عبدالله بن‌ علی‌ (ع)

از ویکی حسین
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۰ توسط 89.165.11.205 (بحث)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل عبدالله بن‌ علی
خویشاوندان
سرشناس
امام علی (ع) و فاطمه (ام‌ّ البنین)
نقش های برجسته از اصحاب امام حسین (ع) و شهدای کربلا

عبدالله بن‌ علی، فرزند امام علی(ع) که در کربلا به شهادت رسید.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عبدالله فرزند ‌امام علی (ع) و فاطمه (ام‌ّ البنین) دختر حزام بن خالد بن ربیعه از قبیله بنی‌ کلاب است.[۱] او دومین فرزند ام‌ّ البنین است. کنیه‌اش ابومحمد بود و نام او را عبدالله اکبر نیز نوشته اند. عبدالله نزدیک به پنج سال با پدر بزرگوارش ‌امام علی (ع)، پانزده سال با برادرش امام حسن (ع) و بیست و پنج سال با برادرانش امام حسین (ع) و حضرت عباس(ع) زندگی کرد.

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عبدالله از آغاز سفر از مدینه تا کربلا همراه برادر بزرگوارش امام حسین (ع) بود و همچون سه برادرش به رغم خواسته امام حسین (ع)، حاضر به ترک او نگردید و امان‌نامه عبیدالله بن زیاد را نپذیرفت. در بین فرزندان ام‌ّ البنین، او نخستین فرزند شهیدش است که به اشارت برادرش عباس (ع) به میدان شتافت و در حالی‌ که چنین رجز می‌خواند، می‌جنگید:[۱]

اَنَا ابنُ ذی النَّجدةِ وَ الافضال
سَیفُ رَسول اللهِ ذوالنِّکال
ذاک عَلِی الخَیرِ ذوالفِعال
فی کُّلِ قَومٍ (یومٍ) ظاهِرُ الاَحوالِ

من پسر مرد دلاور و بخشنده‌ام. آن مرد علی نیکوکار است که شمشیر پیامبر اکرم (ص) بود و کیفردهنده‌ای که آثار ترس از او در هر جماعتی آشکار است.

شهادت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عبدالله پس از‌ نبردی‌ سخت و از پای درآوردن تنی چند‌ بالاخره‌ با هانی ‌بن‌ شبیب‌ (ثبیت) حضرمی‌ به‌ مبارزه‌ پرداخت‌ و با دو ضربت‌ که‌ در میان‌شان‌ رد و بدل‌ شد، به‌ دست‌ هانی‌ به ‌شهادت‌ رسید. هانی‌ سر او را از تن‌ جدا نمود. برخی نوشته‌اند با نیزه خولی بن یزید اصبحی و به دست مردی از بنی‌تمیم و پس از زخم‌های فراوان به شهادت رسید.

عبدالله فرزندی نداشت و در هنگام شهادت‌ ۲۵ سال‌ سن‌ داشت‌.[۲]

در زیارت رجبیه از او نام برده شده است و در زیارت ناحیه مقدسه به وی چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی عَبدِاللهِ بنِ اَمیرِ المُؤمِنینَ مُبلَی البَلاءِ وَ المُنادِی بِالوِلاءِ فی عَرصَةِ کَربَلاءَ المَضروبِ مُقبِلاً وَ مُدبِراً لَعَنَ اللهُ قاتِلَهُ هانِی بنَ ثَُبََیتٍ الحَضرَمِی» سلام بر عبدالله بن امیرالمؤمنین علی (ع)، آزمایش کننده بلا و منادی ولایت آل رسول (ص) در میدان کربلا، آنکه از پس و پیش ضربه‌ها خورد و زخم‌ها دید. خداوند قاتل او هانی بن ثبیت حضرمی را لعنت کند.»

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش. (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۶۷.
  2. - برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۶۹؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن الحسین، چاپ باربیه دومنار و پاوه دوکورتی، پاریس: ۱۸۷۷-۱۸۶۱ م. ، ج۳، ص۶۳؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۲۸؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۱۴۵-۱۴۶.