لاحق نام اسبى که عبیدالله بن حرّ، هنگام ملاقات با سیدالشهدا(ع) به آن حضرت تقدیم کرد.

معنا و مفهوم

امام حسین نیز فرزندش على بن الحسین(ع) را بر آن سوار کرد.[۱]

معناى آن «از پى رونده، دررسنده، رسیده، آنکه و آنچه در پى چیزى مى‌دود و به آن مى‌رسد» است.

از این رو به اسبهاى تند رو هم «لاحق» مى‌گفتند. این نام براى اسبهاى تنى چند از معروفان عرب نیز به کار رفته است. [۲]

منبع

پی‌نوشت

  1. الحسین و السنّة،سید عبد العزیز طباطبایى،ص ۷۲،نقل از انساب الأشراف.
  2. لغت‌نامه،دهخدا.