میرزا على نقى خان: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۱۹
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''میرزا على نقى خان''' شاعر و از پزشکان فرهیختۀ دورۀ ناصرى بود.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =میرزا على نقى خان
| نام                    =میرزا على نقى خان
| تصویر                  =
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| نام اصلی              =
خط ۱۰: خط ۸:
| تاریخ تولد            =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                =
| محل تولد                =
| والدین                =فرزند حاج آقا اسماعیل
| والدین                =حاج آقا اسماعیل
| تاریخ مرگ              =
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                =
| محل مرگ                =
خط ۲۰: خط ۱۸:
|اتفاقات مهم            =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|لقب                    =حکیم الممالک
|بنیانگذار              =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  =شاعر
| پیشه                  =شاعر
| سال‌های نویسندگی        =
| سال‌های نویسندگی        =پزشک و پیش‌خدمت باشی دربار ناصری
|سبک نوشتاری            =در غزل و قصیده سبک عراقى
|سبک نوشتاری            =در غزل و قصیده سبک عراقى
|کتاب‌ها                =
|کتاب‌ها                =
خط ۳۰: خط ۲۸:
|فیلم‌نامه‌ها              =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|تخلص                    = حکیم
|فیلم‌(های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
|فیلم‌(های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
| همسر                    =
| همسر                    =
خط ۴۷: خط ۴۵:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
'''میرزا على نقى خان''' شاعر و از پزشکان فرهیختۀ دورۀ ناصرى بود.
==زندگینامه==
==زندگینامه==
میرزا على نقى خان متخلص به «حکیم» و ملقب به «حکیم الممالک»، فرزند حاج آقا اسماعیل، از افراد فرنگ رفته و آشنا به علوم روز و نیز زبان‌هاى خارجه بود که پس از داشتن مقامات و منصب‌هاى گوناگون سرانجام در دربار ناصرى با سمت پیش‌خدمت باشى مشغول به کار شد.<ref>''تذکرۀ انجمن ناصرى به همراه تذکرۀ مجدیه''، میرزا ابراهیم خان مدایح نگار تفرشى، با مقدمۀ ایرج افشار، چاپ اول، انتشارات بابک، تهران، 1363، ص 261 تا 273.</ref>
میرزا على نقى خان متخلص به «حکیم» و ملقب به «حکیم الممالک»، فرزند حاج آقا اسماعیل، از افراد فرنگ رفته و آشنا به علوم روز و نیز زبان‌هاى خارجه بود که پس از داشتن مقامات و منصب‌هاى گوناگون سرانجام در دربار ناصرى با سمت پیش‌خدمت باشى مشغول به کار شد.<ref>''تذکرۀ انجمن ناصرى به همراه تذکرۀ مجدیه''، میرزا ابراهیم خان مدایح نگار تفرشى، با مقدمۀ ایرج افشار، چاپ اول، انتشارات بابک، تهران، 1363، ص 261 تا 273.</ref>
خط ۵۸: خط ۵۷:
====در مصائب حضرت خامس آل عبا (ع)====
====در مصائب حضرت خامس آل عبا (ع)====
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| نالۀ مرغ سحر مى‌دهد از صبح خبر | اختر صبح همانا ز افق برزد سر }}
{{ب| نالۀ مرغ سحر مى‌دهد از صبح خبر | اختر صبح همانا ز افق بر زد سر }}


{{ب| عطر ریزست به گل طرف چمن ژالۀ صبح | مشک بیزست هوا از نفس باد سحر }}
{{ب| عطر ریزست به گل طرف چمن ژالۀ صبح | مشک بیزست هوا از نفس باد سحر }}


{{ب| روى گل بشکفد از نالۀ بلبل به چمن | ناله را وقت سحر سخت عجیب است اثر... }}
{{ب| روى گل بشکفد از نالۀ بلبل به چمن | ناله را وقت سحر سخت عجیب است اثر }}


{{ب| لاله بگشوده دهان از پى حمدِ بارى | خیز تا بشنوى آواز هو الحق ز شجر... }}
{{ب| لاله بگشوده دهان از پى حمدِ بارى | خیز تا بشنوى آواز «هو الحق» ز شجر }}


