سروش اصفهانى: تفاوت میان نسخه‌ها

'''زندگینامه'''

میرزا محمد على(سروش)اصفهانى ملقب به شمس الشعراء به سال 1228 ه.ق در سده از حوالى اصفهان-به دنیا آمد و در اصفهان به تحصیل علوم متداول زمانه خود پرداخت و از محضر حاج سید محمد باقر بید آبادى استفاده‌ها برد و با تشویق و حمایت او بود که در فاصله زمانى کوتاهى به شهرت رسید و بعد پس از مرگ قاآنى سالها به عنوان بزرگ‌ترین قصیده سراى عصر ناصرى شناخته مى‌شد.

از آثار مشهور سروش اصفهانى:مثنوى روضة الاسرار در وقایع کربلا که یک سال پس از درگذشتش در شهر تبریز به چاپ رسید؛مثنوى اردیبهشت‌نامه در شرح جنگهاى حضرت على(ع)حاوى 9200 بیت که اخیرا چاپ شده؛ساقى‌نامه،الهى‌نامه،شمس المناقب در مدیحت آل اللّه و در قالب چندین قصیده حاوى 2000 بیت؛شصت‌بند عاشورایى و دیوان او که به سال 1340 در دو جلد منتشر شده است.

وى سرانجام به سال 1285 ه.ق در سن 57 سالگى در تهران بدرود حیات گفت و در قم به خاک سپرده شد. <ref>الذریعه،ج 11،ص 288؛دویست سخنور،ص 141 و 142.در مجمع الفصحا،ج 4،گنج شایگان،تاریخ ادبیات براون،ج 4،تاریخ ادبیات،دکتر رضازاده شفق،ریحانة الادب،ج 2 و دیگر تذکره‌هاى عصر قاجار شرح احوال و آثار او آمده است.</ref>

'''سبک شعرى'''

سروش اصفهانى از ادامه‌دهندگان نهضت بازگشت ادبى در عصر ناصرى است و قصاید او از بهترین آثار منظوم در دوره قاجاریه به شمار مى‌رود که به شیوه فرخى(متوفاى 429 ه.ق) امیر معزى(متوفاى 542 ه.ق)در سبک خراسانى ساخته و پرداخته شده است.

'''دامنه تاثیر آثار عاشورایى'''

اشعار آیینى سروش اصفهانى خصوصا شصت‌بند عاشورایى و مثنوى روضة الاسرار او در وقایع کربلا بازتاب گسترده‌اى در محافل ادبى عصر ناصرى داشته و بر روى شاعران هم‌عصرش تأثیر گذار بوده و چون سراینده آنها از ممتازترین چهره‌هاى شعر آیینى در دوره قاجاریه است اهل ادب به این‌گونه آثار او از دیرباز عنایت داشته و دارند.

'''برگزیده آثار عاشورایى'''

از ویژگى ترکیب‌بند عاشورایى سروش اصفهانى جامعیت موضوعى این اثر ماتمى است:از دعوت اهل کوفه گرفته تا وداع حضرت سید الشهداء با تربت پاک رسول خدا،فاطمه زهرا و امام حسن مجتبى-علیهم السلام-منع محمد حنفیه عزیمت به مکه و از آنجا به کربلا اظهار یاورى فرشتگان،ماجراى شهادت حر بن یزید ریاحى،احتجاج امام با لشکریان دشمن، روایت شهادت:مسلم بن عوسجه،عابس،وهب،غلام سیاه،حمید،هاشم،غلام حضرت سجاد،حضرت عباس،حضرت قاسم،فرزندان حضرت زینب،حضرت على اکبر و حضرت على اصغر،یارى زعفر،شهادت امام حسین،غارت خیمه‌ها،وداع اهل بیت با شهداى کربلا،ماجراى اسارت اهل بیت،ورود آنان به کوفه و شام،ماجراى مجلس یزید، شهادت حضرت رقیه،بازگشت اهل بیت به کربلا از شام،عزیمت اهل بیت به مدینه از کربلا، ماجراى بشیر،عزادارى اهل مدینه،شکایت حضرت زینب به رسول خدا و حضرت زهرا آمده است.در آخرین بند سروش اصفهانى خداوند را به ائمه اطهار-علیه السلام-سوگند مى‌دهد که از گناه وى و پدر و مادرش درگذرد.و براى نابودى دشمنان ملک و دین به شمشیر ناصرى اثر ذو الفقار ببخشد و او را پناه خلق و خود را پناه وى قرار دهد.