عمرو بن جناده انصاری از شهداى نوجوان کربلا است.
زندگینامه
پدرش عمرو بن جناده در رکاب سیدالشهدا(ع) شهید شد. این جوان چون خواست به میدان رود، امام فرمود: «پدر این جوان کشته شد؛ شاید مادرش راضى نباشد که به میدان رود.»
گفت:«مادرم دستور داده که به میدان بروم و لباس جنگ بر من پوشانده است.»[۱] او که ۹ ساله یا ۱۱ ساله بود، به میدان رفت و رجز خواند و جنگید تا کشته شد.
سر او را به طرف سپاه امام حسین(ع) افکندند. مادرش (بحریه بنت مسعود خزرجى) آن سر را برداشت و گفت: «چه نیکو جهاد کردى، پسرم! اى شادى قلبم، اى نور چشمم!» سپس سر را پرتاب کرد و با آن کسى را کشت، سپس چوبه خیمه را برداشت و حمله کرد که به وسیله آن بجنگد.
امام حسین(ع) مانع شد و او را به خیمه زنان برگرداند. نام عمرو بن جناده در زیارت ناحیه مقدسه هم آمده‌است.[۲] در برخى منابع، عمر بن جناده ذکر شده‌است.