منذر بن جارود
منذر بن جارود، از اهالی بصره و از یاران علی بن ابیطالب (ع) در جنگ جمل بود[۱].
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منذر بن جارود از اشراف بصره بود و بارها از سوی داماد خود عبیدالله بن زیاد به فرمانروایی برخی از مناطق رسیده بود. او در زمان حضرت علی (ع) از یاران ایشان و همران او در جنگ جمل بود. منذر به حکم علی به ابیطالب حاکم شهر فارس شد[۲].
در زمان حاکمیتش مقدار کلانی از بیت‌المال را برای خود برداشت[۳] و زمانی که خیانتش آشکار شد، امام او را به کوفه فراخواند.
به دستور امام، منذر از حکومت خلع و زندانی شد و سی هزار درهم جریمه و غرامت به بیت‌المال پرداخت کرد. در آخر با شفاعت صعصعة بن صوحان عفو و از زندان آزاد شد[۴].
ابن جارو در همان سال 61 هجری درگذشت.[۵]
نامه امام حسین به سران بصره[ویرایش | ویرایش مبدأ]
قبل از واقعه عاشورا، امام حسین (ع) نامه‌ای به چند تن از سران شهر بصره ارسال کرد. زمانی که نامه امام توسط سلیمان بن رزین به او رسید، بخاطر ترس زیاد از ابن زیاد، نامه و سفیر امام را به زیاد تحویل داد. عبیدالله نیز دستور داد تا سلیمان را بر دار کردند[۶].