود را با دستمال‌ به‌ پیشانی‌ بست‌ تا مانع دید وی نگردد و کمر خود را که‌ خمیده‌ بود، با عمامه‌اش‌ محکم‌ کرد. امام حالت‌ او را که‌ دید اشک‌ از چشمانش‌ جاری‌ شد و فرمود: خدا را شکر می‌کنم‌ که‌ از یاری‌ تو ای‌ شیخ‌ برخوردارم‌.
 


انس صبح [[عاشورا]] و پس از حمله اول، پس از شهادت [[قره‌ بن‌ ابی‌ قره‌ غفاری‌|قُرة‌ بن‌ ابی قُره‌ غفاری]]<nowiki/>‌، به حضور امام حسین(ع) رسید و از آن حضرت اذن جهاد طلبید. امام حسین(ع) اجازه فرمود. انس در هنگام‌ نبرد، ابروان ‌خود را با دستمال‌ به‌ پیشانی‌ بست‌ تا مانع دید وی نگردد و کمر خود را که‌ خمیده‌ بود، با عمامه‌اش‌ محکم‌ کرد. امام حسین(ع) حالت‌ او را که‌ دید اشک‌ از چشمانش‌ جاری‌ شد و فرمود: «خدا را شکر می‌کنم‌ که‌ از یاری‌ تو ای‌ شیخ‌ برخوردارم‌.»
===رجزخوانی===
او در حالی‌که‌ رجز می‌خواند، به سوی میدان شتافت و جنگید:
او در حالی‌که‌ رجز می‌خواند، به سوی میدان شتافت و جنگید:


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۳۸: خط ۵۰:
{{م| لَسنا نَری العجز عن الطّعان ‌‌}}
{{م| لَسنا نَری العجز عن الطّعان ‌‌}}


{{م| آلُ زیاد شیعةَ الشّیطان ‌‌}} <ref>الفتوح، ج5، ص196؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص102؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص18.</ref>
{{م| آلُ زیاد شیعةَ الشّیطان <ref>الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975  م.، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975  م.، ج5، ص196؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص102؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص18.</ref> ‌‌}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
به‌ تحقیق‌ قبایل‌ کاهل‌ و دودان‌ بنی‌ اسد و خندقیون‌ و قیس‌ عیلان‌ می‌دانند که‌ قبیله‌ و قوم‌ من‌، کشنده ‌حریف‌ در هنگام‌ جنگ‌ و سرور سوارکاران و نبردپیشگان هستند.
به‌ تحقیق‌ قبایل‌ کاهل‌ و دودان‌ بنی‌اسد و خندقیون‌ و قیس‌ عیلان‌ می‌دانند که‌ قبیله‌ و قوم‌ من‌، کشنده ‌حریف‌ در هنگام‌ جنگ‌ و سرور سوارکاران و نبردپیشه‌گان هستند.


ما چالاک و بی‌امان نیزه‌های مرگ را می‌بارانیم و بی‌نشان از ناتوانی، دشمنان را از مرگ کامیاب می‌کنیم.
ما چالاک و بی‌امان نیزه‌های مرگ را می‌بارانیم و بی‌نشان از ناتوانی، دشمنان را از مرگ کامیاب می‌کنیم.
خط ۴۸: خط ۵۹:
آل علی شیعیان رحمانند و آل زیاد پیروان شیطان هستند.
آل علی شیعیان رحمانند و آل زیاد پیروان شیطان هستند.


رجز انس تبیین مرزهاست. تفسیر رویارویی دو شیعه و دو پیرو، دو جریان و دو فرهنگ، مرز روشنایی و تاریکی، حقیقت و دروغ، ایمان و عصیان.
انس بعد از نبردی دلیرانه در حالی‌ که زخمی و خون‌آلود بود، به [[شهادت]] رسید.
 
 
انس بعد از نبردی دلیرانه در حالی‌که زخمی و خون‌آلود بود، به شهادت رسید.
 
 
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است:  ”السَّلامُ عَلَی اَنسِ بنِ کاهِلِ الاَسَدی“ <ref>برای تفصیل بیشتر رک : الطبقات الکبری، ج6، ص58؛ الفتوح، ج5، ص196؛ تاریخ الکبیر بخاری، ج2، ص20؛ رجال طوسی، ص71،3؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص18؛ مقتل الحسین مقرم، ج2، ص253؛ اسد الغابه، ج1، ص122؛ الاصابه، ج1، ص68؛ دلائل النبوه، ج2، ص710؛ ترجمة الامام الحسین (ع)، ص238-239؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص102؛ بحار الانوار، ج101، ص341؛ اعیان الشیعه، ج1، ص136؛ منتهی الآمال، ج1، ص362؛ انصار الحسین (ع)، ص84-85؛ وسیله الدارین، ص101-102؛ تنقیح المقال، ج2، ص142؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص55-56؛ حیاة الامام الحسین (ع)، ج3، ص234؛ قاموس الرجال، ج6، ص514؛ معجم رجال الحدیث، ج3، ص232؛ نقد الرجال، ج3، ص52؛ اقبال الاعمال، ص714؛ مثیرالاحزان، ص63؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص233.</ref>


