عطیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Esmaeili صفحهٔ عطیّه را به عطیه منتقل کرد: حذف تشدید)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
نام عطیّه،همواره در کنار نام جابر بن عبد الله انصارى مطرح مى‌شود که با هم پس از شهادت امام حسین«ع»در اربعین اوّل به زیارت قبر آن حضرت آمدند و چون جابر نابینا شده بود،عطیّه او را در این زیارت همراهى مى‌کرد.بنا به برخى نقلها،هنگام بازگشت اهل بیت از سفر شام،در کربلا با جابر و عطیّه برخورد کردند.عطیّة بن سعد بن جنادۀ عوفى،از رجال علم و حدیث شیعه بود.وى در زمان خلافت امیر المؤمنین«ع»در کوفه به دنیا آمد.نام عطیّه،به پیشنهاد آن حضرت بر وى نهاده شد.او از راویان موثق شیعه بود که حتّى در کتب رجالى اهل سنّت هم توثیق شده است.وى به جرم تشیّع و هوادارى على«ع»از سوى حجّاج بن یوسف تحت تعقیب بود و به فارس گریخت.به دستور حجاج،او را گرفتند و چون حاضر نشد على علیه السلام را لعن کند،چهار صد تازیانه بر بدنش زدند و موى سر و ریش او را تراشیدند.از آن پس به خراسان رفت و پس از مدّتى به کوفه بازگشت.در کوفه بود تا در سال 111 هجرى درگذشت. <ref>معارف و معاریف،ج 4،ص 1567.</ref>
نام '''عطیه'''، همواره در کنار نام [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر بن عبدالله انصارى]] مطرح مى‌شود که با هم پس از [[شهادت]] [[امام حسین(ع)]] در [[اربعین]] اول به زیارت قبر آن حضرت آمدند.


== زندگینامه ==
عطیه بن سعد بن جناده عوفى، از رجال علم و حدیث شیعه بود. وی در زمان خلافت امیرالمومنین(ع) در [[کوفه]] به دنیا آمد. نام عطیه، به پیشنهاد آن حضرت بر وى نهاده شد. او از راویان موثق شیعه بود که حتى در کتب رجالى اهل سنت هم توثیق شده است. وى به جرم تشیع و هوادارى على(ع) از سوى حجاج بن یوسف تحت تعقیب بود و به فارس گریخت. به دستور حجاج، او را گرفتند و چون حاضر نشد على(ع) را لعن کند، چهار صد تازیانه بر بدنش زدند و موى سر و ریش او را تراشیدند. از آن پس به خراسان رفت و پس از مدتى به کوفه بازگشت. در کوفه بود تا در سال ۱۱۱ هجرى درگذشت. <ref>معارف و معاریف،ج ۴،ص ۱۵۶۷.</ref>


== زیارت امام حسین(ع) ==
در اولین اربعین [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] چون جابر نابینا شده بود، عطیه او را در این زیارت همراهى ‌کرد. بنا به برخى نقلها، هنگام بازگشت [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] از سفر [[شام]]، در [[کربلا]] با جابر و عطیه برخورد کردند.


== منبع ==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۱۷-۳۱۸.]


 
== پی نوشت ==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 317-318.
<references />
[[رده:افراد]]
[[رده:اصحاب اهل بیت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۰۳

نام عطیه، همواره در کنار نام جابر بن عبدالله انصارى مطرح مى‌شود که با هم پس از شهادت امام حسین(ع) در اربعین اول به زیارت قبر آن حضرت آمدند.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عطیه بن سعد بن جناده عوفى، از رجال علم و حدیث شیعه بود. وی در زمان خلافت امیرالمومنین(ع) در کوفه به دنیا آمد. نام عطیه، به پیشنهاد آن حضرت بر وى نهاده شد. او از راویان موثق شیعه بود که حتى در کتب رجالى اهل سنت هم توثیق شده است. وى به جرم تشیع و هوادارى على(ع) از سوى حجاج بن یوسف تحت تعقیب بود و به فارس گریخت. به دستور حجاج، او را گرفتند و چون حاضر نشد على(ع) را لعن کند، چهار صد تازیانه بر بدنش زدند و موى سر و ریش او را تراشیدند. از آن پس به خراسان رفت و پس از مدتى به کوفه بازگشت. در کوفه بود تا در سال ۱۱۱ هجرى درگذشت. [۱]

زیارت امام حسین(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در اولین اربعین سیدالشهدا(ع) چون جابر نابینا شده بود، عطیه او را در این زیارت همراهى ‌کرد. بنا به برخى نقلها، هنگام بازگشت اهل بیت از سفر شام، در کربلا با جابر و عطیه برخورد کردند.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. معارف و معاریف،ج ۴،ص ۱۵۶۷.