یزید بن ثبیط عبدی

یزید بن ثُبیط (نبیط)، از اهالی بصره و از طایفه عبدی منسوب به عبدالقیس از اعراب عدنانی. یزید از دوستداران امام علی (ع) و از شیعیان او بود. وی مردی ادیب و مسلط به علم نحو بود و از شاگردان ابوالاسود دوئلی به شمار می‌آمد. یزید درخانه‌ ماریه‌ دختر منقذ عبدی از نامه امام حسین (ع) به سران بصره توسط سلیمان بن رزین آگاه شد و آنجا در یاری امام حسین (ع) سخنانی بیان کرد و مردم را به پیوستن به امام حسین (ع) فراخواند. چون بر تعلل حاضران در پیوستن به امام‌ حسین (ع) پی برد، بر آن شد تا به سوی امام حسین (ع) رود.

اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل یزید بن ثُبیط (نبیط)
محل زندگی بصره
نقش های برجسته از اصحاب امام حسین (ع)





نقش در واقعه کربلا

وی ده پسر داشت، اما فقط دو فرزندش عبدالله و عبیدالله و افرادی چون عامر بن مسلم عبدی و غلامش سالم بن ابو الجعد، سیف بن مالک عبدی و ادهم بن امیه عبدی به او پاسخ مثبت دادند. آنان علی‌رغم مراقبت‌های شدیدی که اعمال می‌شد، بصره را ترک کرده و سپس همگی به سمت مکه حرکت کردند تا به امام حسین (ع) برسند. در روز هشتم ذی‌الحجه در ابطح، قبل از خروج امام حسین (ع) از مکه به او رسیدند و تا کربلا امام حسین (ع) را همراهی کردند. [۱] گفته‌اند در ابطح امام حسین (ع) خود به استقبال آنان آمد. آنان گزارشی‌ از وضعیت‌ عمومی ‌بصره‌ را به‌ اطلاع‌ امام‌ حسین (ع) رساندند. [۲] یزید پس از شهادت دو فرزندش، در جنگی تن به تن به شهادت رسید. [۳] او به هنگام شهادت 50 سال سن داشت. [۴] نام او و دو فرزندش در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه آمده است: ”السَّلامُ عَلَی زیدِ [۵] بنِ ثُبَیطِ القَیسی. السَّلامُ عَلَی عَبدِاللهِ وَ عُبَیدِاللهِ اِبنَی یزیدَ بنَ ثُبَیطِ القَیسی“.

منبع

مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 358-359.

پی نوشت

  1. تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص354.
  2. نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص92.
  3. نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص92.
  4. برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص354؛اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: مکتبه الحیدریه، 1385 ﻫ ق. ، ص110-112؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: 1385- 1386 ه ق.، ج4، ص21؛ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص81؛ نهایة الارب، ج20، ص387؛ تسمیه من قتل مع الحسین من اهل بیته و شیعته، اسدی کوفی، فضیل بن زبیر، به کوشش محمدرضا حسینی جلالی، مجله تراثنا، سال اول شمارة 2، 24، 1405 ﻫ ق.، ص153؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج3، ص325؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص72؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج8، ص92؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.،، ص99، 190-191؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.،، ص110؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی‌طالب، ج4، ص113؛قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، ج5، ص460؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص92؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میرمصطفی بن حسین، تهران: 1318 ش. ، ص377؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج3، ص273؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ج1، ص352.
  5. در زیارت ناحیه مقدسه به جای یزید، زید نوشته شده است که یزید درست می‌باشد.