در [[زیارت رجبیه]] و [[زیارت ناحیه مقدسه]] به وی اینچنین سلام داده شده‌است: ”السَّلامُ عَلَی اَنسِ بنِ کاهِلِ الاَسَدی“ <ref>برای تفصیل بیشتر رک : الطبقات الکبری، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، 1405 ه ق.، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، 1405 ه ق.، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، 1405 ه ق.، ج6، ص58؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975  م.، ج5، ص196؛ تاریخ الکبیر بخاری، ج2، ص20؛رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص71،3؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص18؛ مقتل الحسین المقرم، المقرم، السید عبدالرزاق، بیروت: دارالکتاب الاسلامی، 1979 م. ، ج2، ص253؛  اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ابن اثیر، عزّ الدین علی بن احمد بن ابی الکرم، چاپ عادل احمد رفاعی، بیروت: 1417 ﻫ ق / 1966 م.، ج1، ص122؛ الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 ﻫ ق.، ج1، ص68؛ دلائل النبوه و معرفه احوال صاحب الشریعه، بیهقی، ابوبکر احمد بن الحسین، تحقیق عبدالمعطی قلعجی، بیروت: دار الکتب العلمیه، 1405 ﻫ ، ج2، ص710؛  ترجمه الامام الحسین (ع) من تاریخ دمشق، ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تحقیق علامه شیخ باقر محمودی، بیروت: مؤسسه المحمودی، 13 من تاریخ دمشق، ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تحقیق علامه شیخ باقر محمودی، بیروت: مؤسسه المحمودی، 139، ص238-239؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص102؛  الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش، ج101، ص341؛اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق، ج1، ص136؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق. ، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. وسیله الدارین، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ج1، ص362؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص84-85؛ وسیله الدارین، ص101-102؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق. فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص142؛ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص55-56؛الحیاة الحسین بن علی (ع)، باقر شریف قریشی، قم: مکتبه داوری، 1397 ﻫ ق. ج3، ص234؛ قاموس الرجال، ج6، ص514؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق.  و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج3، ص232؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میرمصطفی بن حسین، تهران: 1318 ش. ، حسینی تفرشی، میرمصطفی بن حسین، تهران: 1318 ش. ، ج3، ص52؛  اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی،، ص714؛ مثیر الاحزان، ابن نما حلّی، نجم الدین محمد بن جعفر، نجف اشرف: منشورات المطیعه الحیدریه، 1369 ﻫ ق / 1950 م. ، ص63؛فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص233.</ref>


کمیت شاعر مشهور عرب در سوگ حبیب بن مظاهر و انس بن مالک گفته است:
کمیت شاعر مشهور عرب در سوگ [[حبیب بن مظاهر]] و انس بن مالک گفته است:
 


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۶۶: خط ۷۱:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
ابن شهر آشوب و خوارزمی بر اثر اشتباه و خطا در نوشتن نام، او را [[مالک بن انس‌ ‌کاهلی‌|مالک بن انس کاهلی]] ذکر کرده‌اند. <ref>مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص18؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص102. </ref> بر اثر همین اشتباه مجلسی در بحارالانوار نامش را مالک بن انس مالکی ذکر کرده و بعد از آن با استناد به قول ابن نمّای حلی آن را تصحیح کرده‌است. <ref>بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش، ج101، ص341. </ref>
ابن شهر آشوب و خوارزمی یر اثر اشتباه و خطا در نوشتن نام او را مالک بن انس کاهلی ذکر کرده‌اند. <ref>مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص18؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص102. </ref> بر اثر همین اشتباه مجلسی در بحارالانوار نامش را مالک بن انس مالکی ذکر کرده و بعد از آن با استناد به قول ابن نمّای حلی آن را تصحیح کرده است. <ref>بحار الانوار، ج101، ص341. </ref>
 
 
==منبع==
==منبع==


مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 347-349.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 347-349.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: شهدای کربلا]]
[[رده: افراد]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
[[en:Anas b. al-Harith al-Kahili]]
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۶

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل انس‌ بن‌ حارث بن نبیة بن‌ کاهل بن عمرو بن صعب بن اسد بن خزیمه کاهلی اسدی کوفی
محل زندگی کوفه
نقش های برجسته از اصحاب پیامبر(ص)، حضرت علی(ع) و امام حسین(ع)

