۶٬۰۷۷
ویرایش
قیس بن مسهر صیداوی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز
←نقش پیش از واقعه کربلا
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==نقش پیش از واقعه کربلا== | ==نقش پیش از واقعه کربلا== | ||
قیس بن مسهر در کوفه می‌زیست. قیس با [[حبیب بن مظاهر|حبیب بن مظاهر اسدی]]، [[مسلم بن عوسجه]] و مسهّر بن خالد که هر سه از اصحاب پیامبر (ص) بودند، نسبت و قرابت داشت. پس از آن‌که امام حسین (ع) بیعت با یزید را رد کرد و به سوی مکه رهسپار شد، نامه‌های مردم کوفه را به امام حسین (ع) رساند. او از اعضای دومین فرستادگانی بود که به همراه عبدالرحمان بن عبدالله الکوا الارحبی و عمارة بن عبدالله السلولی به همراه 150 نامه وارد مکه شدند و به خدمت امام حسین (ع) رسیدند و آن حضرت را بر حرکت به سوی کوفه فرا خواندند. امام حسین (ع)، قیس را به همراه مسلم بن عقیل به کوفه فرستاد. <ref>مروج الذهب، ج3، ص248.</ref> اما در کوفه، مسلم وقتی استقبال مردم شهر را دید، طی نامه‌ای امام حسین (ع) را به کوفه فرا خواند و او و عابس بن ابی شبیب سفیر مسلم به سوی امام حسین (ع) در مکه بودند. <ref>تاریخ طبری، ج5، ص375؛ ابصار العین فی انصار الحسین، ج1، ص80؛ شهداء اهل البیت (ع)، ص15.</ref> گزارش‌های موجود حکایت از آن دارد که قیس کمی بعد از رسیدن به کوفه به مکه بازگشت و در خدمت امام حسین (ع) بود. پس از حرکت امام حسین (ع) به سوی عراق و گذشتن از چند منزل کاروان به منزل ”حاجِر“ <ref>حاجر: سرزمین و منزلی میان مکه تا عراق که محل تلاقی اهل بصره و کوفه هنگام عزیمت به مکه است. حاجر به معنای نگه‌دارنده آب است. یعنی جایی که آب در آن می‌ماند. حاجر در بلندی‌های نجد و بطن‌الرّمه واقع شده است. ر.ک : مراصد الاطلاع، ج2، ص1634.</ref> از بخش‌های منطقه ”بَطن الرُّمه“ رسید. امام حسین (ع) نامه‌ای برای اهل کوفه و چهره‌های سرشناس شهر مانند سلیمان بن صُرَد خُزاعی، مُسَیب بن نجبه و رَفاعة بن شَدّاد نوشت و توسط قیس به سوی کوفه ارسال فرمود. پس قیس سه بار سفیری امام حسین (ع) و مسلم بن عقیل را ایفا کرده است و عمده‌ترین پیک امام حسین (ع) میان مکه و کوفه بوده است. در نامه امام حسین (ع) اشاره شده بود که نامه مسلم بن عقیل را دریافت کرده و از بطن الرُّمه برای آنان نامه فرستاده است. متن نامه چنین بود: ”بسم الله الرحمن الرحیم، از حسین بن علی به سوی برادران مؤمن و مسلمانش، درود بر شما! من درباره شما به درگاه خداوند بی‌همتا سپاس می‌گزارم. نامه مسلم بن عقیل را دریافت داشتم و در آن نامه، مژده اتحاد و یک‌پارچگی شما را در راه یاری ما و باز پس گرفتن حق ما، خواندم. از پروردگار یکتا می‌خواهم که احسان خود را بر ما تمام فرماید و شما را به خاطر این کردار نیکویتان پاداش عظیم عطا فرماید. من در روز سه‌شنبه هشتم ذی‌حجه از مکه به سوی شما حرکت کردم. اینک به محض این‌که نماینده من نزد شما آمد، کمر همت ببندید وآماده گردید که من ان‌شاءالله در همین روزها به شما خواهم پیوست. درود و رحمت خداوندی بر شما باد.“ <ref>ارشاد، ج2، ص418؛ انساب الاشراف، ج3، ص166-167؛ الاخبار الطوال، ص245.</ref> | قیس بن مسهر در کوفه می‌زیست. قیس با [[حبیب بن مظاهر|حبیب بن مظاهر اسدی]]، [[مسلم بن عوسجه]] و مسهّر بن خالد که هر سه از اصحاب پیامبر (ص) بودند، نسبت و قرابت داشت. پس از آن‌که امام حسین (ع) بیعت با یزید را رد کرد و به سوی مکه رهسپار شد، نامه‌های مردم کوفه را به امام حسین (ع) رساند. او از اعضای دومین فرستادگانی بود که به همراه عبدالرحمان بن عبدالله الکوا الارحبی و عمارة بن عبدالله السلولی به همراه 150 نامه وارد مکه شدند و به خدمت امام حسین (ع) رسیدند و آن حضرت را بر حرکت به سوی کوفه فرا خواندند. امام حسین (ع)، قیس را به همراه مسلم بن عقیل به کوفه فرستاد.