تکیه هفت تنان

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
تکیه هفت تنان

تکیه هفت تنان، از تکایای دوران زندیه در شهر شیراز است.

موقعیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

تکیه هفت تنان در بخش پایینی دامنه چهل مقام و در شمال آرامگاه حافظ در شهر شیراز واقع شده‌است. تاریخ ساخت این بنا به دوره زندیه مربوط می‌گردد.

مشخصات بنا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

تکیه هفت تنان بنایی مرکب از یک ایوان وسیع در وسط است که از دو راه پله در دو طرف بدان راه می‌یابند. در سمت راست و سمت چپ نیز اتاقهایی در پایین و بالا وجود دارد. سقف ایوان بر روی دو ستون سنگی قرار دارد که با سرستون‌های مقرنس گونه تزئین شده‌اند. کف ایوان از صحن حیاط به صورت یک سکو بالاتر واقع شده‌است. تالار ایوان را با سنگ‌های مرمر یکپارچه بزرگ ساخته‌اند. یکی از ویژگی های قابل ملاحظه این تالار تزئینات نقاشی دیواری و پنج تابلوی موجود است. طاقچه‌هایی که تابلوها را در بر دارند از یک قاب سازی زیبا با قوس نیزه‌دار مقرنس‌بندی شده برخودارند. تابلوهای پنجگانه همه کار «استاد صادق نقاش» در دوره زندیه است که در سال 1336 شمسی به وسیله «محمدباقر جهانمیری» مرمت شده‌اند.

در برابر ایوان حوضی بزرگ قرار دارد و در جنوب آن باغی وسیع با درخت‌های سرسبز سرو و کاج سربه فلک کشیده است. در میان باغ هفت سنگ قبر از اولیا قرار دارد. این بنا به شماره 74 به ثبت تاریخی رسیده است.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]