۱۰٬۰۷۲
ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
آیین افروختن شمع در ماه محرم در لاهیجان، طی رسمی به نام «هفت کَلِگه» یا «هفت بزرگوار» یا «هفت تکیه» اجرا میشده است. در شب تاسوعا متولیان امامزادهها، هفت مشعل روشن را در هفت امامزاده که به آن هفت کلگه (اجاق) گفته میشد، میگذاشتند و مردم با گذاشتن مقداری پول در این هفت تکیه شمعی نیز روشن میگردند و برای برآورده شدن حاجات خود دست به دعا برمیداشتند. <ref>طباطبایی، سوسن، لاهیجان، گیلان، 1345 و بیتا. علینیا، محمود، لاهیجان، گیلان، 1345 و 1348.</ref> | آیین افروختن شمع در ماه محرم در لاهیجان، طی رسمی به نام «هفت کَلِگه» یا «هفت بزرگوار» یا «هفت تکیه» اجرا میشده است. در شب تاسوعا متولیان امامزادهها، هفت مشعل روشن را در هفت امامزاده که به آن هفت کلگه (اجاق) گفته میشد، میگذاشتند و مردم با گذاشتن مقداری پول در این هفت تکیه شمعی نیز روشن میگردند و برای برآورده شدن حاجات خود دست به دعا برمیداشتند. <ref>طباطبایی، سوسن، لاهیجان، گیلان، 1345 و بیتا. علینیا، محمود، لاهیجان، گیلان، 1345 و 1348.</ref> | ||
===مراسم چهل منبر در گلشاهی لاهیجان=== | ===مراسم چهل منبر در گلشاهی لاهیجان=== | ||
[[پرونده:مراسم چهل منبر در لاهیجان.jpg|بندانگشتی|مراسم چهل منبر در لاهیجان <ref>[http://www.lahidjan.com/54792/%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D9%85-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86%DB%8C-%DA%86%D9%87%D9%84-%D9%85%D9%86%D8%A8%D8%B1-%D9%84%D8%A7%D9%87%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D9%85%DB%8C.html پایگاه خبری لاهیجان]</ref>]] | |||
در گلشاهی لاهیجان، امروزه نیز مانند گذشته، در شب عاشورا زنان و مردان سیاهپوش، با پای برهنه، مراسم چهل منبر را اجرا میکنند؛ یعنی هر فرد، یک زنبیل که در آن 40 شمع و 40 خرما گذاشتهاند، به دست میگیرد و به هر خانهای که میرسد، داخل ظرف گلی که روی منبر است، یک شمع روشن میکند و یک خرما روی منبر میگذارد. یک مشت برنج خام هم از ظرف کنار تشت گل برمیدارند. تا زمانی که 40 خرما را در چهل منبر نگذاشتهاند، این کار ادامه مییابد. <ref>طباطبایی، سوسن، لاهیجان، گیلان، 1345 و بیتا.</ref> | در گلشاهی لاهیجان، امروزه نیز مانند گذشته، در شب عاشورا زنان و مردان سیاهپوش، با پای برهنه، مراسم چهل منبر را اجرا میکنند؛ یعنی هر فرد، یک زنبیل که در آن 40 شمع و 40 خرما گذاشتهاند، به دست میگیرد و به هر خانهای که میرسد، داخل ظرف گلی که روی منبر است، یک شمع روشن میکند و یک خرما روی منبر میگذارد. یک مشت برنج خام هم از ظرف کنار تشت گل برمیدارند. تا زمانی که 40 خرما را در چهل منبر نگذاشتهاند، این کار ادامه مییابد. <ref>طباطبایی، سوسن، لاهیجان، گیلان، 1345 و بیتا.</ref> | ||
خط ۴۶: | خط ۴۷: | ||
===چلایه منبر=== | ===چلایه منبر=== | ||
مراسم چهل منبر در اصفهان، به «چلایه منبر» مشهور است. نذر کنندگان با پای برهنه 41 شمع را به همراه مقداری نقل، بادام یا شکر پنیر برمیدارند. شمعها را در 41 مسجد روشن میکنند و نقل، بادام و شکر پنیر را هم همانجا پخش میکنند. <ref>گلبان، حسین، اصفهان، 1354 و 1355.</ref> | مراسم چهل منبر در اصفهان، به «چلایه منبر» مشهور است. نذر کنندگان با پای برهنه 41 شمع را به همراه مقداری نقل، بادام یا شکر پنیر برمیدارند. شمعها را در 41 مسجد روشن میکنند و نقل، بادام و شکر پنیر را هم همانجا پخش میکنند. <ref>گلبان، حسین، اصفهان، 1354 و 1355.</ref> | ||
[[پرونده:مراسم چهل منبر در اصفهان.jpg|بندانگشتی|مراسم چهل منبر در اصفهان ]] | |||
امروزه شب عاشورا در شهر مشهد یک منبر کوچک چوبی در حسینیهها میگذارند، جایی که بادگیر نداشته باشد و تشتی هم از گل و گلاب و تربت امام رضا (ع) در کنار منبر قرار میدهند. هر کس که وارد حسینیه میشود، به نشانه عزا مقداری از گل را به پیشانی میمالد و آنهایی هم که حاجتی دارند، شمعی میافروزند و در گل فرو میکنند. آنگاه به نیت تبرک، مقداری نبات یا چند حبه قند داخل سینی بزرگی میگذارند که بر روی پله منبر قرار دارد. در پایان شب، پس از برگزاری مراسم عزاداری، خدام حسینیه به نیت تبرک نبات و قند را بین عزاداران تقسیم میکنند. <ref>وکیلیان، 1383، ص 7.</ref> | امروزه شب عاشورا در شهر مشهد یک منبر کوچک چوبی در حسینیهها میگذارند، جایی که بادگیر نداشته باشد و تشتی هم از گل و گلاب و تربت امام رضا (ع) در کنار منبر قرار میدهند. هر کس که وارد حسینیه میشود، به نشانه عزا مقداری از گل را به پیشانی میمالد و آنهایی هم که حاجتی دارند، شمعی میافروزند و در گل فرو میکنند. آنگاه به نیت تبرک، مقداری نبات یا چند حبه قند داخل سینی بزرگی میگذارند که بر روی پله منبر قرار دارد. در پایان شب، پس از برگزاری مراسم عزاداری، خدام حسینیه به نیت تبرک نبات و قند را بین عزاداران تقسیم میکنند. <ref>وکیلیان، 1383، ص 7.</ref> | ||
ویرایش