عقبة بن عمرو السهمی‌

نسخهٔ تاریخ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۱ توسط Esmaeili (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

در مورد عقبه بن عمرو السهمی گفته شده او نخستین کسی است که در رثای حسین بن علی (ع) شعر سروده و این قطعه از لطیف‌ترین و سلیس‌ترین شعرهایی است که در مراثی امام حسین (ع) انشاد شده است.

عقبة بن عمرو السهمی‌
پیشه شاعر

اشعارویرایش

عقبة از طایفه‌ی بنی سهم بن عوف بن غالب در اواخر قرن اول هجری به کربلا رفت و نزدیک قبر امام (ع) ایستاد و خواند:


1- مررت علی قبر الحسین بکربلاءففاض علیه من دموعی غزیرها

2- و ما زلت أبکیه و أرثی لشجوه‌و یسعد عینی دمعها و زفیرها

3- و بکّیت من بعد الحسین عصائباأطافت به من جانبیه قبورها

4- اذا العین قرّت فی الحیاة و أنتم‌تخافون فی الدّنیا فأظلم نورها

5- سلام علی أهل القبور بکربلاو قلّ لها منّی سلام یزورها

6- سلام بآصال العشی و بالضحی‌تؤدیه نکباء الریاح و مورها

7- و لا برح الوفّاد زوار قبره‌یفوح علیهم مسکها و عبیرها [۱]


1- در کربلا بر قبر حسین (ع) گذشتم و اشک فراوانی از دیدگانم بر تربت مزارش فرو ریخت.

2- بی‌درنگ لب به رثای او گشودم و بر غمش گریستم، اشک‌های من و آههای من، چشمانم را در این سوگواری یار بودند.

3- بر حسین گریستم و پس از حسین بر قومی گریستم که قبر او را با قبور خود احاطه کرده بودند.

4- اگر دیدگان ما بخواهند روشن و خشنود باشند و شما در این دنیا دلتنگ و هراسان باشید آن دیدگان کور باد.

5- بر خفتگان خاک کربلا سلام باد و افسوس دارم که بر مزار ایشان کمتر سلام می‌گویم.

6- در ظلمت شب‌ها و روشنی روزها بر آن قبرها سلام باد، سلامی که همراه باد صبا با غبارها بر آن قبرها می‌نشیند.

7- آنجاکه رایحه‌ی مشک و عنبر بر شامه‌ی زایرانش همیشه می‌وزد (همواره از مشک و عنبر این قبور سرشار باد)


منابعویرایش

پی نوشتویرایش

  1. ادب الطف؛ ج 1، ص 52.