←قیام مختار ثقفی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
پس از واقعه کربلا و تا قیام [[مختار ثقفى|مختار ثقفی]] در [[کوفه]] می‌زیست. | پس از واقعه کربلا و تا قیام [[مختار ثقفى|مختار ثقفی]] در [[کوفه]] می‌زیست. | ||
===قیام مختار ثقفی=== | ===قیام مختار ثقفی=== | ||
در زمان حکومت زبیریان بر کوفه، به آنان پیوست و در نبردی که بین نیروهای [[ابن مطیع]] عامل عبدالله بن زبیر در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت او در کنار نیروهای ابن مطیع جنگید. پس از شکست زبیریان، وی جزو اشرافی بود که به مختار پیوست. سپس در شورش بر علیه سپاه مختار شرکت کرد. مختار، وی و دیگر امرای اموی را در جنگ جَبّانة السَبیع شکست داد.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۵۸-۵۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۲۹،۱۸. </ref> پس از آن به همراه چند تن از قاتلین کربلا از کوفه گریخت. مختار جمعی را به همراه غلام خود [[زربی|زِربی]] در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]] با حیله‌ای زربی را کشت. مسلم بن عبدالله به همراه شمر و چند تن دیگر فرار کردند. <ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۶۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۳۰۱-۳۰۲؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۲.</ref> | در زمان حکومت زبیریان بر کوفه، به آنان پیوست و در نبردی که بین نیروهای [[ابن مطیع]] عامل عبدالله بن زبیر در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت او در کنار نیروهای عبدالله ابن مطیع جنگید. پس از شکست زبیریان، وی جزو اشرافی بود که به مختار پیوست. سپس در شورش بر علیه سپاه مختار شرکت کرد. مختار، وی و دیگر امرای اموی را در جنگ جَبّانة السَبیع شکست داد.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۵۸-۵۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۲۹،۱۸. </ref> پس از آن به همراه چند تن از قاتلین کربلا از کوفه گریخت. مختار جمعی را به همراه غلام خود [[زربی|زِربی]] در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]] با حیله‌ای زربی را کشت. مسلم بن عبدالله به همراه شمر و چند تن دیگر فرار کردند. <ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۶۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۳۰۱-۳۰۲؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۲.</ref> | ||
==مرگ== | ==مرگ== | ||
یاران مختار به آنان رسیدند و شمر را کشتند و مسلم بن عبدالله را هم دستگیر کردند. آنگاه به دستور مختار او را تیرباران نمودند. | یاران مختار به آنان رسیدند و شمر را کشتند و مسلم بن عبدالله را هم دستگیر کردند. آنگاه به دستور مختار او را تیرباران نمودند. | ||