۱۰٬۰۷۲
ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام = حسن الحمود | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد = 1305 ه. ق | |||
| محل تولد = نجف | |||
| والدین = شیخ علی بن حسین | |||
| تاریخ مرگ = 1337 ه. ق | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = ابتلا به بیماری سل | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = شاعر | |||
| سالهای نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتابها = | |||
|مقالهها = | |||
|نمایشنامهها = | |||
|فیلمنامهها = | |||
|دیوان اشعار = دیوان شعر | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وبگاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
شیخ حسن بن علی شاعر شیعی عراقی در سال 1305 ه. ق در نجف به دنیا آمد. خانوادهی او اهل حلّه بودند. پدرش شیخ علی بن حسین که عالم و فقیه عالیقدری بود به نجف کوچ کرد. و از علمای بزرگ نجف و از امامان جمعه و جماعت این شهر گردید. شیخ حسن در زادگاهش رشدونمو یافت و در خدمت پدر و دیگر استادان نجف درس خواند. سرانجام در ادب و خوشنویسی مهارت یافت و در هر دو زمینه بلندآوازه گردید. از مشهورترین اساتید او شیخ «عبد الحسین ابن ملا قاسم حلّی» و «مهدی غریفی بحرانی» میباشند. او از کودکی به سرودن شعر روی آورد و بیشتر شعر او در مناسبات است. در سال 1337 ه. ق به علت ابتلا به بیماری سل وفات یافت. <ref>ادب الطف؛ ج 8، ص 322.</ref> | شیخ حسن بن علی شاعر شیعی عراقی در سال 1305 ه. ق در نجف به دنیا آمد. خانوادهی او اهل حلّه بودند. پدرش شیخ علی بن حسین که عالم و فقیه عالیقدری بود به نجف کوچ کرد. و از علمای بزرگ نجف و از امامان جمعه و جماعت این شهر گردید. شیخ حسن در زادگاهش رشدونمو یافت و در خدمت پدر و دیگر استادان نجف درس خواند. سرانجام در ادب و خوشنویسی مهارت یافت و در هر دو زمینه بلندآوازه گردید. از مشهورترین اساتید او شیخ «عبد الحسین ابن ملا قاسم حلّی» و «مهدی غریفی بحرانی» میباشند. او از کودکی به سرودن شعر روی آورد و بیشتر شعر او در مناسبات است. در سال 1337 ه. ق به علت ابتلا به بیماری سل وفات یافت. <ref>ادب الطف؛ ج 8، ص 322.</ref> | ||
ویرایش