سید مصطفی سعیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

== زندگینامه ==

سید مصطفی در 3 سالگی مادرش را از دست داد و پس از آن، پدرش از زادگاهش هجرت کرد و به بروجرد رفت. پدر سید مصطفی در 9 سالگی او را به دست استادی به نام سید مهدی صفوی پور سپرد. او در سن 11 سالگی چنان در روضه خوانی و وعظ پیش رفت که عملاً بالای منبر قرار گرفت و به سخنرانی، روضه خوانی و موعظه پرداخت . در 13 سالگی به قهوه خانه رفت و با مرشد کرم اصفهانی آشنا و مأنوس شد. مرشد کرم چنان زیبا نقل می گفت که او را شیفته حرکات موزون و کلام آهنگین خود نمود، از اینجا به بعد قدم در میدان شاهنامه گذارد و مدت سه سال با این بزرگوار دوره نقالی و منقبت خوانی را طی کرد. سید مصطفی در 14 سالگی به «نقال حنجره ارغوانی» ملقب شد. در پانزده سالگی از بروجرد به ملایر رفت و چنان غوغایی برپا کرد که هنوز هم مردم ملایر از آن دوره یاد می کنند. در شانزده سالگی نوشتن طومار شاهنامه را آغاز، اما نیمه کاره رها نمود چون امیدی به چاپ آن نداشت، در هفده سالگی به زادگاهش اراک رفت در آنجا استقبالی فراوان از او شد. او پس از سربازی به زادگاهش اراک بازگشت و دوباره نقالی را آغاز نمود. سال چهل و یک به خرم آباد رفت و مدت نه سال در این شهر نقالی می کرد. بعد به دورود رفت و مدت دو سال در این شهر هم نقل می گفت و هم منبر می رفت. سپس به بروجرد بازمی گردد و سپس به روستای یکه دانگه -که پیشتر در آنجا منبر می رفت- کوچ می‌‎کند تا به امروز در آن ساکن است. در دیداری با دکتر جابر عناصری به سفارش ایشان نوشتن طومار شاهنامه را از نو آغاز می کند.  

== پیوند به بیرون ==

نقل و نقالی: سید مصطفی سعیدی و روایت هایش، نوشته سیامک موسوی اسدزاده، خرم آباد، افلاک،

1382، ص 102.