Automoderated users، ربات‌ها، دیوان‌سالاران، checkuser، مدیران نظرات، مدیران رابط کاربری، Moderators، پنهانگران، مدیران
۴٬۰۱۷
ویرایش
سروش اصفهانى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==زندگینامه== | |||
میرزا محمد على(سروش)اصفهانى ملقب به شمس الشعراء به سال 1228 ه.ق در سده از حوالى اصفهان-به دنیا آمد و در اصفهان به تحصیل علوم متداول زمانه خود پرداخت و از محضر حاج سید محمد باقر بید آبادى استفاده‌ها برد و با تشویق و حمایت او بود که در فاصله زمانى کوتاهى به شهرت رسید و بعد پس از مرگ قاآنى | میرزا محمد على (سروش)اصفهانى ملقب به شمس الشعراء به سال 1228 ه.ق در سده از حوالى اصفهان-به دنیا آمد و در اصفهان به تحصیل علوم متداول زمانه خود پرداخت و از محضر حاج سید محمد باقر بید آبادى استفاده‌ها برد و با تشویق و حمایت او بود که در فاصله زمانى کوتاهى به شهرت رسید و بعد پس از مرگ قاآنى سالها به عنوان بزرگ‌ترین قصیده سراى عصر ناصرى شناخته مى‌شد. | ||
از آثار مشهور سروش اصفهانى:مثنوى روضة الاسرار در وقایع کربلا که یک سال پس از درگذشتش در شهر تبریز به چاپ | از آثار مشهور سروش اصفهانى: مثنوى روضة الاسرار در وقایع کربلا که یک سال پس از درگذشتش در شهر تبریز به چاپ رسید؛ مثنوى اردیبهشت نامه در شرح جنگهاى حضرت على (ع) حاوى 9200 بیت که اخیرا چاپ شده؛ ساقى‌نامه، الهى‌نامه، شمس المناقب در مدیحت آل اللّه و در قالب چندین قصیده حاوى 2000 بیت؛[[شصت بند عاشورایى|شصت‌بند عاشورایى]] و دیوان او که به سال 1340 در دو جلد منتشر شده است. | ||
وى سرانجام به سال 1285 ه.ق در سن 57 سالگى در تهران بدرود حیات گفت و در قم به خاک سپرده شد. <ref>الذریعه،ج 11،ص 288؛دویست سخنور،ص 141 و 142.در مجمع الفصحا،ج 4،گنج شایگان،تاریخ ادبیات براون،ج 4،تاریخ ادبیات،دکتر رضازاده شفق،ریحانة الادب،ج 2 و دیگر تذکره‌هاى عصر قاجار شرح احوال و آثار او آمده است.</ref> | وى سرانجام به سال 1285 ه.ق در سن 57 سالگى در تهران بدرود حیات گفت و در قم به خاک سپرده شد. <ref>''الذریعه،ج 11،ص 288؛دویست سخنور،ص 141 و 142.در مجمع الفصحا،ج 4،گنج شایگان،تاریخ ادبیات براون،ج 4،تاریخ ادبیات،دکتر رضازاده شفق،ریحانة الادب،ج 2 و دیگر تذکره‌هاى عصر قاجار شرح احوال و آثار او آمده است.''</ref> | ||
==سبک شعرى== | |||
سروش اصفهانى از ادامه‌دهندگان نهضت بازگشت ادبى در عصر ناصرى است و قصاید او از بهترین آثار منظوم در دوره قاجاریه به شمار مى‌رود که به شیوه فرخى(متوفاى 429 ه.ق) امیر معزى(متوفاى 542 ه.ق)در سبک خراسانى ساخته و پرداخته شده است. | سروش اصفهانى از ادامه‌دهندگان نهضت بازگشت ادبى در عصر ناصرى است و قصاید او از بهترین آثار منظوم در دوره قاجاریه به شمار مى‌رود که به شیوه [[فرخى]] (متوفاى 429 ه.ق) امیر معزى (متوفاى 542 ه.ق) در سبک خراسانى ساخته و پرداخته شده است. | ||
سروش اصفهانى ترکیب شصت‌بند عاشورایى خود را بیشتر در سبک عراقى سامان داده و گاه به گاه از شگردهاى سبک خراسانى نیز در سرودن آن سود جسته است. | سروش اصفهانى ترکیب شصت‌بند عاشورایى خود را بیشتر در سبک عراقى سامان داده و گاه به گاه از شگردهاى سبک خراسانى نیز در سرودن آن سود جسته است. | ||
==دامنه تاثیر آثار عاشورایى== | |||
اشعار آیینى سروش اصفهانى خصوصا | اشعار آیینى سروش اصفهانى خصوصا شصت بند عاشورایى و مثنوى روضة الاسرار او در [[وقایع کربلا]] بازتاب گسترده‌اى در محافل ادبى عصر ناصرى داشته و بر روى شاعران هم‌عصرش تأثیر گذار بوده و چون سراینده آنها از ممتاز ترین چهره‌هاى شعر آیینى در دوره قاجاریه است اهل ادب به این گونه آثار او از دیرباز عنایت داشته و دارند. | ||
==برگزیده آثار عاشورایى== | |||
از ویژگى ترکیب‌بند عاشورایى سروش اصفهانى جامعیت موضوعى این اثر ماتمى است:از دعوت اهل کوفه گرفته تا وداع حضرت سید الشهداء با تربت پاک رسول | از ویژگى ترکیب‌بند عاشورایى سروش اصفهانى جامعیت موضوعى این اثر ماتمى است: از دعوت [[اهل کوفه]] گرفته تا وداع حضرت [[سید الشهدا|سید الشهداء]] با تربت پاک رسول خدا، فاطمه زهرا و امام حسن مجتبى (ع) منع محمد حنفیه عزیمت به مکه و از آنجا به کربلا اظهار یاورى فرشتگان، ماجراى شهادت [[حر بن یزید ریاحى]]،احتجاج امام با لشکریان دشمن، روایت شهادت: | ||
مسلم بن عوسجه،عابس،وهب،غلام سیاه،حمید،هاشم،غلام حضرت سجاد،حضرت عباس،حضرت قاسم،فرزندان حضرت زینب،حضرت على اکبر و حضرت على اصغر،یارى زعفر،شهادت امام حسین،غارت خیمه‌ها،وداع اهل بیت با شهداى کربلا،ماجراى اسارت اهل بیت،ورود آنان به کوفه و شام،ماجراى مجلس یزید، شهادت حضرت رقیه،بازگشت اهل بیت به کربلا از شام،عزیمت اهل بیت به مدینه از کربلا، ماجراى بشیر،عزادارى اهل مدینه،شکایت حضرت زینب به رسول خدا و حضرت زهرا آمده است.در آخرین بند سروش اصفهانى خداوند را به ائمه اطهار-علیه السلام-سوگند مى‌دهد که از گناه وى و پدر و مادرش درگذرد.و براى نابودى دشمنان ملک و دین به شمشیر ناصرى اثر ذو الفقار ببخشد و او را پناه خلق و خود را پناه وى قرار دهد. | |||
چون نقل این ترکیب شصت‌بندى از حوصله این مقال افزون است فقط برخى از بندهاى آن را به عنوان نمونه مرور مى‌کنیم: | چون نقل این ترکیب شصت‌بندى از حوصله این مقال افزون است فقط برخى از بندهاى آن را به عنوان نمونه مرور مى‌کنیم: | ||