عمرو بن عبدالله جندعی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «عمرو بن عبدالله جُندُعی‌‌، از قبیله جندع و از تیره همدان که از اعراب قحطانی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
عمرو بن عبدالله جُندُعی‌‌، از قبیله جندع و از تیره همدان که از اعراب قحطانی و یمنی‌الاصل بود. بنی‌جندع را از فرزندان مالک بن ذی‌بارق بن مالک بن جشم بن حاشد بن جشم بن خیران بن نوف بن همدان دانسته‌اند. او ساکن کوفه بود.
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| تصویر              =مزار یاران امام حسین(ع).jpg
| اندازه تصویر      =
|توضیح تصویر        =
| نام کامل          =عمرو بن عبدالله جُندُعی‌‌
| لقب                =
| نسب                =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ تولد        =
| شهر تولد          =
| کشور تولد          =
| محل زندگی          =کوفه
| تاریخ وفات/شهادت  =
| شهر وفات/شهادت    =
| نحوه وفات/شهادت    =
| مدفن              =
| از یاران          =
| فعالیت‌های اجتماعی  =
| مشایخ              =
| شاگردان          =
| آثار              =
| نقش های برجسته              =از یاران امام حسین (ع) و شهدای کربلا
}}'''عمرو بن عبدالله جُندُعی‌‌،''' از یاران [[امام حسین (ع)]] بود که در روز [[عاشورا]] در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید.  


==تبارشناسی==
عمرو بن عبدالله از قبیله جندع بود. آنان از تیره همدان، از اعراب قحطانی و یمنی‌الاصل بودند. بنی‌ جندع را از فرزندان مالک بن ذی‌ بارق بن مالک بن جشم بن حاشد بن جشم بن خیران بن نوف بن همدان دانسته‌اند. عمرو ساکن کوفه بود. 


عمرو مردی شجاع، فداکار و پاک‌باز و سوارکاری رزم‌آزموده بود.<ref>- ر.ک : تنقیح المقال، ج2، ص333؛ ؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص122؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص80؛ بحار الانوار، ج45، ص73؛ اقبال الاعمال، ج3، ص80؛ انصار الحسین (ع)، ص116؛ منتهی الآمال، ص417؛ معجم رجال الحدیث، ج14، ص112.</ref>
==نقش در واقعه کربلا==
 
مامقانی و سماوی معتقدند که عمرو روز نهم [[محرم]] به امام حسین (ع) پیوست و در صبح [[عاشورا]] و پس از نبردی سخت به دلیل ضربه‌ای که بر سرش اصابت کرد، بیهوش شد و به زمین افتاد. اهل قبیله و اقوامش او را از میدان بیرون بردند و یک سال بعد درگذشت.<ref>تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق.، ج۲، ص۳۱۷؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۱۹۷.</ref> اما ابن شهر آشوب معتقد است که عمرو در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسیده است.<ref>مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی‌طالب، ج۴، ص۱۲۲.</ref> آیت‌الله خویی نیز این نظریه را انتخاب کرده است.<ref>معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، ۱۴۱۳ ﻫ ق. ، ج۹، ص۱۹۰.</ref> به هر تقدیر ایشان از شهدای کربلا است.
 
مامقانی و سماوی معتقدند که عمرو روز نهم محرم به امام حسین (ع) پیوست و در صبح عاشورا و پس از نبردی مخلصانه، دلاورانه و پرشور به دلیل ضربه‌ای که بر سرش اصابت کرد، بیهوش شد و به زمین افتاد. اهل قبیله و اقوامش او را از میدان بیرون بردند و یک سال بعد درگذشت.<ref>- تنقیح المقال، ج2، ص317؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص197.</ref> اما ابن شهر آشوب معتقد است که عمرو در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسیده است.<ref>- مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص122.</ref> آیت‌الله خویی نیز این نظریه را انتخاب کرده است.<ref>- معجم رجال الحدیث، ج9، ص190.</ref> به هر تقدیر ایشان از شهدای کربلا است.
 
 
در زیارت ناحیه مقدسه به اسارت و جراحت او اشاره و به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی الجَریحِ المَأسُورِ سَوّارِ بنِ اَبی حِمیرِ الفَهمِی الهَمدانِی السَّلامُ عَلَی المُرَتَّثِ اَو المُرَتَّبِ مَعَهُ عَمرِو بنِ عَبدِاللهِ الجُندُعی“
 
 
از آنجایی که سوّار هم بعد از شش ماه اسارت و جراحت به شهادت رسید و در زیارت ناحیه عمرو  بعد از ایشان ذکر شده، شاید عبارت ” المُرَتَّبِ مَعَهُ “ عبارت باشد از هم‌رتبه با او و در نتیجه عمرو نیز بعد از یک‌سال جراحت به شهادت رسیده است و لذا قول اول اصح است.
 


در زیارت ناحیه مقدسه به اسارت و جراحت او اشاره و به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی الجَریحِ المَأسُورِ سَوّارِ بنِ اَبی حِمیرِ الفَهمِی الهَمدانِی السَّلامُ عَلَی المُرَتَّثِ اَو المُرَتَّبِ مَعَهُ عَمرِو بنِ عَبدِاللهِ الجُندُعی»
==منبع==
==منبع==


مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 480.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۴۸۰.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: افراد]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای پس از عاشورا]]
[[رده: شهدای پس از عاشورا]]
[[en:Amr b. Abd Allah al-Jundu'i]]
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۹

عمرو بن عبدالله جُندُعی‌‌، از یاران امام حسین (ع) بود که در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید.

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل عمرو بن عبدالله جُندُعی‌‌
محل زندگی کوفه
نقش های برجسته از یاران امام حسین (ع) و شهدای کربلا

تبارشناسیویرایش

عمرو بن عبدالله از قبیله جندع بود. آنان از تیره همدان، از اعراب قحطانی و یمنی‌الاصل بودند. بنی‌ جندع را از فرزندان مالک بن ذی‌ بارق بن مالک بن جشم بن حاشد بن جشم بن خیران بن نوف بن همدان دانسته‌اند. عمرو ساکن کوفه بود.

نقش در واقعه کربلاویرایش

مامقانی و سماوی معتقدند که عمرو روز نهم محرم به امام حسین (ع) پیوست و در صبح عاشورا و پس از نبردی سخت به دلیل ضربه‌ای که بر سرش اصابت کرد، بیهوش شد و به زمین افتاد. اهل قبیله و اقوامش او را از میدان بیرون بردند و یک سال بعد درگذشت.[۱] اما ابن شهر آشوب معتقد است که عمرو در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسیده است.[۲] آیت‌الله خویی نیز این نظریه را انتخاب کرده است.[۳] به هر تقدیر ایشان از شهدای کربلا است.

در زیارت ناحیه مقدسه به اسارت و جراحت او اشاره و به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی الجَریحِ المَأسُورِ سَوّارِ بنِ اَبی حِمیرِ الفَهمِی الهَمدانِی السَّلامُ عَلَی المُرَتَّثِ اَو المُرَتَّبِ مَعَهُ عَمرِو بنِ عَبدِاللهِ الجُندُعی»

منبعویرایش

پی نوشتویرایش

  1. تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق.، ج۲، ص۳۱۷؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۱۹۷.
  2. مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی‌طالب، ج۴، ص۱۲۲.
  3. معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، ۱۴۱۳ ﻫ ق. ، ج۹، ص۱۹۰.