سیف بن حارث جابری: تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''سیف بن حارث بن سریع بن جابر همدانی جابری،''' از خاندان بنی‌ جابر است. بنی‌ جابر تیره‌ای از همدان و قبیله‌ای از کهلان و یمنی‌الاصل بودند. <ref>انصار الحسین (ع)، ص104. </ref> در کتب تاریخی نام پدرش حرث، ابی‌ حرث و ابی‌ حارث نیز گفته شده است. او در کوفه می‌زیست.
سیف و برادر مادری‌اش مالک بن عبدالله بن سریع جابری که پسر عموی هم نیز بودند، در روز چهارم محرم وارد کربلا شدند و به امام حسین (ع) پیوستند.
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| عنوان              =
| تصویر              =
| تصویر              =مزار یاران امام حسین(ع).jpg
| اندازه تصویر      =
| اندازه تصویر      =
|توضیح تصویر        =
|توضیح تصویر        =
خط ۲۴: خط ۲۱:
| شاگردان          =
| شاگردان          =
| آثار              =
| آثار              =
| نقش های برجسته              =پس از نبردی حماسی به شهادت رسید
| نقش های برجسته              =از شهدای کربلا
}}
}}'''سیف بن حارث جابری''' از اصحاب [[امام حسین(ع)]] که در [[کربلا]] در روز [[عاشورا]] به [[شهادت]] رسید.


== تبارشناسی ==
سیف بن حارث بن سریع بن جابر همدانی جابری، از خاندان بنی‌ جابر است. بنی‌ جابر تیره‌ای از همدان و قبیله‌ای از کهلان و یمنی‌الاصل بودند. <ref>انصار الحسین (ع)، ص104. </ref> در کتب تاریخی نام پدر سیف، حرث، ابی‌ حرث و ابی‌ حارث نیز گفته شده است. او در [[کوفه]] می‌زیست.
== همراهی امام حسین(ع) ==
سیف بن حارث و برادر مادری‌اش [[مالک بن عبدالله جابری|مالک بن عبدالله بن سریع جابری]] که پسر عموی هم نیز بودند، در روز چهارم [[محرم]] وارد کربلا شدند و به امام حسین (ع) پیوستند.


==نقش در واقعه کربلا==
==نقش در واقعه کربلا==
آن‌دو مردانی شجاع، غیور، دلیر، جنگجو، عاشق امام حسین (ع) و از محبان خاندان پیامبر (ص) و از شیعیان کوفه بودند. هر دو صبح عاشورا به خدمت امام حسین (ع) آمدند و با هم خطاب به امام حسین (ع) گفتند: ای پسر رسول الله (ص) درود و رحمت الهی بر تو باد! امام حسین (ع) فرمود: بر شما نیز درود و رحمت الهی باد! آن‌ دو با اذن امام حسین (ع) به میدان شتافتند و زمانی به میدان رفتند که حنظلة بن سعد به شهادت رسیده بود.
سیف و عبدالله هر دو صبح [[عاشورا]] به خدمت امام حسین (ع) آمدند و با هم خطاب به امام حسین (ع) گفتند: «ای پسر رسول الله (ص) درود و رحمت الهی بر تو باد!  
سیف و برادرش دوشادوش هم می‌جنگیدند و هنگامی که دشمن از پشت به یکی از آنان حمله می‌کرد، دیگری حمله دشمن را دفع می‌نمود. سرانجام پس از نبردی حماسی در کنار یکدیگر به شهادت رسیدند. بنا به نقلی سیف بن حارث یکی از نوجوانان کربلا بود که با گریه و زاری از امام حسین (ع) اذن میدان گرفت. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : انساب الاشراف، ج3، ص198؛ تاریخ طبری، ج5، ص443؛ رجال طوسی، ص101؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص72؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص27؛ نهایة الارب، ج20، ص454؛ الاشتقاق، ص420؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص113؛ بحار الانوار، ج45، ص72،31،24؛ اعیان الشیعه، ج7، ص325؛ انصار الحسین (ع)، ص103-104، 121؛ جلاء العیون، ص400؛ وسیله الدارین، ص154؛ تنقیح المقال، ج1، ص255؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص78؛ قاموس الرجال، ج5، ص375؛ ؛ حدائق الوردیه، ص104؛ نفس المهموم، ص140؛ نقد الرجال، ج2، ص389؛ اقبال الاعمال، ج3، ص79؛ معجم رجال الحدیث، ج8، ص63، ج12، ص249؛ جامع الرواة، ج1، ص611؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص165.</ref>   
 
