عتبات عالیه

عتبه، به معنى آستانۀ در است، چه بالا یا پایین. عتبات، نام بالغلبه است. مشاهد متبرّکه را، مانند مشهد حضرت على(ع) و حضرت حسین(ع) و دیگر مزارات امامان.[۱]

مفهومویرایش

عتبه در معناى کلّى خود، شامل همۀ حرمهاى معصومین و آستانه‌هاى مقدسه مى‌شود که درگاه آنها مورد تکریم و بوسیدن و زیارت شیفتگان قرار مى‌گیرد؛ امّا زیارت عتبات، که اغلب همراه با زیارت حج مطرح مى‌شود، بیشتر زیارت کربلا، نجف، کاظمین و سامرا مراد است. [۲]

منبعویرایش

پی‌نوشتویرایش

  1. لغت‌نامه،دهخدا.
  2. مجموعۀ ۱۱ جلدى«موسوعة العتبات المقدسه»،به معرفى تاریخچه و مختصات اینگونه عتبات مقدسه در ایران، حجاز،عراق،شام و فلسطین پرداخته است.