رمز جاودانگى عاشورا
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
هیچ حادثهاى به جاودانگى و ماندگارى «کربلا» نمىرسد و در این حدّ،در ذهنها و زندگیها زنده نیست و اینگونه فراگیر زمانها و مکانها و انسانها نگشته است و موج آن مثل عاشورا همیشه متلاطم نمانده است.
دلایل جاودانگی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
خدایى بودن آن[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- حرکت حسین(ع)، جهاد و شهادتش،انگیزه و محرّکش همه و همه براى خدا بود و هر چه که«للّه»باشد،رنگ جاودانه مىگیرد.نور خدا خاموشى ندارد و جهاد براى حق،همواره امتداد مىیابد.
پایان زندگانى هر کس به مرگ اوست | جز مرد حق که مرگ وى،آغاز دفتر است |
قیام براى خدا فراموش نمىشود و نورش خاموش نمىگردد؛چونکه رنگش خدایى و نورش الهى است.
دشمنت کشت ولى نور تو خاموش نگشت | آرى آن نور که فانى نشود،نور خداست |
افشاگریهاى اسراى اهل بیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- هر انقلابى،یک بازو مىخواهد و یک زبان،خون و پیام، عمل و تبلیغات.خطابههاى زینب و سجاد«علیهما السلام»و سخنان بازماندگان کربلا در دوران اسارت،نقش مهمّى در افشاگرى چهرۀ دشمن و خنثى کردن تبلیغات دروغین امویان و آگاهى مردم از ماهیت قیام و شخصیّت سید الشهدا و شهیدان عاشورا داشت و سبب شد امویان نتوانند پرده بر جنایات خویش بکشند و آن حادثه را از یادها ببرند.
احیاگریهاى«ذکر»[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- در تعلیمات ائمّه،تأکید فراوان شده که براى امام حسین(ع) و شهداى کربلا گریه کنند،نوحه بخوانند،شعر بسرایند،عزادارى کنند، زیارت روند، بر تربت امام حسین سجده کنند.اینها همه سبب شده که مکتب عاشورا و حادثۀ کربلا و مظلومیّت امام حسین(ع) و شهداى کربلا،بصورت زنده و جاوید و فراگیر باقى بماند.
نقش «یاد»، «بکاء»، «زیارت»، «شعر» و «مرثیه» در جاودانه ساختن عاشورا مهم است. [۱]
کیفیّت حادثه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- نفس حوادث عاشورا و اوج فداکاریها و اخلاص یاران امام و اوج خشونت و بىرحمى سپاه کوفه نسبت به سید الشهدا و غربت و مظلومیّت و عطش در اوج خود،همه و همه این حادثۀ بىنظیر را ماندگار ساخته است.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پینوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ در این زمینه ر.ک:مقالۀ«سنّت احیاگرى»،جواد محدّثى(چشمۀ خورشید،ج ۱،مجموعه مقالات کنگرۀ امام خمینى(ره)و فرهنگ عاشورا).