در حال ویرایش ابو الفتح کشاجم (بخش)

===در رثای اهل بیت پیامبر (ص)===

====متن عربی====

#أجل هو الرزء فادحه‌باکره فاجع و رائحه
#لاربع دار عفا و لا طلل‌أوحش لّما نأت ملاقحه
#فجائع لودری الجنین بهالعاد مبیضّة مسالحه
#یا بؤس دهر علی آل رسول اللّه تجتاحهم جوائحه
#إذا تفکّرت فی مصابهم‌أثقب زند الهموم قادحه
#بعضهم قرّبت مصارعه‌و بعضهم بوعدت مطارحه
#أظلم فی کربلاء یومهم‌ثمّ تجلّی و هم ذبائحه
#لا یبرح الغیث کلّ شارقةتهمی غوادیه أو روائحه
#علی ثری حلّة غریب رسول اللّه مجروحة جوارحه
#ذلّ حماه و قلّ ناصره‌و نال أقصی مناه کاشحه
#و سیق نسوانه طلاح‌أحسن أن تهادی بهم طلائحه
#و هنّ یمنعن بالوعید من النوح و الملأ الأ علی نوائحه
#عادی الأسی جدّه و والده‌حین استغاثتهما صوائحه
#لو لم یرد ذو الجلال حربهم‌به لضاقت بهم فسائحه
#و هو الذی اجتاح حین ما عقرت ناقته إذ دعاه صالحه
#یا شیع الغیّ و الضّلال و من‌کلّهم جمّة فضائحه
#غششتم اللّه فی أذیّة من‌إلیکم أدّیت نصائحه
#عفرتم بالثری جبین فتی‌جبریل قبل النبیّ ماسحه
#سیّان عند الإله کلکم‌خاذله منکم و ذابحه
#علی الذی فاتهم بحقّهم‌لعن یغادیه أو یراوحه
#جهلتم فیهم الذی عرفه البیت و ما قابلت أباطحه
#إن تصمتوا عن دعائهم فلکم‌یوم وغی لا یجاب صائحه
#فی حیث کبش الرّدی یناطح من‌أبصر کبش الوری یناطحه
#و فی غد یعرف المخالف من‌خاسر دین منکم و رابحه
#و بین أیدیکم حریق لظی‌یلفح تلک الوجوه لافحه
#إن عبتموهم بجهلکم سفهاما ضرّ بدر السّماء نائحه
#أو تکتموا الحق فالقرآن مشکله‌بفضلهم ناطق و واضحه
#ما أشرق المجد من قبورهم‌إلّا و سکّانها مصابحه
#قوم ابی حدّ سیف والدهم‌للدین أو یستقیم جامحه
#و هو الذی استأنس الزّمان به‌و الدین مذعورة مسارحه
#حاربه القوم و هو ناصره‌قدما و غشّوه و هو ناصحه
#و کم کسی منهم السیوف دمایوم جلاد یطیح طائحه
#ما صفح القوم عندما قدروالمّا جنت فیهم صفائحه
#بل منحوه العناد و اجتهدواأن یمنعوه و اللّه مانحه
#کانوا خفافا إلی أذیّته‌و هو ثقیل الوقار راجحه <ref>ادب الطف؛ ج ۲، ص ۴۰ و ۴۱.</ref>

