زیارت عاشورا فی المیزان دراسه لزیارت عاشورا سندا و متنا و ما طرا علیها من تزویر و تحریف
| زیارت عاشورا فی المیزان دراسه لزیارت عاشورا سندا و متنا و ما طرا علیها من تزویر و تحریف
| |
|---|---|
 | |
| نویسنده | حسین راضی |
| ناشر | دارالمحجة البیضاء |
| محل نشر |
بیروت تاریخ نشر = 1429 |
| چاپ | اول |
| تعداد صفحات | 584 |
| قطع | وزیری، سند |
زیارت عاشورا فی المیزان دراسه لزیارت عاشورا سندا و متنا و ما طرا علیها من تزویر و تحریف کتابی است پژوهشی درباره‌ی زیارت عاشورای متداول، به لحاظ سند و متن که توسط حسین راضی نوشته شده است.
درباره کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این کتاب حاصل بیش از سه سال مطالعه و رجوع به بسیاری از نسخه‌های خطی کتاب‌ها که تصویر بیش از دویست نمونهٔ آن‌ها در لابلای کتاب آمده است.
«بررسی سند زیارت عاشورا»، «بررسی متن زیارت عاشورا» و «متون خطی برای کشف تحریف در زیارت عاشورا»، عنوان باب‌های سه‌گانهٔ کتاب است و باب سوم (ص 127-573)، مفصل‌تر از دو باب دیگر.
باب ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
باب اول دارای شش فصل است. در فصل اول از جایگاه زیارت عاشورا و در فصل دوم از سند روایات و لزوم دقیق شدن در آن سخن رفته است. فصل سوم دربارهٔ استحباب زیارت امام حسین (ع) به صورت مطلق (بی‌آنکه به زمان و مکان معینی اختصاص داشته باشد)، و استحباب زیارت در اوقاتی خاص است. در فصل چهارم گفته شده است که چهار زیارت عاشورا روایت شده و موضوع این کتاب، همان زیارت عاشورای متداول است که از امام باقر (ع) روایت کرده‌اند و در کامل‌الزّیارات و مصباح‌المتھجّد آمدہ است، فصل پنجم به سند زیارت عاشورا اختصاص دارد و خلاصه‌اش اینکه نویسنده، آن را ضعیف می‌داند. در فصل ششم گفته شده است که شهرت، ضعف سند زیارت عاشورا را جبران نمی‌کند؛ از آن‌رو که اساساً این زیارت، شهرت روایی ندارد؛ چه رسد به شهرت عملی و فتوایی.
باب دوم شامل سه فصل است. در فصل اول به گناه تحریف و در فصل دوم به تحریف و جعل در زیارات پرداخته شده است. در فصل بعد نویسنده عهده‌دار اثبات این مطلب شده است که فصل سوم زیارت عاشورا، که شامل لعن خلفاست، به آن افزوده شده و در منابع قرن چهارم تا هفتم وجود ندارد.
باب سوم نیز دربردارندهٔ سه فصل و ادامهٔ بحث اخیر است. نویسنده در فصل اول و دوم با ارائهٔ تصویرهای متعددی از نسخه‌های کتاب مصباح‌المتهجد (کبیر و صغیر)، و در فصل سوم با نشان دادن تصویرهایی از منابع دیگر (کامل‌الزّیارات، ذخیرة‌الآخرة، منهاج‌الصّلاح و المزار)، در پی اثبات این موضوع است که منابع اصلی زیارت عاشورا، فاقد لعن خلفاست.
در ردّ این اثر، کتابی با این مشخصات چاپ شده است: حبّ‌الحسین. المداخلات‌الکاملة فی ردّ مدّعى‌التّزویر على زیارة عاشوراءالمتداولة. چاپ سوم: بیروت، مؤسّسة‌التاریخ‌العربی، 1429. 712 ص، وزیری. سند.
آثار مشابه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
برای تحقیق بیشتر دربارهٔ زیارت عاشورا رجوع شود به: محمدحسن محمّدی مظفر، «وجوه تضعیف و تصحیح اسناد زیارت عاشورا»، علوم حدیث (سال یازدهم، شمارهٔ سوم، شمارهٔ پیاپی 41، پاییز 1385)، ص 128-144؛ محمّدجعفر رضایی، «پژوهشی در اسناد و نسخه‌های زیارت عاشورا»، علوم حدیث (سال سیزدهم، شمارهٔ سوم و چهارم، شمارهٔ پیاپی 49-50، پاییز و زمستان 1387)، ص 153-188؛ محمدمهدی آصفی، (دفاع از زیارت عاشورا»، علوم حدیث (سال چهاردهم، شمارهٔ سوم، شمارهٔ پیاپی 53، پاییز 1388)، ص 30-47؛ سید موسی شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا (چاپ اول: قم، مؤسسهٔ کتابشناسی شیعه، 1389)، ج 1، ص 251-252 و ج 2، ص 291-294؛ میرزا جواد تبریزی، زیارۃ عاشوراء فوق‌الشّبهات، تنظیم جعفر تبریزی (چاپ اوّل: قم، دارالصّدّیقة‌الشهیدة، 1390)؛ ناصرالدّین انصاری قمی، «کتابشناسی زیارت عاشورا»، علوم حدیث (سال هفتم، شمارهٔ اول، شمارهٔ پیاپی 23، بهار 1381)، ص 165-181؛ سید علی موحّد ابطحی، «کتاب‌نامهٔ زیارت عاشورا»، چاپ شده در کتاب شفاءالصّدور فی شرح زیارة‌العاشر، معرفی شده در این کتابشناسی.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 237-238.