انس‌ بن‌ حارث بن نبیة بن‌ کاهل بن عمرو بن صعب بن اسد بن خزیمه کاهلی اسدی کوفی، از یاران امام حسین(ع) بود که در کربلا به شهادت رسید.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

انس‌ خود و پدرش از اصحاب‌ پیامبر (ص) بودند. [۱] پدرش حارث از اصحاب صفه بوده‌است. کاهلی منسوب به بنی‌ کاهل، تیره‌ای از قبیله بنی‌ اسد بن خزیمه از اعراب عدنانی شمال شبه‌ جزیره است. [۲] ابن‌ سعد بیان می‌کند که منازل بنی‌ کاهل، در کوفه بوده‌است. [۳] انس در جنگ‌های بدر و حنین شرکت کرده و احادیثی از آن حضرت را روایت می‌کرد. او حدیث‌ مشهوری‌ از پیامبر(ص) را نقل‌ کرده‌است‌ که‌ آن‌ حضرت‌ فرمود: «این‌ فرزندم‌ در سرزمین‌ عراق ‌کشته‌ می‌شود. هر کس‌ او را درک‌ کرد، حمایتش‌ کند.» [۴]

انس پس از رحلت پیامبر(ص)، از یاوران امام علی(ع) و امام حسن(ع) بود. او قاری قرآن بود.

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی پیوستن انس‌ بن‌ حارث به امام حسین(ع) را در مکه دانسته و برخی دیگر در کربلا و شبانه می‌دانند.‌ انس در کربلا ماموریت یافت تا پیام امام حسین(ع) را به عمر بن سعد برساند. او به عمر سلام نکرد. عمر پرسید: «چرا سلام نکردی؟ آیا ما را کافر می‌دانی؟» انس پاسخ داد: «چگونه منکر خدا و رسول الله نیستی در حالی‌ که برای ریختن خون فرزند پیامبر (ص) کمر بسته‌ای؟»

انس صبح عاشورا و پس از حمله اول، پس از شهادت قُرة‌ بن‌ ابی قُره‌ غفاری‌، به حضور امام حسین(ع) رسید و از آن حضرت اذن جهاد طلبید. امام حسین(ع) اجازه فرمود. انس در هنگام‌ نبرد، ابروان ‌خود را با دستمال‌ به‌ پیشانی‌ بست‌ تا مانع دید وی نگردد و کمر خود را که‌ خمیده‌ بود، با عمامه‌اش‌ محکم‌ کرد. امام حسین(ع) حالت‌ او را که‌ دید اشک‌ از چشمانش‌ جاری‌ شد و فرمود: «خدا را شکر می‌کنم‌ که‌ از یاری‌ تو ای‌ شیخ‌ برخوردارم‌.»

رجزخوانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

او در حالی‌که‌ رجز می‌خواند، به سوی میدان شتافت و جنگید:

قَدْ عَلِمَت‌ْ کاهِلُ‌ها وَ دُودان ‌‌
بِاَن‌َّ قَومی‌ افَة‌ً لِلاَقْران ‌‌
فَباشروا الموت بطعن الان ‌‌
آلُ علی شیعةُ الرّحمن ‌‌
‌وَ الخَنْدَقِیون‌َ وَ قَیس‌ُ عیلان‌ ‌‌
لَدَی الوغی و سادَةُ الفُرسان ‌‌
لَسنا نَری العجز عن الطّعان ‌‌
آلُ زیاد شیعةَ الشّیطان [۵] ‌‌

به‌ تحقیق‌ قبایل‌ کاهل‌ و دودان‌ بنی‌ اسد و خندقیون‌ و قیس‌ عیلان‌ می‌دانند که‌ قبیله‌ و قوم‌ من‌، کشنده ‌حریف‌ در هنگام‌ جنگ‌ و سرور سوارکاران و نبردپیشگان هستند.

ما چالاک و بی‌امان نیزه‌های مرگ را می‌بارانیم و بی‌نشان از ناتوانی، دشمنان را از مرگ کامیاب می‌کنیم.

آل علی شیعیان رحمانند و آل زیاد پیروان شیطان هستند.

انس بعد از نبردی دلیرانه در حالی‌ که زخمی و خون‌آلود بود، به شهادت رسید.

