مصطفی جواد

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
دکتر مصطفی جواد
زادروز 1905 میلادی
بغداد
مرگ 1969 میلادی
پیشه شاعر
کتاب‌ها «سیّدات البلاط العبّاسی»، «دراسارت فی فلسفة النحو و الصرف و اللغة و الرسم»، «الشعور المنسجم»، «الجامع الکبیر فی صناعة المنظوم و المنثور»، «تکملة الاکمال فی الاسماء و الانساب و الالقاب» و «المباحث اللغویه فی العراق»

مصطفی جواد، از شعرای اهل عراق است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مصطفی جواد به سال 1905 میلادی در بغداد به دنیا آمد. او عضو «المجمع العربی» در دمشق و بغداد بود. دکترای خود را از دانشگاه سوربن پاریس دریافت کرد و مدت زیادی به عنوان استاد دانشگاه بغداد به تدریس مشغول گردید.

او به سال 1969 میلادی وفات یافت. [۱]

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آثار مصطفی جواد در روزنامه‌ها و مجلات مشهور به چاپ رسیده است. برخی از کتب او چنین است:

«سیّدات البلاط العبّاسی»، «دراسارت فی فلسفة النحو و الصرف و اللغة و الرسم»، «الشعور المنسجم»، «الجامع الکبیر فی صناعة المنظوم و المنثور»، «تکملة الاکمال فی الاسماء و الانساب و الالقاب» و «المباحث اللغویه فی العراق»

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

1- وابک الکرام الذائدین عن العلی‌و الدین بالقول الکریم و بالید

2- ذکر الزمان مصابهم فاعاده‌تاریخ عز للسمو مؤید

3- فالحق لا ینسیه سالف عهده‌و الذل لا یبقیه سوط المعتدی

4- و العدل لا تبلیه قلة أهله‌و الدین لا یوهیه طعن الملحد

5- سنوا لاهل الحق سنة ثورةاضحی بها الاسلام مرهوب الید

6- مل الحدید من الحدید و عزمهم‌مامل من نصر لدین محمد

7- فلیقلع الجبناء عن أقوالهم‌ان الجبان کأنه لم یولد

8- فی کل قطر روضة لکرامهم‌بندی المعالی روض ذکراها ندی

9- رام العدو عفاءها لکنهاحفظت علی رغم العدو بمشهد

10- فی المغرب الاقصی و فی مصر و فی‌هذا العراق و فی بقیع الغرقد [۲]


1 و 2- گریه کن بر آنها تا زمانه و تاریخ با یادآوری آنها تاریخ عزّت و بلندی را باز گرداند.

3 و 4- زنده داشت یاد حسین (ع) در قلوب و مجالس مؤمنین و نابودی نام یزید، دلیل پایداری حق و ناپایداری باطل است. هرچند تعداد حق‌جویان کم باشد و سالهای متمادی بر آن گذشته باشد و طعن هیچ کافری به دین لطمه وارد نمی‌سازد.

5- برای اهل حق صلابت و عزم در این پایگاه آموزش داده می‌شود. که به‌وسیله‌ی آن اسلام نجات می‌یابد.

6- عزمی که اگر سلاحهای آهنین در نبرد، کند و ناتوان گردند، هرگز سست نخواهد شد.

7- پس باید با فرومایگان در بیفتند و آنها را نابود سازند گویی که آنها اصلا متولّد نشده‌اند.

8- 10- به‌واسطه‌ی همین عزاداری‌ها و به‌رغم خواست دشمن مبنی بر نابود کردن نامشان در همه‌ی سرزمین‌ها از مغرب و مصر تا عراق و مدینه نامشان برپاست و باید بر آنها گریست.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ادب الطف؛ ج 10، ص 248.
  2. همان؛ ص 247.