ام سلمه: تفاوت میان نسخه‌ها

| تاریخ درگذشت = <!-- {{مرگ و سن|سال|ماه|روز|سال|ماه|روز}} (تاریخ مرگ سپس تولد) --> 62 ه.ق

چون حسین (ع) به دنیا آمد، عهده‌دار نگهدارى او شد.<ref>''بحار الأنوار،ج 43،ص 245.''</ref> امّ سلمه پس از شهادت رسول خدا (ص) همواره هوادار اهل بیت ماند و سال‌ها بعد، از مخالفان سرسخت [[معاویه]] بود و طىّ نامه‌اى از برنامه‌هاى معاویه در سبّ و لعن امیر المؤمنین (ع) انتقاد کرد.<ref>''دائرة المعارف تشیع،واژۀ «امّ سلمه».''</ref> این بانوى بزرگوار، از راویان حدیث از پیامبر بود. حسین بن على (ع) پیش از سفر به کربلا، علم و سلاح پیامبر و ودایع امامت را به او سپرد تا از بین نرود. درخواست آن‌ها نشانۀ امامت بود. او هم آنها را به امام سجاد (ع) تحویل داد.<ref>''بحار الأنوار،ج 26،ص 209،اصول کافى،ج 1،ص 235،اثبات الهداة،ج 5،ص 216.''</ref> این، مکانت عظیم او را نزد اهل بیت مى‌رساند.

ناگهان از خواب برخاست، نگاه به آن شیشه کرد، خاک را خونین یافت، دانست که حسین (ع) شهید شده است و صدایش به صیحه و شیون بلند شد و همسایگان آمدند و ماجرا را بازگفت.<ref>''همان،ج 45،ص 89،227 و 232،ج 44،ص 225،231،236 و 239،اثبات الهداة،ج 5،ص 192،امالى صدوق،ص 120.''</ref> آن روز را به یاد سپردند که دهم عاشورا بود، بعد از بازگشت اهل بیت به مدینه، روز خواب را با روز شهادت امام، مطابق یافتند. این ماجرا در روایات، به حدیث قاروره معروف است.

*''[[فرهنگ عاشورا|فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، قم، معارف، ج1، ص 58-59.]]''