زین العابدین «ع»

از ویکی حسین
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۱ توسط Esmaeili (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

زین العابدین(ع)، پیشواى چهارم شیعان و فرزند سیدالشهدا (ع) می‌باشد.

زین العابدین «ع»
Baqi.jpg
اطلاعات ائمه
نام کامل علی بن حسین
کنیه ابوالحسن، ابوالحسین، ابومحمد، ابوعبداللّه
لقب سجاد، زین العابدین، سیدالساجدین، ذوالثفنات
زادروز ۵ شعبان یا ۱۵ جمادی الثانی سال ۳۸ قمری
زادگاه مدینه
نقش امام چهارم شیعیان
مدت امامت ۳۴ سال
تاریخ شهادت ۱۲ محرم سال ۹۵ قمری
مدفن بقیع
محل زندگی مدینه
پدر امام حسین(ع)
مادر شهربانو
همسران ام عبدالله
فرزندان محمد، عبدالله، حسن، حسین اکبر، زید، عمر، حسین اصغر، عبدالرحمن، سلیمان، علی، خدیجه، محمد اصغر، فاطمه، علّیه، ام کلثوم

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

امام سجاد(ع) در سال ۳۸ هجرى در مدینه به دنیا آمد. در حادثه کربلا حدود ۲۴ سال داشت، پس از شهادت پدر نیز مدت ۳۵ سال امامت کرد. مادرش شهربانو دختر یزدگرد بود. در حادثه کربلا آن حضرت ازدواج کرده و داراى فرزند بود و فرزند خردسالش امام باقر(ع) هم در کربلا حضور داشت.[۱]

آن حضرت در سال ۹۵ هجرى با دسیسه ولید بن عبدالملک به شهادت رسید و در بقیع، مدفون شد.[۲]

نقش آن حضرت در نهضت عاشورا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حضرت سجاد فرزند سیدالشهدا(ع)، در حادثه کربلا حضور داشت و بعلت بیمارى در خیمه بسترى بود و همراه با اهل بیت، پس از شهادت امام حسین(ع) به اسیرى رفت و با حالتى دشوار و غمبار، که غل و زنجیر به دست و گردن آن حضرت بسته بودند، به کوفه و از آنجا به شام برده شد. در کاخ یزید هم خطبه بسیار مهمى ایراد کرد که چهره یزید افشا شد و مردم شام نسبت به ماهیت حادثه کربلا آگاه شدند.

نقش عمده آن حضرت در نهضت عاشورا، پیام‌رسانى خون شهیدان کربلا و حفظ دستاوردهاى آن انقلاب خونین و اهداف پدر، از تباه شدن و تحریف گشتن بود. این رسالت، در قالب ایراد خطبه‌ها توسط آن حضرت و عمه‌اش زینب(س) انجام گرفت.

سخنان امام سجاد در بارگاه یزید، چنان او را به خشم آورد که دستور کشتنش را داد اما حضرت زینب، جان خود را سپر بلا قرار داد و نگذاشت. در دفن اجساد شهداى اهل بیت در کربلا، به یارى طایفه بنى اسد آمد و پس از خاکسپارى پیکر سید الشهدا(ع) روى قبر آن حضرت نوشت: «هذا قبرالحسین بن على بن ابى طالب، الذى قتلوه عطشانا غریبا». [۳]

پس از عاشورا، حضرت سجاد(ع) دوران بسیار سخت و خفقان بارى را با خلفاى اموى سپرى کرد. ولید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک، از خلفاى معاصر او بودند.

«صحیفه سجادیه» مجموعه‌اى از دعاهاى آن حضرت است که اینک در دست ما بعنوان گنجینه‌اى از معارف دینى موجود است.

صومعه راهبه
لبوء
حمص
حماه
شیرز
کفرطاب
معره
قنسرین
مسکنه
دوسر
رقه
دعوات
تل ابیض
حران
نصیبین
سنجار
تل اعفر
اربیل
جهینه
کجیل
وادی النخله
تکریت
مسکن
رطبه
مسیر عقیل
قطقطانه
بابل
مدائن
میادین
دیر الزور
اخیضر
قناطیر

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. اعیان الشیعة،ج۱،ص ۶۳۵.
  2. از جملۀ«الإمام زین العابدین»،عبد الرزاق المقرم،«حیاة الامام زین العابدین»،باقر شریف القرشى،«سیرة الائمّة الاثنى عشر»هاشم معروف الحسنى،«بحار الأنوار»ج ۴۶،«زندگانى زین العابدین»سید جعفر شهیدى و...
  3. حیاة الامام زین العابدین،ص ۱۶۶.