عمرو بن عبدالله جندعی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (Rahdar صفحهٔ عمرو بن عبدالله ندعی را به عمرو بن عبدالله جندعی منتقل کرد: نام اشتباه) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۰۷
عمرو بن عبدالله جُندُعی، از قبیله جندع و از تیره همدان که از اعراب قحطانی و یمنی‌الاصل بود. بنی جندع را از فرزندان مالک بن ذی بارق بن مالک بن جشم بن حاشد بن جشم بن خیران بن نوف بن همدان دانسته‌اند. او ساکن کوفه بود. عمرو مردی شجاع، فداکار و پاک‌باز و سوارکاری رزم‌آزموده بود.[۱] او از یاران امام حسین (ع) بود.
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | عمرو بن عبدالله جُندُعی |
| محل زندگی | کوفه |
| نقش های برجسته | از یاران امام حسین (ع) |
نقش در واقعه کربلا
مامقانی و سماوی معتقدند که عمرو روز نهم محرم به امام حسین (ع) پیوست و در صبح عاشورا و پس از نبردی مخلصانه، دلاورانه و پرشور به دلیل ضربه‌ای که بر سرش اصابت کرد، بیهوش شد و به زمین افتاد. اهل قبیله و اقوامش او را از میدان بیرون بردند و یک سال بعد درگذشت.[۲] اما ابن شهر آشوب معتقد است که عمرو در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسیده است.[۳] آیت‌الله خویی نیز این نظریه را انتخاب کرده است.[۴] به هر تقدیر ایشان از شهدای کربلا است.
در زیارت ناحیه مقدسه به اسارت و جراحت او اشاره و به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی الجَریحِ المَأسُورِ سَوّارِ بنِ اَبی حِمیرِ الفَهمِی الهَمدانِی السَّلامُ عَلَی المُرَتَّثِ اَو المُرَتَّبِ مَعَهُ عَمرِو بنِ عَبدِاللهِ الجُندُعی“
از آنجایی که سوّار هم بعد از شش ماه اسارت و جراحت به شهادت رسید و در زیارت ناحیه عمرو بعد از ایشان ذکر شده، شاید عبارت ”المُرَتَّبِ مَعَهُ“ عبارت باشد از هم‌رتبه با او و در نتیجه عمرو نیز بعد از یک سال جراحت به شهادت رسیده است و لذا قول اول اصح است.
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 480.
پی نوشت
- ↑ - ر.ک : تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص333؛ ؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی‌طالب، ج4، ص122؛ 5. 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص80؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص73؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، 1414 ﻫ ق.، ج3، ص80؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص116؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ص417؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج14، ص112.
- ↑ - تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص317؛ 5. 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص197.
- ↑ - مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی‌طالب، ج4، ص122.
- ↑ - معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج9، ص190.