۵۵۵
ویرایش
حجاج بن مسروق جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حجاج بن مسروق بن جعف بن سعد العشیره مذحجی جعفی،''' از طایفه جُعفایان کوفه و منسوب به جعفی بن سعد، عشیره‌ای از مذحج و از اعراب قحطانی جنوب است. بلاذری نام او را حجاج بن مسروق بن مالک بن کثیف بن عتبه بن جعفی آورده است. <ref>انساب الاشراف، ج3، ص19.</ref> او از شیعیان امام علی (ع) بود که در کوفه مصاحبت آن حضرت را داشته است. زمانی که امام حسین (ع) به عنوان اعتراض به حکومت یزید به مکه رفت، او در مکه به امام حسین (ع) پیوست و تا کربلا در رکاب آن حضرت بود. حجاج از یاران با وفای امام حسین (ع) بود. او مردی شجاع، رشید، جنگ‌آزموده و عاشق اهل‌بیت بود. | '''حجاج بن مسروق بن جعف بن سعد العشیره مذحجی جعفی،''' از طایفه جُعفایان کوفه و منسوب به جعفی بن سعد، عشیره‌ای از مذحج و از اعراب قحطانی جنوب است. بلاذری نام او را حجاج بن مسروق بن مالک بن کثیف بن عتبه بن جعفی آورده است. <ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 م.، ج3، ص19.</ref> او از شیعیان امام علی (ع) بود که در کوفه مصاحبت آن حضرت را داشته است. زمانی که امام حسین (ع) به عنوان اعتراض به حکومت یزید به مکه رفت، او در مکه به امام حسین (ع) پیوست و تا کربلا در رکاب آن حضرت بود. حجاج از یاران با وفای امام حسین (ع) بود. او مردی شجاع، رشید، جنگ‌آزموده و عاشق اهل‌بیت بود. | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
مؤذن کاروان امام حسین (ع) بود. | مؤذن کاروان امام حسین (ع) بود. | ||
به عنوان نماینده امام حسین (ع) به سوی زهیر رفت و از او دعوت کرد تا به نزد امام حسین (ع) برود. | به عنوان نماینده امام حسین (ع) به سوی زهیر رفت و از او دعوت کرد تا به نزد امام حسین (ع) برود. <ref>الاخبار الطول، دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره : 1960 م.، ص246. </ref> | ||
هنگام ملاقات سپاه کوفه به فرماندهی حُرّ با کاروان امام حسین (ع) و هنگام نماز ظهر امام حسین (ع) از او خواست تا اذان بگوید. <ref>تاریخ طبری، ج5، | هنگام ملاقات سپاه کوفه به فرماندهی حُرّ با کاروان امام حسین (ع) و هنگام نماز ظهر امام حسین (ع) از او خواست تا اذان بگوید. <ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص400؛ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، 1375 ﻫ ق.، ج2، ص80؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج1، ص332.</ref> | ||
حجاج به همراه یزید بن مغفل از سوی امام حسین (ع) به نزد عبیدالله بن حُرّ جعفی رفت تا او را برای همراهی دعوت کند. اما عبیدالله نپذیرفت. | حجاج به همراه یزید بن مغفل از سوی امام حسین (ع) به نزد عبیدالله بن حُرّ جعفی رفت تا او را برای همراهی دعوت کند. اما عبیدالله نپذیرفت. | ||
بعد از نماز ظهر عاشورا با اذن امام حسین (ع) به میدان رفت و مدتی مبارزه کرد. سپس در حالی که بدنش غرق خون بود، به نزد امام حسین (ع) آمد و به جای رجز در میدان، خطاب به امام حسین (ع) این اشعار را خواند: <ref>مقتل الحسین | بعد از نماز ظهر عاشورا با اذن امام حسین (ع) به میدان رفت و مدتی مبارزه کرد. سپس در حالی که بدنش غرق خون بود، به نزد امام حسین (ع) آمد و به جای رجز در میدان، خطاب به امام حسین (ع) این اشعار را خواند: <ref>مقتل الحسین المقرم، المقرم، السید عبدالرزاق، بیروت: دارالکتاب الاسلامی، 1979 م. ، ص254.</ref> | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
سپس پدرت علی را، آن کسی که او را وصی‌ّ پیامبر می‌شناسیم، دیدار خواهم کرد. | سپس پدرت علی را، آن کسی که او را وصی‌ّ پیامبر می‌شناسیم، دیدار خواهم کرد. | ||
امام حسین (ع) فرمود: من هم به شما ملحق می‌شوم و آنان را ملاقات خواهم کرد. حجاج به میدان بازگشت و مبارزه کرد و پس از نبردی دلاورانه، به شهادت رسید. | امام حسین (ع) فرمود: من هم به شما ملحق می‌شوم و آنان را ملاقات خواهم کرد. حجاج به میدان بازگشت و مبارزه کرد و پس از نبردی دلاورانه، به شهادت رسید. <ref>5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره، ص89.</ref> | ||
شیخ طوسی با عنوان حجاج بن مرزوق وی را تصحیف کرده <ref>رجال طوسی، ص73.</ref> و آیت الله خویی نیز با همین عنوان از او یاد می‌کند و حجاج بن مسروق را تحت عنوان مستقلی ذکر می‌کند. <ref>معجم رجال | شیخ طوسی با عنوان حجاج بن مرزوق وی را تصحیف کرده <ref>رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص73.</ref> و آیت الله خویی نیز با همین عنوان از او یاد می‌کند و حجاج بن مسروق را تحت عنوان مستقلی ذکر می‌کند. <ref>معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج4، ص239-240. </ref> در صورتی که هر دو یک نفر هستند. | ||
به روایت برخی منابع، حجاج را در کربلا غلامی همراهی می‌کرد که او نیز به تبعیت از مخدوم خویش به میدان جنگ شتافت و به شهادت رسید. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : انساب الاشراف، ج3، ص199؛ تاریخ طبری، ج5، | به روایت برخی منابع، حجاج را در کربلا غلامی همراهی می‌کرد که او نیز به تبعیت از مخدوم خویش به میدان جنگ شتافت و به شهادت رسید. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 م.، ج3، ص199؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص400؛ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، 1375 ﻫ ق.، ج2، ص80؛ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص73؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م.، ج5، ص130؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص23؛ اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: مکتبه الحیدریه، 1385 ﻫ ق. ، ص47؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی‌طالب، ج4، ص103؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج44، ص376، ج45، ص72؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج4، ص568؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص94؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق. ، ص105؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج1، ص255؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره، ص151؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، ج4، ص76؛ ؛ الحدائق الوردیه، محلی شهید، حمیدالدین احمد بن محمد علی، دمشق: دار اسامه.، ص104؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص151؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص132.</ref> | ||
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی حَجّاجِ بنِ مَسروقٍ الجُعفی“ | در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی حَجّاجِ بنِ مَسروقٍ الجُعفی“ | ||
==منبع== | ==منبع== | ||