فاطمه آقابراری
فاطمه آقابراری فرزند عبد العلی به سال 1357 ه. ش در شهر مقدس قم متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آنجا گذراند و سپس عازم تهران شد و در رشته کودکان استثنایی از تربیت معلم شهید ثانی تهران فوق دیپلم گرفت و اکنون دانشجوی دوره‌ی کارشناسی ناپیوسته در رشته‌ی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد قم می‌باشد.
وی فعالیت شعری خود را از سال 1376 شمسی آغاز کرد و از راهنمایی آقایان محمد علی مجاهدی و سید مهدی حسینی بهره‌ها برد.
آقابراری در شعر عمدتا کار کلاسیک را ترجیح می‌دهد و بیشتر تمایل به سرودن غزل دارد تاکنون کتاب «گزیده‌ی ادبیات معاصر شماره 135» از او به چاپ رسیده است.
| اگرچه زخم تو با طعنه التیام گرفت | ولی زمین و زمان از تو احترام گرفت | |
| تو صبح روشنی امّا برای من گفتند | دل شکسته‌ی تو در غروب شام گرفت | |
| بگو به جرم چه بود این دلیل کافی نیست | که بی‌دلیل زمین از تو انتقام گرفت | |
| بگو برای من از خاطرات ظهر عطش | از آتشی که به آرامش خیام گرفت | |
| فقط به عشق شما حرف می‌زنم بانو | اگر که حرف دلم عاشقانه نام گرفت | |
| نشستم از تو بگویم چه قدر تشنه شدم | نشستم از تو بگویم ولی صدام گرفت |
منابع
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1695.