در زیارت رجبیه به سیف چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی سیفِ بنِ حارِث“ و در زیارت ناحیه مقدسه به اشتباه شبیب بن حارث <ref>بحار الانوار، ج45، ص73،31. </ref> آمده و به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی شَبیبِ بنِ حارِث“
امام حسین (ع) فرمود: بر شما نیز درود و رحمت الهی باد!
در زیارت رجبیه به مالک چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی مالِکِ بنِ عَبدِاللهِ بنِ سَریع“ و در زیارت ناحیه مقدسه چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی مالِکِ بنِ عَبدِ بنِ سَریع“
 
آن‌ دو با اذن امام حسین (ع) به میدان شتافتند و زمانی به میدان رفتند که [[حنظله‌ بن‌ اسعد شبامی‌|حنظلة بن اسعد]] به شهادت رسیده بود. سیف و برادرش دوشادوش هم می‌جنگیدند و هنگامی که دشمن از پشت به یکی از آنان حمله می‌کرد، دیگری حمله دشمن را دفع می‌نمود. سرانجام در کنار یکدیگر به شهادت رسیدند.  
 
بنا به نقلی سیف بن حارث یکی از نوجوانان کربلا بود که با گریه و زاری از امام حسین (ع) اذن میدان گرفت. <ref>برای تفصیل بیشتر رک :انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 م.، ج3، ص198؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص443</ref>   
 
در [[زیارت رجبیه]] به سیف چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی سیفِ بنِ حارِث» و در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به اشتباه شبیب بن حارث <ref>بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص73،31. </ref> آمده و به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی شَبیبِ بنِ حارِث»
 
<br />
==منبع==
==منبع==
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 349-350.
 
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 349-350.]
 
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
خط ۴۰: خط ۵۱:
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
[[en:Sayf b. al-Harith al-Hamdani]]
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۸

سیف بن حارث جابری از اصحاب امام حسین(ع) که در کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل سیف بن حارث بن سریع بن جابر همدانی جابری
محل زندگی کوفه
نقش های برجسته از شهدای کربلا

تبارشناسیویرایش

سیف بن حارث بن سریع بن جابر همدانی جابری، از خاندان بنی‌ جابر است. بنی‌ جابر تیره‌ای از همدان و قبیله‌ای از کهلان و یمنی‌الاصل بودند. [۱] در کتب تاریخی نام پدر سیف، حرث، ابی‌ حرث و ابی‌ حارث نیز گفته شده است. او در کوفه می‌زیست.

همراهی امام حسین(ع)ویرایش

سیف بن حارث و برادر مادری‌اش مالک بن عبدالله بن سریع جابری که پسر عموی هم نیز بودند، در روز چهارم محرم وارد کربلا شدند و به امام حسین (ع) پیوستند.

نقش در واقعه کربلاویرایش

سیف و عبدالله هر دو صبح عاشورا به خدمت امام حسین (ع) آمدند و با هم خطاب به امام حسین (ع) گفتند: «ای پسر رسول الله (ص) درود و رحمت الهی بر تو باد!

امام حسین (ع) فرمود: بر شما نیز درود و رحمت الهی باد!

آن‌ دو با اذن امام حسین (ع) به میدان شتافتند و زمانی به میدان رفتند که حنظلة بن اسعد به شهادت رسیده بود. سیف و برادرش دوشادوش هم می‌جنگیدند و هنگامی که دشمن از پشت به یکی از آنان حمله می‌کرد، دیگری حمله دشمن را دفع می‌نمود. سرانجام در کنار یکدیگر به شهادت رسیدند.

بنا به نقلی سیف بن حارث یکی از نوجوانان کربلا بود که با گریه و زاری از امام حسین (ع) اذن میدان گرفت. [۲]

در زیارت رجبیه به سیف چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی سیفِ بنِ حارِث» و در زیارت ناحیه مقدسه به اشتباه شبیب بن حارث [۳] آمده و به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی شَبیبِ بنِ حارِث»


منبعویرایش

پی نوشتویرایش

  1. انصار الحسین (ع)، ص104.
  2. برای تفصیل بیشتر رک :انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 م.، ج3، ص198؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص443
  3. بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص73،31.