====ترجمه====

#آری مصیبت سنگین همین است: صبح آن دردناک است و عصر آن هم.
#هیچ خانه خراب و دیوار شکسته‌ای غمناکتر از آن نیست که مردان خود را هم از دست بدهد.
#مصیبتهای ناگوار که اگر طفل در شکم مادر از آن باخبر شود، مو بر اندامش راست خواهد شد.
#وای بر روزگار، که خاندان رسول را با داس مرگ درو کرد.
#اگر در مصیبت آنان بیندیشی، شرار غم و اندوه به جانت خواهد افتاد.
#برخی در همین دیار به خون غلطیدند و جمعی دورتر به خاک افتادند.
#در [[کربلا]] روزگار بر آنان سیاه شد و چون سیاهی و ظلمت فرو نشست، قربانیان معرکه همانها بودند.
#هر روز، باران رحمت، چون سیل، ریزان باد چه صبحگاهان و چه عصرگاه.
#بر مزاری که غریب خاندان رسول در آن آرمیده و اعضایش چاک‌چاک است.
#حامیانش خوار ماندند و یاورانش کم‌شمار و دشمن کینه‌توزش به منتهای آرزو رسید.
#پردگیانش را در پس محمل چنان دواندند که حتی شتران خسته و وامانده شدند.
#با تهدید آنانرا از [[نوحه]] و زاری بر قربانیان خود منع می‌کردند، ولی فرشتگان عالم بالا نوحه‌گر بودند.
#مصیبت بر جدّش و پدرش تازه شد، موقعی که با فریاد و صیحه استغاثه می‌کردند.
#اگر خدا نمی‌خواست که آنان قربانی و [[شهادت|شهید]] شوند، عرصه را بر دشمنانشان تنگ می‌ساخت.
#او همان خدائی است که قوم ثمود را ریشه‌کن ساخت، هنگامی‌که ناقه او را پی کردند و صالح بدو شکایت برد.
#ای گروه سرگشته و گمراه که در رسوایی غوطه‌ورید.
#به خدای خود خیانت کردید که رسول ناصح او را آزار کردید.
#چهره‌ی کسی را به خاک کشیدید که قبل از پیامبر، جبریل بر آن بوسه نهاد.
#در مسئولیت به پیشگاه عدالت حق، همه‌تان یکسانید: آن‌کس‌که او را خوار گذاشته و یاری نکرد، یا کسی‌که به دست خود، او را قربان کرد.
#بر آن کسی‌که حقّ آنان را پایمال نمود، لعنت خدا باد در صبحگاه و شبانگاه.
#حق او را نشناختید با اینکه کعبه و ریگزار مکّه حق او را می‌شناسند.
#اگر در ندای غربت و استغاثه‌ی آنان، گوشها را به کری زدید، به کیفر این عمل، روزی گرفتار شوید که هیچ‌کس به فریاد شما نخواهد رسید.
#اینک قوچ وحشی هرکه را ببیند، نامردانه به خون کشد، فرداست که جهان پهلوانش به خاک و خون خواهد کشید.
#فردای قیامت، مخالفین خواهند دانست چه‌کسی در دین خود زیان برده و چه‌کس سود.
#روزی‌که پیش رویتان شعله‌های آتش به آسمان سرکشد، و زبانه‌ی آن چهره‌ها را بسوزاند.
#اگر در اثر سفاهت و نادانی بر آنان خرده بگیرید، ماه تابان را از بانگ سگ چه باک است.
#اگر حقّ آنان را کتمان کنید، محکمات و متشابهات قرآن یکسر به فضل و بزرگواری آنان گواهی می‌دهد.
#این مجد و عظمت که در مزار آنان سر به فلک می‌ساید، از مشعل وجود آنان پرتو گرفته است.
#خاندانی که شمشیر پدرشان به خاطر دین در نیام قرار نگرفت، جز اینکه هواپرستان را به جای خود نشاند.
#اوست که چرخ سرکش زمانه به دست او رام شد، بعد از آنکه کشتزار دین بایر و ویران بود.
#قریش با او به جنگ برخاستند، در حالیکه او یاورشان بود؛ بدو خیانت کردند با اینکه خیرخواهشان بود.
#روز نبرد که دست و سرها پرّان می‌شد، شمشیرهای زیادی را به خونشان رنگین کرد.
#هنگامی‌که آنان به قدرت رسیدند، از هیچ جنایتی فروگذار نکردند و همه به خاطر این بود که شمشیر آبدارش، دمار از روزگارشان برآورده بود.
#بلکه جز عناد و کینه با او روا نداشتند، کوشیدند که او را از رسیدن به قدرت مانع گردند، و خداوند یاور او بود.
#چابک و بی‌درنگ به آزار او برخاستند در حالی‌که او از وقار و ثبات چون کوه پابرجا بود.