قسم دادن به قرآن
روز عاشورا،چون امام حسین«ع»اصرار کوفیان را بر کشتن او دید،قرآن را گرفت و باز کرد و بر سر نهاد و صدا زد:میان من و شما،قرآن و جدّم رسول خدا«ص»داور باد!اى گروه!چرا ریختن خونم را روا مى‌شمارید؟مگر من فرزند پیامبر شما نیستم؟...آنگاه کودک شیرخوار خود را که از تشنگى مى‌گریست بر سر دست گرفت و فرمود:اگر بر من رحم نمى‌کنید،بر این کودک رحم کنید«ان لم ترحمونى فارحموا هذا الطّفل».این اقتدا به پدرش على«ع»بود که قرآن بر سر نهاد و یاران سست عنصر خویش را نفرین کرد. [۱]
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 355.
- ↑ سفینة البحار،ج 2،ص 16.