۳٬۴۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
{{وسط| | {{وسط| | ||
<gallery widths="300px" heights="300px" perrow="4"> | <gallery widths="300px" heights="300px" perrow="4"> | ||
پرونده:Taziye1.jpg| | پرونده:Taziye1.jpg| | ||
پرونده:Taziye2.jpg| | پرونده:Taziye2.jpg| | ||
پرونده:Taziye3.jpg| | پرونده:Taziye3.jpg| | ||
}} | }} | ||
جیمز موریه در سفرهایش به ایران در 1223-1224ق/ 1808-1809م و 1225-1230ق /1810-1815م، گزارشهایی از حمل این تابوتوارهها توسط هندیها در مراسم عزاداری محرم در تهران میدهد. در سفرنامۀ نخستین خود به عزاداری هندیان در روز 8 محرم و حمل ضریح آذین بستۀ کوچکی که در آن قبر امام را به نمایش گذاشته بودند، اشاره میکند<ref>«سفری...1»، 124.</ref> و در سفرنامۀ دوم خود در وصف مراسم عاشورای شیعیان به محملی شبیه تابوت یا ضریح مزین به گوهر و سنگهای گرانبها اشاره میکند که دورادور آن را با شالهای کشمیری پوشانده بودند و 8 تن مرد آن را روی شانههایشان میکشیدند و بر سر ضریح دستاری گذاشته بودند. موریه این ضریح را «قبر پیغمبر» و دستار را مظهر عمامۀ ایشان معرفی میکند که احتمالاً مربوط به امام حسین (ع) بوده است.<ref>«دومین...»، 180.</ref> | جیمز موریه در سفرهایش به ایران در 1223-1224ق/ 1808-1809م و 1225-1230ق /1810-1815م، گزارشهایی از حمل این تابوتوارهها توسط هندیها در مراسم عزاداری محرم در تهران میدهد. در سفرنامۀ نخستین خود به عزاداری هندیان در روز 8 محرم و حمل ضریح آذین بستۀ کوچکی که در آن قبر امام را به نمایش گذاشته بودند، اشاره میکند<ref>«سفری...1»، 124.</ref> و در سفرنامۀ دوم خود در وصف مراسم عاشورای شیعیان به محملی شبیه تابوت یا ضریح مزین به گوهر و سنگهای گرانبها اشاره میکند که دورادور آن را با شالهای کشمیری پوشانده بودند و 8 تن مرد آن را روی شانههایشان میکشیدند و بر سر ضریح دستاری گذاشته بودند. موریه این ضریح را «قبر پیغمبر» و دستار را مظهر عمامۀ ایشان معرفی میکند که احتمالاً مربوط به امام حسین (ع) بوده است.<ref>«دومین...»، 180.</ref> |
ویرایش