۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
شیخ آقا بزرگ تهرانى بیش از هفتاد کتاب را با همین عنوان نام مىبرد که به حادثۀ کربلا مربوط مىشود <ref>الذّریعة،ج ۲۲،ص ۲۱ به بعد.همچنین در کتاب«نگرشى به مرثیهسرایى در ایران»عبد الرضا افسرى کرمانى، ص ۱۳۷،بیش از شصت کتاب شعر و به نثر عنوان«مقتل»را با نام گردآورندگان آنها آورده است.</ref> و«مقتل» [[اصبغ بن نباته]]، از یاران على(ع) را اوّلین مقتلى مىداند که نگاشته شده است. <ref>همان،ص ۲۳،شمارۀ ۵۸۳۸.</ref> نام برخى از مقتلهاى معروف از این قرار است: | شیخ آقا بزرگ تهرانى بیش از هفتاد کتاب را با همین عنوان نام مىبرد که به حادثۀ کربلا مربوط مىشود <ref>الذّریعة،ج ۲۲،ص ۲۱ به بعد.همچنین در کتاب«نگرشى به مرثیهسرایى در ایران»عبد الرضا افسرى کرمانى، ص ۱۳۷،بیش از شصت کتاب شعر و به نثر عنوان«مقتل»را با نام گردآورندگان آنها آورده است.</ref> و«مقتل» [[اصبغ بن نباته]]، از یاران على(ع) را اوّلین مقتلى مىداند که نگاشته شده است. <ref>همان،ص ۲۳،شمارۀ ۵۸۳۸.</ref> نام برخى از مقتلهاى معروف از این قرار است: | ||
* | *«[[مقاتل الطالبیین|مقاتل الطالبیّین]]»: نوشتۀ ابو الفرج اصفهانى(م ۳۵۶)که در شرح حال و ذکر اسامى شهداى فرزندان ابوطالب است. این کتاب به فارسى نیز ترجمه شده است: «سر گذشت کشتهشدگان از فرزندان ابوطالب»، سید هاشم رسولى محلاتى | ||
*«[[مقتل الحسین (ابومخنف)|مقتل ابى مخنف]]»: نوشتۀ لوط بن یحیى بن سعید بن مخنف،معروف به [[ابومخنف|ابو مخنف]] که دربارۀ حوادث [[عاشورا]] است. این کتاب نیز به فارسى ترجمه شده است. اخیرا با نام«مقتل الحسین و مصرع اهل بیته و اصحابه فى کربلا»در ۲۳۰ صفحه توسّط مؤسّسةالوفاء چاپ شدهاست. | *«[[مقتل الحسین (ابومخنف)|مقتل ابى مخنف]]»: نوشتۀ لوط بن یحیى بن سعید بن مخنف،معروف به [[ابومخنف|ابو مخنف]] که دربارۀ حوادث [[عاشورا]] است. این کتاب نیز به فارسى ترجمه شده است. اخیرا با نام«مقتل الحسین و مصرع اهل بیته و اصحابه فى کربلا»در ۲۳۰ صفحه توسّط مؤسّسةالوفاء چاپ شدهاست. | ||
*«[[مقتل الحسین علیه السلام|مقتل خوارزمى]]»: متن تاریخى مربوط به حوادث کربلاست،در دو جزء که توسّط موفّق بن احمد مکّى خوارزمى(م ۵۶۸)تألیف شده و اغلب مطالبش را از تاریخ ابن اعثم(م 314)نقل کرده است. | *«[[مقتل الحسین علیه السلام|مقتل خوارزمى]]»: متن تاریخى مربوط به حوادث کربلاست،در دو جزء که توسّط موفّق بن احمد مکّى خوارزمى(م ۵۶۸)تألیف شده و اغلب مطالبش را از تاریخ ابن اعثم(م 314)نقل کرده است. |