خدیجه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه نقل قول

  |عنوان=پیامبر اسلام(ص)

  |تراز منبع = چپ

  |شکل‌بندی منبع =

همه منابع تاریخی خدیجه(س) را اولین همسر [[پیامبر(ص)]] معرفی نموه اند. ابن عبدالبر، خدیجه(س) را اولین همسر رسول الله(ص) دانسته که پیامبر(ص) هنگام زندگی با او، همسر دیگری اختیار نکرد. <ref>ابن عبدالبر ، الاستیعاب، ج‏1، ص25.</ref> او سن پیامبر(ص) هنگام ازدواج با خدیجه(س) را 25 سال و در سال بیست و ششم بعد از [[عام الفیل]] دانسته است. <ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج‏1، ص35.</ref> او همچنین به نقل از زهری، سن پیامبر(ص) را هنگام ازدواج، 21 سال دانسته است. <ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج‏1، ص35.</ref> مسعودی نیز خدیجه(س) را اولین همسر پیامبر(ص) می‌داند.<ref>مسعودی، مروج‏ الذهب، ج‏2، ص282.</ref> «بسوی» و برخی دیگر ازمنابع نیز براین امرتأکید دارند. <ref>بسوی، المعرفةوالتاریخ، ج‏3، ص267؛ ابن اثیر، الکامل، ج2، ص307.</ref> ابن اثیر ضمن تأکید بر اینکه خدیجه(س) اولین همسر پیامبر(ص) می‌باشد، قائل است که این ازدواج قبل از [[بعثت]] روی داده است. <ref>ابن کثیر، البدایةوالنهایة، ج‏5 ،ص 293.</ref> ابن اثیر دیدگاه‌های مختلفی را درباره سن پیامبر(ص) هنگام ازدواج که شامل 21، 22، 25، 28، 30 و 37 سال می‌شود، آورده است.<ref>ابن کثیر، البدایةوالنهایة، ج‏5 ،ص 293.</ref>

==نقش خدیجه(س) در اسلام==

کمک‌های مالی حضرت خدیجه(س) موجب غنای نسبی پیامبر(ص) گردید، به گونه‌ای که پیامبر(ص) را بی‌نیاز ساخت. خداوند در مقام بیان نعمت‌های خود به پیامبراکرم(ص) می‌فرماید: «خداوند تو را فقیر یافت و بی‌نیاز نمود.» <ref>ضحی/ 8 .</ref> رسول خدا(ص) نیز همواره می‌فرمودند:« که هیچ مالی به من سود نبخشید، آن گونه که ثروت خدیجه(س) به من سود بخشید».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج19، ص63.</ref> بنا بر رویات اسلامی پیامبر(ص) از اموال خدیجه(س) در راه کمک به آزادی بدهکاران یتیمان، و بینوایان استفاده می‌کرد.

==جایگاه خدیجه==

خدیجه بانویی شریف، ثروتمند و دارای اعتبار در روزگار خودش بود. <ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج2، ص281. </ref> [[جابر بن عبدالله انصاری]] در روایتی از پیامبر(ص)، سرور زنان جهان را خدیجه(س)، فاطمه(س)، [[مریم]] و [[آسیه]] معرفی نموده است. <ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ج‏2، ص129. </ref> همچنین پیامبر(ص)، خدیجه(س) را از جمله زنان کامل در جهان <ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ج‏2، ص129.</ref> و نیز به عنوان بهترین زنان معرفی کرده است. <ref> مقریزی، إمتاع‏ الأسماع، ج‏15، ص60؛ ذهبی، تاریخ‏ الإسلام، ج‏1، ص239؛ ابن الجوزی، المنتظم، ج‏1، ص346.</ref> در منابع اسلامی از خدیجه با القابی همچون طاهره، زکیه، مرضیه، صدیقه، سیده نساءقریش <ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج3، ص15.( ابن کثیر در نقل جریان آغاز وحی به این لقب حضرت خدیجه(س) اشاره دارد)؛ بیهقی، دلائل النبوة، مقدمه کتاب، ص16.</ref>، خیرالنساء <ref>ابن اثیرجزری،أسدالغابه فی معرفة الصحابه، ج‏6، ص83. </ref> و بانوی بلند مرتبه  <ref>مجلسی، بحارالانوار، ج100، ص189.</ref> و و نیز با کنیه‌های [[ام الزهرا]] و [[ام المؤمنین]] یاد شده است. <ref>ابوالحسن بکری، الانوارالساطعه من الغرّاء الطاهرة، ص7.</ref>

گزارش‌های متعددی درباره جایگاه خاص خدیجه نزد پیامبر(ص) وجود دارد. در برخی منابع آمده است که حضرت خدیجه(س) بهترین و صادق‌ترین وزیر، مشاور و مایه آرامش پیامبر(ص) بود. <ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج2، ص61 ؛ ابن اثیر جزری، أسدالغابه فی معرفة الصحابه، ج‏1، ص26.</ref> پیامبر(ص) سال‌ها پس از [[رحلت]] خدیجه(س) به یاد او بود و بی‌نظیر بودنش را مطرح می‌نمود. هنگامی که به پیامبر(ص) گفته شد خدیجه(س) بیش از همسری مسن برای شما نبود، پیامبر بسیار ناراحت شد، با رد این سخن چنین گفت: «خداوند هیچ‌گاه برایم همسری بهتراز او جایگزین نکرد،او مرا تصدیق نمود هنگامی که هیچ کس مرا تصدیق نکرد، یاری ام کرد در زمانی که هیچ کس مرا یاری نکرد، از مالش در اختیارم قرار داد، زمانی که همه مالشان را از من دریغ کردند.» <ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج4، ص1824.</ref>