۳٬۴۸۸
ویرایش
جلوه اصفهانى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = | | نام =جلوه اصفهانی | ||
| تصویر = | | تصویر =jelveh.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام اصلی = | | نام اصلی =میرزا ابو الحسن طباطبائى | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = | ||
| ملیت = | | ملیت =ایرانی (نایینی) | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| محل تولد =احمد آباد از توابع گجرات واقع در هند | | محل تولد =احمد آباد از توابع گجرات واقع در هند | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
میرزا ابو الحسن طباطبائى<ref>نَسبش با سی واسطه به امام حسن مجتبی علیه‌السلام می‌رسد.</ref> متخلص به «جلوه» زادگاهش احمد آباد از توابع گجرات واقع در هند بوده ولى اصالتا نایینى بود. او از نوادگان حکیم بنام دوره صفوی، میرزارفیع‌الدین نائینی ( | میرزا ابو الحسن طباطبائى<ref>نَسبش با سی واسطه به امام حسن مجتبی علیه‌السلام می‌رسد.</ref> متخلص به «جلوه» زادگاهش احمد آباد از توابع گجرات واقع در هند بوده ولى اصالتا نایینى بود. او از نوادگان حکیم بنام دوره صفوی، میرزارفیع‌الدین نائینی (متوفی1083) بود. پدرش میر سید محمد طباطبائى متخلص به «مظهر» در اوان جوانى از راه قندهار و کابل به حیدرآباد هند مى‌رود و در همان جا ازدواج مى‌کند؛ اما بر اثر حوادثى که پیش مى‌آید، بعد از چند سال به ایران بازمى‌گردد و در اواخر عمر به زندگى در زواره قناعت مى‌کند و سرانجام در همان شهر بدرود حیات مى‌گوید و جلوه ناگزیر مى‌شود با تنگدستى در مدرسه کاسه‌گران شهر اصفهان به تحصیل بپردازد. وى پس از آموختن مقدمات به تحصیل علوم عقلى و الهیات مى‌پردازد و براى تکمیل معلومات خود به تهران عزیمت مى‌کند و به نگارش حواشى بر حکمت متعالیه -معروف به اسفار- و اشعار جلال الدین مولوى مى‌پردازد. جلوه اصفهانى به خاطر ابتلاى به درد چشم و رنج فراوانى که از بیمارى چشم خود کشیده و از مداوا بهره‌اى نگرفته است، براى طلب شفا به سالار شهیدان توسل مى‌جوید و بهبود بیمارى چشم خود را از آن حضرت مى‌خواهد. او که از چهره‌هاى ممتاز فلسفه و حکمت زمانه خود به شمار مى‌رفت در تمام عمر همسرى برنگزید و سرانجام در ذیقعده سال 1314 ه.ق در تهران بدرود حیات گفت و در ابن بابویه به خاک سپرده شد. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||