<ref>مروج الذهب، ج3، ص248.</ref> اما در کوفه، مسلم وقتی استقبال مردم شهر را دید، طی نامه‌ای امام حسین (ع) را به کوفه فرا خواند و او و عابس بن ابی شبیب سفیر مسلم به سوی امام حسین (ع) در مکه بودند.<ref>تاریخ طبری، ج5، ص375؛ ابصار العین فی انصار الحسین، ج1، ص80؛ شهداء اهل البیت (ع)، ص15.</ref> گزارش‌های موجود حکایت از آن دارد که قیس کمی بعد از رسیدن به کوفه به مکه بازگشت و در خدمت امام حسین (ع) بود. پس از حرکت امام حسین (ع) به سوی عراق و گذشتن از چند منزل کاروان به منزل ”حاجِر“ <ref>حاجر: سرزمین و منزلی میان مکه تا عراق که محل تلاقی اهل بصره و کوفه هنگام عزیمت به مکه است. حاجر به معنای نگه‌دارنده آب است. یعنی جایی که آب در آن می‌ماند. حاجر در بلندی‌های نجد و بطن‌الرّمه واقع شده است. ر.ک : مراصد الاطلاع، ج2، ص1634.</ref> از بخش‌های منطقه ”بَطن الرُّمه“ رسید. امام حسین (ع) نامه‌ای برای اهل کوفه و چهره‌های سرشناس شهر مانند سلیمان بن صُرَد خُزاعی، مُسَیب بن نجبه و رَفاعة بن شَدّاد نوشت و توسط قیس به سوی کوفه ارسال فرمود. پس قیس سه بار سفیری امام حسین (ع) و مسلم بن عقیل را ایفا کرده است و عمده‌ترین پیک امام حسین (ع) میان مکه و کوفه بوده است. در نامه امام حسین (ع) اشاره شده بود که نامه مسلم بن عقیل را دریافت کرده و از بطن الرُّمه برای آنان نامه فرستاده است. متن نامه چنین بود: ”بسم الله الرحمن الرحیم، از حسین بن علی به سوی برادران مؤمن و مسلمانش، درود بر شما! من درباره شما به درگاه خداوند بی‌همتا سپاس می‌گزارم. نامه مسلم بن عقیل را دریافت داشتم و در آن نامه، مژده اتحاد و یک‌پارچگی شما را در راه یاری ما و باز پس گرفتن حق ما، خواندم. از پروردگار یکتا می‌خواهم که احسان خود را بر ما تمام فرماید و شما را به خاطر این کردار نیکویتان پاداش عظیم عطا فرماید. من در روز سه‌شنبه هشتم ذی‌حجه از مکه به سوی شما حرکت کردم. اینک به محض این‌که نماینده من نزد شما آمد، کمر همت ببندید وآماده گردید که من ان‌شاءالله در همین روزها به شما خواهم پیوست. درود و رحمت خداوندی بر شما باد.“<ref>ارشاد، ج2، ص418؛ انساب الاشراف، ج3، ص166-167؛ الاخبار الطوال، ص245.</ref> | ||
==گفت‌وگوی عبیدالله بن زیاد و قیس بن مسهر== | ==گفت‌وگوی عبیدالله بن زیاد و قیس بن مسهر== | ||
هنگامی که قیس به قادسیه رسید، حُصَین بن نُمَیر که از سوی ابن زیاد در قادسیه، پُست نظامی نیرومندی مرکب از چهار هزار نفر از لشکریان بر پا ساخته و امکان ورود و خروج به کوفه را مسدود ساخته بود، دستور بازداشت و تفتیش او را صادر نمود. <ref>ارشاد، ج2، ص418.</ref> قیس بی‌درنگ نامه را درآورد و پاره‌پاره کرد. حصین او را نزد عبیدالله فرستاد. بین عبیدالله و قیس سؤال و جوابی صورت گرفت که گویای روح پر صلابت قیس بود: | هنگامی که قیس به قادسیه رسید، حُصَین بن نُمَیر که از سوی ابن زیاد در قادسیه، پُست نظامی نیرومندی مرکب از چهار هزار نفر از لشکریان بر پا ساخته و امکان ورود و خروج به کوفه را مسدود ساخته بود، دستور بازداشت و تفتیش او را صادر نمود. <ref>ارشاد، ج2، ص418.</ref> قیس بی‌درنگ نامه را درآورد و پاره‌پاره کرد. حصین او را نزد عبیدالله فرستاد. بین عبیدالله و قیس سؤال و جوابی صورت گرفت که گویای روح پر صلابت قیس بود: | ||