۳٬۴۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | '''صبوری اصفهانی''' (زاده 1279 ه.ق در اصفهان- درگذشته 1353) شاعر آیینی قرن 13 بود.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام =میرزا نصراللّه | | نام =میرزا نصراللّه | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
نام او میرزا نصر اللّه با تخلّص «صبورى» فرزند میرزا ابوطالب خان عادل است. بنا به نوشتۀ مؤلّف تذکره مدینة الادب، سلسله نسب وى از طرف پدر به «انوشیروان» و از طرف مادر به «جابر بن عبداللّه انصارى» منتهى مىگردد. وى در سن ده سالگى عازم تهران مىشود و تحت کفالت برادر بزرگتر از خود میرزا محمد حسین خان -ملقب به «فخیم الملک»- قرار مىگیرد و به تحصیل علوم مقدماتى مىپردازد و خطّ نستعلیق را نیز از خوشنویس بنام، میرزا ابراهیم ساوجى -ملقب به «نایب الصّدر» و متخلص به «خلیل»- مىآموزد و در رشته شعر و ادب از محضر حضورى و محیط سود مىجوید. وى به خاطر گشادهدستى و سفرهدارى غالبا با تنگدستى دست به گریبان بوده است. روزى در محفلى که براى میر سید على اخوى، میرزا احمد خان اشترى -متخلص به «یکتا»- و محمد على مصاحبى نائینى -متخلص به «عبرت»- ترتیب مىدهد، به آنان پیشنهاد مىکند او را «ملک الادب» خطاب کنند و آنان مىپذیرند و از آن زمان به این لقب موسوم مىگردد. در زمان حکومت شعاع السّلطنه به شیراز و در دستگاه کمال السّلطنه -پیشکار شعاع السّلطنه- به مدت دو سال مشغول به کار مىشود و در همان ایام با شوریدۀ شیرازى آشنا مىشود و اخوانیّاتى در میانه آنان ردّ و بدل مىگردد. سپس به خاطر اطّلاعى که از فن معمارى داشته در وزارت عدلیه به عنوان «مصدّقى» مشغول به کار مىشود و تا پایان عمر با حقوق ناچیزى که دریافت مىکند به امرار معاش مىپردازد و سرانجام در سن 74 سالگى بدرود حیات مىگوید. <ref>تذکره مدینة الادب،ج 1،ص 156.</ref> | |||
==آثار== | |||
وى به | از نمونه آثارى که از وى به یادگار مانده قدرت طبع وى آشکار است. وی در قصیده از سبک خراسانى و در مثنوى و غزل از سبک عراقى سود مىجسته و طبعا انسانى شاعرپیشه بوده است. از صبورى اصفهانى قصاید آیینى شیوایى در مناقب امیر مؤمنان و حضرت ولىّ عصر و دیگر معصومین -علیهم السلام- بر جاى مانده که نمایانگر احاطۀ او بر لغات و ترکیبات و آرایههاى شعرى است. مثنوى عاشورایى 265 بیتى او نیز که به ذکر خیرى از مرحوم میر سید على اخوى از زبدگان خاندان علوى انجامیده است، شور و حال خاصّى را داراست و از ارادت ریشهدار او به ساحت مقدس سالار شهیدان حکایت دارد. | ||
==برگزیده آثار عاشورایى== | |||
== | === اشعار === | ||
==== ابیاتی برگزیده از یک مثنوى عاشورایى ==== | |||
از | |||
مثنوى عاشورایى | |||
== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| شاهد عشّاق چو شمشیر آخت | شوق سر از پا نتواند شناخت }} | {{ب| شاهد عشّاق چو شمشیر آخت | شوق سر از پا نتواند شناخت }} | ||
خط ۱۲۳: | خط ۱۰۷: | ||
{{ب| آه مِنَ العشق وَ حالاتهِ | اَحرَق قلبى بحراراتهِ <ref>همان،ص 158 تا 164.</ref> }} | {{ب| آه مِنَ العشق وَ حالاتهِ | اَحرَق قلبى بحراراتهِ <ref>همان،ص 158 تا 164.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
===غزل مرثیه=== | ====غزل مرثیه==== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| اگر تو پرده بگیرى ز رخ به دلدارى | ز هر که روى تو بیند دلى به دست آرى }} | {{ب| اگر تو پرده بگیرى ز رخ به دلدارى | ز هر که روى تو بیند دلى به دست آرى }} | ||
خط ۱۶۴: | خط ۱۴۸: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
محمد علی مجاهدی، کاروان شعر | |||
* [[کاروان شعر عاشورا|محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج1، ص 496-499.]] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
<references /> | |||
[[رده:شاعران قرن سیزدهم]] | |||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | |||
[[رده:شاعران ایرانی]] |
ویرایش