{{ب| وقت صبح است و صبوحى دهد آن یار شفیق | خنک آنان که کشیدند ازین جام به سر }}
{{ب| وقت صبح است و صبوحى دهد آن یار شفیق | خنک آنان که کشیدند ازین جام به سر }}
خط ۷۰: خط ۶۹:
{{ب| قطره‌اى داد به من ساقى و، دل مى‌طلبد | ز آن مىِ خاص دو جامى و سه جام دیگر }}
{{ب| قطره‌اى داد به من ساقى و، دل مى‌طلبد | ز آن مىِ خاص دو جامى و سه جام دیگر }}


{{ب| جرعه‌اى ز آن مى صافیم بنوشان ساقى! | که کند مست و ز خود بی‌خبرم تا محشر... }}
{{ب| جرعه‌اى ز آن مى صافیم بنوشان ساقى! | که کند مست و ز خود بی‌خبرم تا محشر }}




خط ۷۷: خط ۷۶:
{{ب| در ره عشق بسى خار که در پاى خلید | ره نبردیم دریغا به سوى آن دلبر }}
{{ب| در ره عشق بسى خار که در پاى خلید | ره نبردیم دریغا به سوى آن دلبر }}


{{ب| سهل پنداشتى این عشق و، ندانى هیهات | عاشقى کار کسى نیست که تن خواهد و سر... }}
{{ب| سهل پنداشتى این عشق و، ندانى هیهات | عاشقى کار کسى نیست که تن خواهد و سر }}




خط ۸۴: خط ۸۳:
{{ب| پور فرخندۀ پیغمبر ما، ختم رسل | آن جگر گوشۀ زهرا و سلیل حیدر }}
{{ب| پور فرخندۀ پیغمبر ما، ختم رسل | آن جگر گوشۀ زهرا و سلیل حیدر }}


{{ب| پسر فاطمه و سبط رسول ثقلین | آن امام بن امام، آن وصى پیغمبر... }}
{{ب| پسر فاطمه و سبط رسول ثقلین | آن امام بن امام، آن وصى پیغمبر }}


{{ب| آن‌که در مهد به جبریل همى گفت سخن | آن شبیرى که قرین بود همیشه به شبر }}
{{ب| آن‌که در مهد به جبریل همى گفت سخن | آن شبیرى که قرین بود همیشه به شبر }}


{{ب| منشأ علم ازل، عالم سر اللهى | که ز آینده و هم رفته مراوار است جمر... }}
{{ب| منشأ علم ازل، عالم سر اللهى | که ز آینده و هم رفته مرا است جمر }}


{{ب| گفت پیغمبر مرسل که: حسین است ز من | سنى و شیعه ازین قول بود مستحضر... }}
{{ب| گفت پیغمبر مرسل که: حسین است ز من | سنى و شیعه ازین قول بود مستحضر }}


{{ب| آن‌که گر او نشدى کشته به راه اسلام | کس نمى‌داد ز اسلام و از این شرع خبر... }}
{{ب| آن‌که گر او نشدى کشته به راه اسلام | کس نمى‌داد ز اسلام و از این شرع خبر }}


{{ب| آن‌که در کرب و بلا، شاکر و صابر به بلا | از سر شوق فدا کرد عزیزان و پسر... }}
{{ب| آن‌که در کرب و بلا، شاکر و صابر به بلا | از سر شوق فدا کرد عزیزان و پسر }}


{{ب| خشک‌ لب گردد و، از آب نجوید قطره | گرچه در قدرت او کرد خدا ابر و مطر }}
{{ب| خشک‌ لب گردد و، از آب نجوید قطره | گرچه در قدرت او کرد خدا ابر و مطر }}
خط ۱۰۲: خط ۱۰۱:
{{ب| آن خلیل بن خلیلى که به روز میعاد | جاى یک فدیه، فدا کرد ذبیحان یک سر }}
{{ب| آن خلیل بن خلیلى که به روز میعاد | جاى یک فدیه، فدا کرد ذبیحان یک سر }}


