پرویز خرسند: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده

می‌خواست بگوید: آخر ناجوانمردان! من هنوز زنده‌ام. لااقل از من خجالت بکشید، صبر کنید، بگذارید بمیرم بعد به خیمه‌های من حمله کنید. زینب چشمهایش را باز کرد. مدینه از دور دیده می‌شد، اشک تمام چهره‌اش را خیس کرده بود. لحظه به لحظه به مدینه نزدیک می‌شدند، نسیم آشنا بوی آشنا می‌آورد، حال که به وطن نزدیک می‌شدند فقدان عزیزان را بیش‌تر احساس می‌کردند، دختر بزرگوار علی و خواهر ستمدیده‌ی حسین، شبح مدینه را که دید آهی سرد از دل برکشید و آب به دیده آورد و این شعرها ناله‌های اوست:

«ای مدینه‌ی پیغمبر! دختران پیغمبر را به خود مپذیر.  

==منابع==

==پی نوشت==

[[رده:شاعران فارسی زبان]]

[[رده:شاعران معاصر]]