قاسم آهنین جان

از ویکی حسین
نسخهٔ تاریخ ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۰۶ توسط Esmaeili (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قاسم آهنین جان (١٣٣٧ - ۱۴۰۰ ه. ش) از شاعران معاصر است.

قاسم آهنین جان
قاسم آهنین جان.jpg
زادروز ١٣٣٧ ه.ش
اردبیل
مرگ 1400 ش
اهواز
محل زندگی اهواز
کتاب‌ها «ذکر خواب‏‌های بلوط»، «شاعر مرگ خویش می‏‌داند»، «خون و اشراق بر ارغوان جوشن‏‌ها»، «بخت تاریک در آفاق بنفشه و پروانه»، «گلی برای غریبان تا همیشه»، «لمعات خون» و«کودکی‌‏ها در شب سقاخانه»

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

قاسم آهنین جان در سال ١٣٣٧ شمسی در اردبیل متولد شد اما در اهواز رشد و نمو نمود. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است. وی تا دیپلم درس خواند و سپس به ساخت فیلم پرداخت و فیلم «شیهه زخم» از ساخته های اوست اما خیلی زود فیلمسازی را کنار گذاشت.[۱]

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آثار قاسم آهنین جان عبارتند از:

«ذکر خواب‏‌های بلوط»، «شاعر مرگ خویش می‏‌داند»، «خون و اشراق بر ارغوان جوشن‏‌ها»، «بخت تاریک در آفاق بنفشه و پروانه»، «گلی برای غریبان تا همیشه»، «لمعات خون» و«کودکی‌‏ها در شب سقاخانه» که این کتاب به عنوان اثر برگزیده تولیدات حوزه‏‌های هنری سراسر ایران در سال ١٣٨٨ ه. ش بوده است.

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ای کاش درخت بودم

تک درختی

ای کاش سایه بودم

سایه بر شکسته شمشاد نعش شهیدان کربلا


ای کاش آب بودم

دریا

یمّ بودم

جرعه بودم

جرعه بودم برای خواهرم

خفته زیر ماه

در خراب‌ه‏ای شام


ای کاش شمع بودم

شعله بودم

می‌سوختم

قطره

قطره

می‌مُردم

در شام غریبان کودکان کربلا.


سپیدی روز

این خون که فخر عالم است

بر آسمان می‌فشانمش


بگذار تشنه نماند ارکان روزگار

بگذار نسوزد شجر طوبا به هُرمِ بلا

بگذار نسوزد پروانه حیران به جحیم نار و نبات


این خون که فخر عالم است

بر آسمان می‌فشانمش

کودکم

بگذار شهید نیزه مژگان تو باشند

سیاوُشان عالم

بگذار بر آسمان ننگرم

که سخت می‌‏درخشد خونت

به جبهه فلک

کودکم

علی اصغرم!


کلامی همیشگی

لاله می‏‌گرید

با غریبان

در بیابان


کربلا زانو بریده

در صفیر مرگ

می‌نالد خموش


چون که وقت آمد تمام و

دشنه را آغاز کار

آسمان بر خویش خمید و

جبرئیل آمد به زیر

صور نیز در خود شکست

از هیبت این ناله- سوگ:

«این ماهی فتاده به دریای خون که هست زخم از ستاره بر تنش افزون حسین توست؟»

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. اخذ زندگینامه و اشعار شاعر از طریق پست الکترونیک.