{{ب| خوش فدا کرد به صد شوق و رضا و رغبت | پسرى، شیر ژیانى چو علىّ اکبر... }}
{{ب| خوش فدا کرد به صد شوق و رضا و رغبت | پسرى، شیر ژیانى چو علىّ اکبر }}


{{ب| ابلهى گفت که: در دهر نکرده عاقل | یک تنه جنگ به یک دشت سپاه و لشکر }}
{{ب| ابلهى گفت که: در دهر نکرده عاقل | یک تنه جنگ به یک دشت سپاه و لشکر }}


{{ب| گویش: اى بیخبر از سر شهادت به یقین | اى گرفتار شقاوت، همه افعال تو شر }}
{{ب| گویش: اى بی خبر از سر شهادت به یقین | اى گرفتار شقاوت، همه افعال تو شر }}


{{ب| هر که جز کشته شدن قصد ندارد به جهان | قاتل اریک بود ار صد، نکند هیچ حذر }}
{{ب| هر که جز کشته شدن قصد ندارد به جهان | قاتل اریک بود ار صد، نکند هیچ حذر }}


{{ب| آن‌که تن عرضۀ شمشیر کند از سر شوق | زخم شمشیر جفا هرچه فزون‌تر، خوشتر }}
{{ب| آن‌که تن عرضۀ شمشیر کند از سر شوق | زخم شمشیر جفا هرچه فزون‌تر، خوش‌تر }}


{{ب| این بدن جامۀ جان است و، خود این جامۀ تنگ | نتوان کرد برون تا نشود چاک به بر }}
{{ب| این بدن جامۀ جان است و، خود این جامۀ تنگ | نتوان کرد برون تا نشود چاک به بر }}
خط ۱۳۸: خط ۱۳۷:
{{ب| خود نگویى که: حسین از پى این جاه و جلال | به تن خویش خرید این همه اضرار و خطر }}
{{ب| خود نگویى که: حسین از پى این جاه و جلال | به تن خویش خرید این همه اضرار و خطر }}


{{ب| بلبل باغ ابد بود و به زندان قفس | شادمان گشت چو بشکست قفس را بر و در... }}
{{ب| بلبل باغ ابد بود و به زندان قفس | شادمان گشت چو بشکست قفس را بر و در }}


{{ب| هله‌اى معنى غیرت! پسر شیر خدا! | شاید از لطف نوازى تو عبید و چاکر }}
{{ب| هله‌اى معنى غیرت! پسر شیر خدا! | شاید از لطف نوازى تو عبید و چاکر }}
خط ۱۴۴: خط ۱۴۳:
{{ب| بندۀ خویشتنم دان که کنم فخر به دهر | در بر خویشتنم خوان چو کنم رخت به در }}
{{ب| بندۀ خویشتنم دان که کنم فخر به دهر | در بر خویشتنم خوان چو کنم رخت به در }}


{{ب| سخت درمانده گرفتار جهان است (حکیم) | اى خداوند حکیمان! تو به سویش بنگر }}
{{ب| سخت درمانده گرفتار جهان است «حکیم» | اى خداوند حکیمان! تو به سویش بنگر }}


{{ب| من که باشم که کنم مدح تو اى شاه شهید؟! | مات در وصف صفاتت همه افهام و فِکَر }}
{{ب| من که باشم که کنم مدح تو اى شاه شهید؟! | مات در وصف صفاتت همه افهام و فِکَر }}
خط ۱۵۲: خط ۱۵۱:
{{ب| دشمنانت همه در نار، مخلَّد به عذاب | دوستانت همه در جنت و جنب کوثر }}
{{ب| دشمنانت همه در نار، مخلَّد به عذاب | دوستانت همه در جنت و جنب کوثر }}


{{ب| مادح و ذاکرت اى شاه! مُخَلَّع ز رسول | قاتل و حاسد و بدخواه، مخلّد به سقر <ref>''همان''،ص 274 تا 279.</ref> }}
{{ب| مادح و ذاکرت اى شاه! مُخَلَّع ز رسول | قاتل و حاسد و بدخواه، مخلّد به سقر <ref>''همان''، ص 274 تا 279.</ref> }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
۳٬۴۸۸

ویرایش