کردوس بن زهیر تغلبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''کردوس بن زهیر تغلبی،''' فرزند زهیر بن حرث تغلبی است. تغلبی از تیره تغلِب بن وائل و از اعراب عدنانی شمال شبه جزیره است. آنان در کوفه زندگی می‌کردند. | '''کردوس بن زهیر تغلبی،''' فرزند زهیر بن حرث تغلبی است. تغلبی از تیره تغلِب بن وائل و از اعراب عدنانی شمال شبه جزیره است. آنان در کوفه زندگی می‌کردند. | ||
کردوس به همراه دو برادرش قاسط و مقسط، در روزهای چهارم و یا پنجم ماه محرم در کربلا به امام حسین (ع) پیوستند. پیوستن آنان شوری در دل یاران امام انداخت. | کردوس به همراه دو برادرش قاسط و مقسط، در روزهای چهارم و یا پنجم ماه محرم در کربلا به امام حسین (ع) پیوستند. پیوستن آنان شوری در دل یاران امام حسین (ع) انداخت. | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته | | نقش های برجسته=در روز عاشورا و در حمله اول پس از جنگی دلاورانه به شهادت رسید | ||
}} | }} | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۱: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
کردوس از اصحاب و از فرماندهان جنگ‌های امام علی (ع) و از قهرمانان نبرد جمل، صفین و نهروان بود و پس از شهادت امام علی (ع) با امام حسن (ع) بیعت کرد و از یاوران آن حضرت بود. او مردی شجاع، فداکار، پاک‌باز و سوارکارانی رزم‌آزموده بود. <ref>ر.ک : رجال طوسی، ص79؛ اعیان الشیعه، ج1، | کردوس از اصحاب و از فرماندهان جنگ‌های امام علی (ع) و از قهرمانان نبرد جمل، صفین و نهروان بود و پس از شهادت امام علی (ع) با امام حسن (ع) بیعت کرد و از یاوران آن حضرت بود. او مردی شجاع، فداکار، پاک‌باز و سوارکارانی رزم‌آزموده بود. <ref>ر.ک : . رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص79؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص612؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص113؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص223،200؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص72؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، 1414 ﻫ ق.، ج3، ص79؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص119-120؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج18، ص323؛ تسمیه من قتل مع الحسین من اهل بیته و شیعته، اسدی کوفی، فضیل بن زبیر، به کوشش محمدرضا حسینی جلالی، مجله تراثنا، سال اول شمارة 2، 24، 1405 ﻫ ق.، شماره 37؛ ذخیرة الدارین، حائری شیرازی، سید عبدالحمید، نجف: مطبعه المرتضویه ، 1345 ﻫ ق.، ص222؛ منهج المقال فی علم الرجال، وحید بهبهانی، محمدباقر بن محمد، تهران: طبع سنگی، 1306 ﻫ ق. ، ص344؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1398 ﻫ ق. ، ج2، ص282؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج7، ص690.</ref> در برخی منابع نام پدرش را عبدالله نوشته‌اند. <ref>. رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص79.</ref> | ||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
کردوس به همراه دو برادرش، خیمه خود را در کنار خیمه ضرغامة بن مالک و کنانة بن عتیق هم قبیله خود بر پا کردند. هر پنج تن در روز عاشورا و در حمله اول پس از جنگی دلاورانه به شهادت رسیدند. بعضی از مورخین معتقدند که آنان شب عاشورا به امام پیوستند. کردوس در هنگام شهادت 50 سال سن داشت. | کردوس به همراه دو برادرش، خیمه خود را در کنار خیمه ضرغامة بن مالک و کنانة بن عتیق هم قبیله خود بر پا کردند. هر پنج تن در روز عاشورا و در حمله اول پس از جنگی دلاورانه به شهادت رسیدند. بعضی از مورخین معتقدند که آنان شب عاشورا به امام پیوستند. کردوس در هنگام شهادت 50 سال سن داشت. | ||
نسخهٔ ۱۱ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۳۳
کردوس بن زهیر تغلبی، فرزند زهیر بن حرث تغلبی است. تغلبی از تیره تغلِب بن وائل و از اعراب عدنانی شمال شبه جزیره است. آنان در کوفه زندگی می‌کردند. کردوس به همراه دو برادرش قاسط و مقسط، در روزهای چهارم و یا پنجم ماه محرم در کربلا به امام حسین (ع) پیوستند. پیوستن آنان شوری در دل یاران امام حسین (ع) انداخت.
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | کردوس بن زهیر تغلبی |
| خویشاوندان سرشناس | زهیر بن حرث تغلبی |
| محل زندگی | کوفه |
| نقش های برجسته | در روز عاشورا و در حمله اول پس از جنگی دلاورانه به شهادت رسید |
زندگینامه
کردوس از اصحاب و از فرماندهان جنگ‌های امام علی (ع) و از قهرمانان نبرد جمل، صفین و نهروان بود و پس از شهادت امام علی (ع) با امام حسن (ع) بیعت کرد و از یاوران آن حضرت بود. او مردی شجاع، فداکار، پاک‌باز و سوارکارانی رزم‌آزموده بود. [۱] در برخی منابع نام پدرش را عبدالله نوشته‌اند. [۲]
نقش در واقعه کربلا
کردوس به همراه دو برادرش، خیمه خود را در کنار خیمه ضرغامة بن مالک و کنانة بن عتیق هم قبیله خود بر پا کردند. هر پنج تن در روز عاشورا و در حمله اول پس از جنگی دلاورانه به شهادت رسیدند. بعضی از مورخین معتقدند که آنان شب عاشورا به امام پیوستند. کردوس در هنگام شهادت 50 سال سن داشت. در زیارت ناحیه مقدسه به آنان چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی قاسطٍ وَ کَرِشٍ ابنَی عَبدِاللهِ بنِ زُهَیرٍ التَّغلِبِیین“ نام کردوس، کرش نوشته شده است.
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 300-301.
پی نوشت
- ↑ ر.ک : . رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص79؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص612؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص113؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص223،200؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص72؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، 1414 ﻫ ق.، ج3، ص79؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص119-120؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج18، ص323؛ تسمیه من قتل مع الحسین من اهل بیته و شیعته، اسدی کوفی، فضیل بن زبیر، به کوشش محمدرضا حسینی جلالی، مجله تراثنا، سال اول شمارة 2، 24، 1405 ﻫ ق.، شماره 37؛ ذخیرة الدارین، حائری شیرازی، سید عبدالحمید، نجف: مطبعه المرتضویه ، 1345 ﻫ ق.، ص222؛ منهج المقال فی علم الرجال، وحید بهبهانی، محمدباقر بن محمد، تهران: طبع سنگی، 1306 ﻫ ق. ، ص344؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1398 ﻫ ق. ، ج2، ص282؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج7، ص690.
- ↑ . رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص79.