در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی اینچنین سلام داده شده‌است: ”السَّلامُ عَلَی اَنسِ بنِ کاهِلِ الاَسَدی“ [۶]

کمیت شاعر مشهور عرب در سوگ حبیب بن مظاهر و انس بن مالک گفته است:

سِوی عُصَبةُ فیهم حَبیبُ مُعفَّرَ
قَضی نَحبشهُ وَ الکاهِلی مُرَمَّلُ

ابن شهر آشوب و خوارزمی بر اثر اشتباه و خطا در نوشتن نام، او را مالک بن انس کاهلی ذکر کرده‌اند. [۷] بر اثر همین اشتباه مجلسی در بحارالانوار نامش را مالک بن انس مالکی ذکر کرده و بعد از آن با استناد به قول ابن نمّای حلی آن را تصحیح کرده‌است. [۸]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ↑ رجال طوسی، ص71،3.
  2. ↑ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص85.
  3. ↑ الطبقات الکبری، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، 1405 ه ق.، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، 1405 ه ق.، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، 1405 ه ق.، ج6، ص58.
  4. ↑ اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ابن اثیر، عزّ الدین علی بن احمد بن ابی الکرم، چاپ عادل احمد رفاعی، بیروت: 1417 ﻫ ق / 1966 م. فی معرفه الصحابه، ابن اثیر، عزّ الدین علی بن احمد بن ابی الکرم، چاپ عادل احمد رفاعی، بیروت: 1417 ﻫ ق / 1966 م.، ج1، ص349؛ الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 ﻫ ق. فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 ﻫ ق.، ج1، ص68؛ دلائل النبوه و معرفه احوال صاحب الشریعه، بیهقی، ابوبکر احمد بن الحسین، تحقیق عبدالمعطی قلعجی، بیروت: دار الکتب العلمیه، 1405 ﻫ و معرفه احوال صاحب الشریعه، بیهقی، ابوبکر احمد بن الحسین، تحقیق عبدالمعطی قلعجی، بیروت: دار الکتب العلمیه، 1405 ﻫ ، ج2، ص710؛ ترجمه الامام الحسین (ع) من تاریخ دمشق، ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تحقیق علامه شیخ باقر محمودی، بیروت: مؤسسه المحمودی، 13 من تاریخ دمشق، ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تحقیق علامه شیخ باقر محمودی، بیروت: مؤسسه المحمودی، 13 من تاریخ دمشق، ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تحقیق علامه شیخ باقر محمودی، بیروت: مؤسسه المحمودی، 139، ص238-239.
  5. ↑ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م.، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م.، ج5، ص196؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص102؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص18.
  6. ↑ برای تفصیل بیشتر رک : الطبقات الکبری، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، 1405 ه ق.، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، 1405 ه ق.، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، 1405 ه ق.، ج6، ص58؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م.، ج5، ص196؛ تاریخ الکبیر بخاری، ج2، ص20؛رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص71،3؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص18؛ مقتل الحسین المقرم، المقرم، السید عبدالرزاق، بیروت: دارالکتاب الاسلامی، 1979 م. ، ج2، ص253؛ اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ابن اثیر، عزّ الدین علی بن احمد بن ابی الکرم، چاپ عادل احمد رفاعی، بیروت: 1417 ﻫ ق / 1966 م.، ج1، ص122؛ الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 ﻫ ق.، ج1، ص68؛ دلائل النبوه و معرفه احوال صاحب الشریعه، بیهقی، ابوبکر احمد بن الحسین، تحقیق عبدالمعطی قلعجی، بیروت: دار الکتب العلمیه، 1405 ﻫ ، ج2، ص710؛ ترجمه الامام الحسین (ع) من تاریخ دمشق، ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تحقیق علامه شیخ باقر محمودی، بیروت: مؤسسه المحمودی، 13 من تاریخ دمشق، ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تحقیق علامه شیخ باقر محمودی، بیروت: مؤسسه المحمودی، 139، ص238-239؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص102؛ الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش، ج101، ص341؛اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق، ج1، ص136؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق. ، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. وسیله الدارین، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ج1، ص362؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص84-85؛ وسیله الدارین، ص101-102؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق. فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص142؛ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص55-56؛الحیاة الحسین بن علی (ع)، باقر شریف قریشی، قم: مکتبه داوری، 1397 ﻫ ق. ج3، ص234؛ قاموس الرجال، ج6، ص514؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج3، ص232؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میرمصطفی بن حسین، تهران: 1318 ش. ، حسینی تفرشی، میرمصطفی بن حسین، تهران: 1318 ش. ، ج3، ص52؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی،، ص714؛ مثیر الاحزان، ابن نما حلّی، نجم الدین محمد بن جعفر، نجف اشرف: منشورات المطیعه الحیدریه، 1369 ﻫ ق / 1950 م. ، ص63؛فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص233.
  7. ↑ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص18؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص102.
  8. ↑ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش، ج101، ص341.
برگرفته از «https://fa.wikihussain.com/index.php?title=انس‌_بن‌_حارث_کاهلی‌&oldid=34193»